به گزارش حلقه وصل، فاطمه مهرابی از فعالان فرهنگی در سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم، یادداشتی منتشر کرد...
برای بزرگترها صدایی دلنشین بر روی مستندهای جنگ که سالها از تلویزیون پخش می شد و کمتر کسی صاحب آن صدا را می شناخت... و برای من عکسی آشنا از چهره ای با مهربانی بی نظیر و نگاهی که به دوربین خیره شده و انگار دارد به تو و همه چیز این دنیا آرام لبخند می زند... اولین خاطره از شهیدی است که دنیا را نه فقط از قاب دوربین او، که از زاویه چشم های او باید دید.
آوینی آنقدر فکر کرد آنقدر نوشت آنقدر برای نیازها و اولویت های فرهنگی و هنری زمانه اش، حرف زد آنقدر در مقابل جریان های غرب زده‌ی حتی به ظاهر انقلابی ایستاد که روزنامه ی جمهوری هم علیه او تیتر زد: «آقای سردبیر! به خدا هم فکر کنید»
آوینی بودن شهامت می خواست و روح بزرگی که در دانشکده هنرهای زیبا و سبیل نیچه ای گذاشتن ها در گعده های روشنفکری دانشجویی و در شعر و شاعری و ژست های متفکرانه و فلسفی گم نشود.
آوینی بودن بنده بودن است.
آوینی بودن هنرمند بودن است و شهادت هنر مردان خداست.
پی نوشت: بعد از انتشار مطلب «داستانم را چاپ کنید آقای سردبیر» به قلم «سیدیاسر هشترودی» در مجله سوره در دی ماه ۷۱، انتقاداتی به سردبیر مجله، یعنی مرتضی آوینی شد. این مقاله در روزنامه جمهوری اسلامی با عنوان «آقای سردبیر به خدا هم فکر کنید» با نام «وحید عرفانی» اما به قلم «مسیح مهاجری» منتشر شد.
