آنچه در آتش اغتشاشات سوخت متعلق به کیست؟

به گزارش حلقه وصل، افزایش بهای قیمت بنزین در 23 آبان ماه، اقدامی بود که با توجه به شیوه و شرایط اجرای آن در همان ابتدا انتظار می‌رفت واکنش افکار عمومی را در پی داشته باشد، محملی شد برای جریان جولان جریان ضدانقلاب، به اسم حمایت از حقوق مردم.

این آشوبگری‌ها علاوه بر مخدوش کردن فضای اعتراض برحق و مسالمت‌ آمیز مردم، خسارات بسیار زیادی به اموال عمومی و شخصی افراد وارد کرد.

نگاهی به موارد تخریب شده نشان می‌دهد آشوب‌ها به جای اینکه به نفع مردم باشد به زیان مردم شد. تخریب بانک‌ها، پاساژها، مغازه‌ها و محل کسب افراد، فروشگاه‌های زنجیره‌ای، اتوبوس‌های عمومی و خودروهای شخصی اقدامی بود که با عنوان حرکتی مردمی و در اعتراض به اقدام دولت برای افزایش قیمت بنزین رخ داد. 

بانک رفاه کارگران: تخریب شعب بانک رفاه کارگران و به آتش ‌کشیدن اتوبوس درون شهری، نه تنها نتوانست صدای کارگران باشد، بلکه بخشی از زیرساخت‌هایی که مورد استفاده این قشر بود را هم تخریب کرد. بانک رفاه کارگران در سال 1339 با هدف ارائه خدمات به قشر کارگر و کارگران بازنشستگان تاسیس شد. در حال حاضر کارگران و بازنشستگان با واسطه مالکان بانک رفاه کارگران هستند و هزینه تخریب این بانک از جیب یکی از ضعیف‌ترین اقشار جامعه پرداخت می‌شود. هر چند که می‌توان نقدهایی به عملکرد این بانک وارد کرد اما همواره کارگران جزء مشتریان ویژه بانک رفاه کارگران بوده‌اند.

انبار ذخایر استراتژیک غله: یکی دیگر از اقدامات تخریبی آشوبگران تلاش برای تخریب مجتمع سردخانه‌ها و انبارهای شهید امین زاده بود که با هشیاری نیروهای انتظامی ناکام ماند. این مجتمع یکی از بزرگترین انبارهای غله در ایران است. این مجتمع با مجموع 45 هزار تن نیاز استراتژیک استان تهران را تامین می‌کند. در کنار هزینه‌های خرید و انبار غلات در این انبار که آن هم از بیت‌المال و اموال مردم پرداخت می‌شود، در صورتی که سیر اتفاقات مطابق برنامه آشوبگران پیش می‌رفت، استان تهران در ذخایر غله، مانند برنج، گندم و دیگر محصولات با چالش جدی مواجه می‌شد و احتمال بروز اخلال و کمبود در تامین غلات مورد نیاز مردم، بسیار جدی بود.

ذخایر استراتژیک غله علاوه بر تامین روزمره نیاز بازار، برای شرایط بلایای طبیعی از جمله سیل و زلزله کاربرد دارد و بدون این ذخایر در صورت هر نوع بلای طبیعی و امثال آن، کمبود آذوقه نیز به آلام مردم اضافه می‌شود.

بانک ملی: بانک ملی، بانکی دولتی‌ که با سرمایه‌ ملی (متعلق به مردم) در سال 1307 تاسیس و از آن زمان تاکنون به فعالیت و ارائه خدمات به کشور مشغول است. تخریب بانک ملی در عمل تخریب منابع مردم است و هزینه‌های بازسازی خسارات وارد شده به این بانک هم درواقع از محل سرمایه عموم مردم تامین می‌شود.

ساختمان‌های متعلق شهرداری‌ها: همه درآمدهای شهرداری‌ها از محل عوارض دریافتی از مردم و سهم آنها از مالیات بر ارزش افزوده _ که آن را هم مردم می‌پردازند_ تامین می‌شود. تخریب ساختمان شهرداری و ساختمان‌های متعلق به شهرداری‌ها در سراسر کشور به معنای ایجاد هزینه و خسارت مستقیم به اموال مردم است. 

