به گزارش حلقه وصل، روزنامه «کیهان» در ویژه‌های خود نوشت:
عصر ایران نوشت: وقتی هوا گرم می‌شود مردم به پشت‌بام‌ها می‌روند و کولرهای خود را سرویس می‌کنند تا در تابستان به آن پناه ببرند. مردم در زمستان هم کولرها را جمع می‌کنند و به گرمای بخاری و یا شوفاژ پناه می‌برند.
آنها هیچ‌وقت اصرار ندارند چون کولر را سرویس کرده‌اند یا به‌زحمت بخاری را راه انداخته‌اند، حتماً در زمستان یا تابستان هم از آن استفاده کنند. دنیای سیاست هم همین است. برخی آدم‌ها برای مقطعی مناسب هستند و بعد از مدتی دیگر جواب نمی‌دهند و باید جای خود را به دیگری بدهند.
در سپهر سیاست ایران، حسن روحانی به «شیخ دیپلمات» معروف است. او در مهم‌ترین مذاکره‌های تاریخ با دولت‌های خارجی حضور داشته است. نقش مؤثر در ماجرای مک فارلین، حضور در مذاکرات ایران و عراق بعد از جنگ ۸ ساله، ریاست گروه مذاکره‌کننده در پرونده هسته‌ای در دولت اصلاحات و بالاخره برجام.
حالا تمام راه‌های مذاکره بسته شده است و تقریباً حسن روحانی شانسی برای اداره کشور از طریق مذاکره و گفت‌وگو با طرف‌های مقابل ندارد. آمریکا حرف خود را می‌زند. اروپا منفعل است و دقیقاً نمی‌داند در مقابل ایران و آمریکا چه باید بکند، عربستان و اسرائیل هم تا آنجایی که می‌توانند در حال موش‌دواندن در این فضا هستند. فضای روحانی، فضای مذاکره است و الان دیگر استراتژی‌های او جواب نمی‌دهد و کشور در حالت سکون مانده است. فضای جدید سیاست جهانی شاید احتیاج به آدم تازه‌ای داشته باشد.
روحانی می‌تواند به‌عنوان اولین رئیس‌جمهور مستعفی ایران شناخته شود. رئیس‌جمهوری که بعد از دیدن به گِل‌نشستن کشتی برجام، از سمت خود استعفا داد تا فرد دیگری عهده‌دار سمت ریاست قوه مجریه شود.
روحانی انتخاب مناسبی برای سال ۹۲ بود. حالا داستان فرق کرده است و ایران احتیاج به دولتی دارد که بتواند گلیم خود را در شرایط فعلی از آب بیرون بیاورد.
در سراسر جهان هم شاهد این‌گونه استعفاها هستیم. دولت‌هایی که می‌بینند سیاست‌های آنها برخلاف جریان آب است و به‌همین خاطر کنار می‌روند تا دولتی جدید کار را به دست بگیرد. در حال حاضر روحانی هرچه دست و پا هم بزند چون خلاف جریان آب شنا می‌کند، جلو نخواهد رفت تازه اگر آب او را عقب‌تر نبرد.
مأموریت روحانی رسیدن به توافق هسته‌ای بود و حالا به‌نظر می‌رسد این مأموریت به پایان رسیده است و بهتر است فرد دیگری با مأموریتی جدید پای به عرصه سیاست ایران بگذارد.
استعفا موجب بدنامی نیست، اتفاقاً با خوشنامی همراه است. به‌نظر می‌رسد ادامه دولت روحانی تنها برای او و حتی جریان‌های حامی دولت، بدنامی به‌همراه خواهد داشت و بهتر است رئیس‌جمهور با یک استعفا و شرح دلایل آن نام نیکی از خود در تاریخ به یاد بگذارد.
آنچه در این تحلیل سایت اصلاح‌طلب کتمان، بلکه تحریف می‌شود، این واقعیت است که فرار از شئون وزارت خارجه است و کار رئیس‌جمهور و دولت وی (متشکل از ۲۳-۴ وزارت و معاونت) فقط دیپلماسی و مذاکره نیست.