تحولات پرشتاب در سوریه طی یازده روز (۷ تا ۱۸ آذر) موجب سقوط دولت بشار اسد و تسلط گروههای تروریستی تکفیری به این کشور شد.
اگر دولت و مجلس به جای مشغولیت شش ماهه روی «بودجه»، روی «تفریغ بودجه» تمرکز کنند مشکل ناترازی از طریق «بازیافت منابع» و «مدیریت هزینه» حل میشود. دومینوی ناترازی با اهتمام به «مالیه عمومی» متوقف میشود.
اهمیت دیپلماسی حقوقی در تنظیم قراردادها و توافقات بینالمللی، موضوعی است که بارها بر آن تأکید شده است. تجربه توافق هستهای و برجام نشان داد که عدم توجه دقیق به جزئیات حقوقی میتواند زمینهساز آسیبهای جدی به منافع ملی شود.
ترامپ دوباره به عنوان شخصیت سال مجله «تایم» انتخاب شد و گفتگوی مفصلی به همین مناسبت با تایم انجام داده. بخش هایی که بیانگر عمده سیاست خارجی در دولت دوم اوست، می نویسم.
آزادی بیان مانند همه مواهب بشری، آفاتی دارد که از جمله آن سوءاستفاده از آن است. در زمانه ما که عصر اطلاعات نام گرفته است، با گسترش فضای مجازی و امکان تبادل پیام، در کنار همه فواید آن، سوءاستفاده از آن نیز شدت گرفته است.
بمباران همزمان تواناییهای سوریه از سوی آمریکا و رژیم صهیونیستی پس از اسقاط نظام سیاسی این کشور کاملاً بیانگر آن است که اغراض این دو رژیم متجاوز فراتر از اسقاط یک دولت در یکی از کشورهای غرب آسیا میباشد.
سوریه جزئی از یک شطرنج بزرگ در یک دالان بیبازگشت است. آغاز این دالان را سید حسن نصرالله در روز بزرگداشت حاج قاسم بیان کرد: «شبانگاه پنجشنبه، دوم ژانویهی ۲۰۲۰، شب جمعه، حد فاصل دو مرحله در منطقه است. شروع یک مرحله و تاریخ جدید نه فقط برای ایران یا عراق، بلکه برای تمام منطقه. و آن ترور حاج قاسم بود.»
بشار اسد در فتنه داعش با آنكه دشمنان سوريه در چندقدمي كاخ رياست جمهوري بودند با تصميم درست، فتنه و خطر داعش را دفع كرد. اما در واقعه عظيم و تاريخي طوفانالاقصي پابهپاي مقاومت نيامد. ارتش سوريه در يك جنگ شناختي پيچيده گرفتار آمد و به دليل عدم دسترسي به اطلاعات درست و تحليل وقايع به تصميمات نادرست رسيد.
با سقوط دمشق جنگ داخلی سوریه که نزدیک به ۱۴ سال قدمت داشت، وارد مرحله جدیدی شد. اینک جریان سلفی اِخوانی بر غرب و پایتخت و جریان قومیتگرای کردی بر شرق سوریه مسلط شده و رژیمصهیونیستی نیز از فرصت استفاده کرده و با ورود مرزی به توافق آتشبس ۵۰ ساله خود پایان داد.
«ائتلاف سفید» - شما بخوانید «ائتلاف سیاه» یکی از ترفندها و راهکارهای دشمن در برپایی جنگها و طراحی توطئههاست. بهرهگیری از این ترفند سابقهای طولانی دارد تا آنجا که مشرکان در صدر اسلام و در برپایی «جنگ احزاب» از همین ترفند استفاده کرده و سپاه انبوهی را برای مقابله با اسلام نوپای آن روز فراهم آورده بودند.
در داخل و خارج از ایران و بسیاری از دوستان و دشمنان میگویند چرا ایران نتوانست دولت سوریه را حفظ کند؟ پاسخ به این سوال در ساعات گذشته متعدد داده شده ولی این پرسش یک فرامتن مهم دارد و آن اینکه انتظار و محاسبه درباره جمهوری اسلامی در داخل و خارج از ایران این است که این توان وجود داشت که بتواند کیلومترها دورتر از خودش یک نظام سیاسی را حفظ کند.
فرآیندی که در کمتر از ۱۰ روز منجر به سقوط حکومت در دمشق شد، حاصل یک فرآیند نظامی و مبارزاتی نیست؛ بلکه یه روند سیاسی و دیپلماتیک است. یعنی مجموعهای از بازیگران - روسیه، ترکیه، قطر، آمریکا و حتی احتمالا خود بشار اسد - دست به معاملات سیاسی زدند تا چنین اقدامی امکان پذیر شود. غایب بزرگ این فرآیند سیاسی ایران بود.
تکلیف پشتیبانی از محور مقاومت پسا سقوط بشار اسد چه می شود؟ ایران در حالی یکی از مهمترین راههای پشتیبانی مطمئن و آسانتر خود را برای تقویت مقاومت مخصوصا در تقویت مقاومت لبنان از دست داده که تا قبل از این نیز سوریه تنها راه پشتیبانی نبوده است.
دولت سوریه پس از یک بحران امنیتی بزرگ که کل کشور را درگیر کرده بود، توان چندانی جهت بازسازی ارتش نداشت.
همانطور که مومنان «متی نصرالله» میگویند و گاه گلایه یا تعجب میکنند که: «عجب صبری خدا دارد!» و چه بسا در دل میپرسند: «پس کی نصرت خدا میرسد؟»؛ ملکوت هم با تعجب بیشتر و گلایه شدیدتر میپرسد: «مالکم لا تقاتلون»؟
در هفته گذشته، اقداماتی از سوی مقامات ارشد دولت صورت گرفت که از مجموعه آنها میتوان عبارت «پردهبرداری رسمی از سیاست منطقهای دولت چهاردهم» را برداشت کرد؛ اقداماتی در راستای اعلام و اعمال دستورالعملهای ویژهای در حوزه سیاست خارجی که راهبرد دولت مسعود پزشکیان در ماههای گذشته را تبیین و در ماههای آینده را ریلگذاری میکند.
بیتردید مقصر اول اتفاقات اخیر سوریه را باید ارتش فاسد و ناکارآمد این کشور دانست که البته چندان هم موضوع عجیبی نیست. رزمندگان مدافع حرم خاطرات تلخی از ارتش بعثی سوریه در دوران مبارزه با تروریستها دارند. از تسلیم خطوط به تروریستها تا نفوذ عناصر جاسوس و حتی فساد اخلاقی و اعتقادی.
تصور غالب این است که عبارت "وحدت میدان ها"، صرفا ناظر به "میدان نظامی" و منحصر به اعضای جبهه مقاومت است. اما این تلقی، دقیق نیست. وحدت میدان ها نه منحصر به میدان نظامی است و نه منحصر به جبهه مقاومت.
غرق مصنوعی - Artificial Drowning» یکی از ترفندهای پیچیده در عملیات روانی است. دشمنان از این ترفند، آنگونه که به آن اشاره خواهیم کرد، برای تزریق نا امیدی و بنبست به جامعه هدف و در نهایت، القای خواسته خود به عنوان راه خروج از آن بنبست مصنوعی استفاده میکنند.