پارس جنوبی، قطب تولید گاز کشور: حدود 80 درصد از کل گاز مصرفی خانوارها از میدان گازی پارس جنوبی تامین می‌شود و برای احداث فازهای مختلف پارس جنوبی ده‌ها میلیارد دلار از منابع کشور هزینه شده است تا گاز از عمق 2 تا 3 هزار متری کف دریا به خشکی منتقل شده و پس از پالایش و شیرین‌سازی به خانه‌های مردم و صنایع و نیروگاه‌ها برسد. بخش مهمی از گرمای خانه مردم و انرژی مصرف آنها از گاز تولید شده در این میدان تامین می‌شود. طبق اعلام دبیر شورای عالی امنیت ملی یکی از برنامه‌های قدرت‌های خارجی با کمک آشوبگران انفجار در تاسیسات پارس جنوبی بوده است. این اقدام علاوه بر وارد آوردن میلیاردها دلار خسارت به کشور، در فصل سرد سال، فرایند تولید و توزیع گاز در سطح کشور را با اخلال جدی مواجه می‌کرد.

جایگاه‌های سوخت: براساس گزارش‌های اولیه بیش از 180 جایگاه سوخت در کل کشور تخریب شده است. این اقدام هم نتیجه‌ای جز ایجاد هزینه برای مردم عادی، افزایش صف سوخت‌گیری در جایگاه‌های سالم، ایجاد خسارت سنگین برای جایگاه‌داران و بر هم زدن نظم در مناطق شهری، نتیجه دیگری در بر ندارد. صاحب بسیاری از این جایگاه‌ها سرمایه‌گذاران کوچک و متوسط بخش خصوصی بوده‌اند و با این اقدام سرمایه خود را به طور کامل از دست داده‌اند.

اتوبوسرانی: هنوز آمار دقیقی از خسارات وارد شده به اتوبوس واحد در کل کشور به دست نیامده است اما تنها سه روز اول آغاز آشوب‌ها، در شهر اصفهان 50 میلیارد تومان خسارت به 80 اتوبوس درون شهری وارد شد. اگر خسارت وارد شده در مجموع این روزها و کل کشور را مدنظر بگیریم، قطعا بیش از 100 میلیارد تومان به این بخش خسارت وارد شده است. همانند دیگر موارد پرداخت این خسارات، از محل پرداخت‌های مردم در قالب عوارض و مالیات به شهرداری و دولت انجام می‌شود.  

تخریب شعب و دستگاه خودپرداز بانک‌ها: تخریب اموال بانک‌ها، منجمله بانک ملت، تجارت و صادرات، درواقع تخریب اموال متعلق به سهامداران این بانک‌هاست. حدود 40 درصد سهام هر یک از این بانک‌ها در قالب سهام عدالت به کارگران و کارمندان تعلق دارد و زیان‌های وارده، خسارتی‌ست که در نهایت هزینه آن را این سهامداران می‌پردازند.

خسارات وارده به دیگر بانک‌های کشور هم، از قاعده عنوان شده خارج نیست و بانک، از محل سود سهامداران مجبور به بازسازی خسارات وارد شده هستند.  

براساس اطلاعات اولیه در این حوادث، علاوه بر بیش از 180 جایگاه سوخت، حدود 900 شعبه بانکی، 77 فروشگاه زنجیره‌ای، 20 خودرو آتش‌نشانی، چندین پاساژ و ده‌ها واحد صنفی کوچک تخریب شده است.

اگر هدف از اعتراضات، انتقاد از سیاست‌هایی مشخص و اصلاح آنهاست، تخریب اموال عمومی و ایجاد مشکلات متعدد برای مردم در تضاد اساسی با شعار و بهانه شروع آن بود. بنابراین، تخریب اموال عمومی، می‌تواند متر و معیاری برای تشخیص ماهیت حرکت‌های جمعی باشد. تخریب اموال عمومی و شخصی مردم، حرکتی صرفا در جهت ایجاد آشوب برای ضربه به کشور است و اقداماتی از این دست هیچ سازگاری با ادعای دفاع از حقوق مردم و اعلام اعتراضات مردمی ندارد.