تهران: حاتمی‌کیا «آن بیست و سه نفر» را بسازد

به گزارش حلقه وصل، ابوالفضل محمدی یکی از جانبازان و رزمندگانی است که همراه با ۲۲ یار و همرزم خود در سال‌های دفاع مقدس در اردوگاه عراقی ها اسیر بودند. این رزمنده و همرزمانش در آن سال‌ها بین ۱۳ تا ۱۵ سال سن داشتند ولی مقاومت آنها مقابل شکنجه‌های عراقی‌ها باعث شد که سال‌ها بعد احمد یوسف زاده یکی از آن ۲۳ نفر ماجرای اسارتشان را بنویسد و بشود کتاب «آن بیست و سه نفر» که هم مقام معظم رهبری آن را پسندیدند و هم مردم.

به گفته ابوالفضل محمدی این گروه از اسرا اولین و آخرین اسیرانی بودند که در دوران اسارت خود وادار به ملاقات با صدام حسین، دیکتاتور و رئیس جمهور وقت عراق شدند و در برابر درخواست وی برای شکست اعتصاب ایستادگی کردند و به قول خودش یک نه بزرگ به صدامیان گفتند.

این رزمنده که اکنون بازنشسته اداره بازرگانی است معتقد است داستان «آن بیست و سه نفر» ظرفیت بسیاری برای ساخت فیلم و سریال دارد و در صحبت های خود عنوان کرد که آرزو دارد ابراهیم حاتمی کیا فیلم این رزمندگان را بسازد.

آنچه می خوانید حاصل گپ کوتاه با ابوالفضل محمدی رزمنده عاشقی است که می گوید دوست دارد شرح دلاوری خود و همرزمان اش را روی پرده سینما ببیند.

تا چه اندازه فیلم های دفاع مقدس را دنبال می کنید؟

- کمتر سینما می روم و ترجیح می دهم سریال هایی را که با موضوع دفاع مقدس ساخته می شود، ببینم اما برخی از فیلم های ابراهیم حاتمی کیا را دیده ام.

داستان ۲۳ رزمنده تا چه اندازه ظرفیت تصویری شدن در مدیوم سینما یا تلویزیون را دارد؟

- به علت گستردگی مطالب مطرح شده در آن ماجرا و همچنین بالا بودن بار دراماتیک قصه، فکر می کنم بیش از اینکه ظرفیت فیلم سینمایی داشته باشد می تواند سریال شود. با ساخت سریال هم مخاطب بیشتری از این اتفاق مطلع می‌شود و هم زمان بیشتری برای بازگو کردن همه اتفاق ها داریم.

اگر کارگردانی بخواهد داستان «آن بیست و سه نفر» را در سینما بسازد، دوست دارید کدامیک از کارگردان ها این فیلم را بسازند.

- من شناخت لازم بر توانمندی کارگردان های سینما ندارم اما دوست دارم ابراهیم حاتمی کیا ماجرای «آن بیست و سه نفر» را فیلم کند. من به عنوان فردی که در آن جریان حضور داشتم و به عنوان یک آگاه به ماجرا فکر می کنم داستان «آن بیست و سه نفر» خیلی مهم است و می‌تواند دستمایه آثار سینمایی و تلویزیونی شود.

فکر می کنید کتاب «آن بیست و سه نفر» که به همت احمد یوسف زاده نوشته شده تا چه اندازه ظرفیت اقتباس دارد؟

- حدیث عشق در تومار و کتاب نمی گنجد. کتاب «آن بیست و سه نفر» هم آنگونه که باید همه ماجرا را بازگو نکرده و شاید یک جلد دیگر برای شرح همه آنچه اتفاق افتاد، لازم است. البته باید دست احمد یوسف زاده نویسنده این کتاب را بوسید که بخشی از این دلاوری ها را مکتوب کرد.

برخی از کارگردان ها معتقدند که درباره ۸ سال دفاع مقدس به اندازه کافی کار شده و دیگر سوژه جدیدی ندارد. حال شما به عنوان یک شاهد عینی از روزهای اسارت تا چه اندازه ای به کمبود سوژه برای ساخت فیلم و سریال در این حوزه معتقد هستید؟

- به نظر من بیشتر از اینکه سوژه ناب نباشد، نوعی کاهلی بر سینمای دفاع مقدس حاکم شده و به دلیل همین کاهلی است که فیلمسازان ترجیح می دهند روی موضوعات ساده تر در این حوزه کار کنند و روی اتفاق ها عمیق نشوند. به همین دلیل است که شاهد هستیم برخی از فیلم های دفاع مقدس دنیاهای شخصی و یا برداشت های سطحی کارگردان ها از آن دوران را به تصویر می کشد.

متاسفانه سطحی نگری در حوزه دفاع مقدس را می توان در سریال های تلویزیون هم به وضوح مشاهده کرد.

می توانید از داستان «آن بیست و سه نفر» به شکل مصداقی موضوعی را مثال بیاورید که ظرفیت فیلمسازی داشته باشد؟

- ما ۲۳ نفر حدود ۲ سال با یکدیگر بودیم و بعد برای ادامه اسارت به جاهای مختلفی در عراق تبعید شدیم که از این ۲ سال، حدود ۸ ماه صدای اعتراض ما به اوج رسید و همه دنیا فهمیدند و در مقابل رژیم بعثی به دلیل شکست فاحشی که در عملیات بیت المقدس خورده بود و خرمشهر را از دست داده بود، روی ماجرای ما متمرکز شده و سازمان حقوق بشر را حساس کرده بود که ایران نوجوانان را برای جنگیدن به کار گرفته است. در نهایت جنگ تبلیغاتی راه انداخته بود و بعد هم با زور و تهدید ما را به دیدن صدام بردند.

آنها می خواستند با این کار چهره ای انسانی از صدام بسازند و ایران را در مجامع جهانی به انزوا بکشانند اما آنچه در آن جلسه مطرح شد شرایط را تغییر داد و به اصطلاح هر آنچه که آنها رشته بودند ما پنبه کردیم و دست دشمن خالی ماند. همین داستان دو خطی دارای بار دراماتیک است و می توان چند فیلم سینمایی و سریال از تک تک اتفاق های آن دوران ساخت.

چندی پیش یک فیلم مستند با عنوان «۲۳ و آن یک نفر» به کارگردانی مهدی جعفری ساخته شد. این مستند تا چه اندازه توانست حق مطلب را ادا کند؟

- با همه رزمنده ها جز یکی از ما که ۱۰ سال پیش به شهادت رسیده بود صحبت شد اما در تدوین فیلم مستند، حرف ها و نکات مطرح شده گزینشی انتخاب شده بودند و اغلب ناراضی بودند.

کارگردان های سینمای دفاع مقدس اگر دست روی ساخت فیلم و یا سریال تلویزیونی با این موضوع گذاشتند بهتر است از رزمنده ها برای ایفای نقش استفاده کنند و یا حداقل برای ایجاد حس های لازم از آنها مشورت بگیرند.

فکر می کنید بهترین بخش ماجرای اعتصاب ۲۳ رزمنده کدام بخش است؟

- این روزها بحث مذاکره و شکسته شدن تحریم ها داغ است و می خواهم با استناد به بحث داغ این روزها بگویم که ما هم ۳۳ سال پیش مذاکره کردیم به این ترتیب که مسئول ارشد ستاد کل اسرای ایران در عراق به نام ژنرال قدوری ما را دعوت به مذاکره کرد تا بتواند برای شکست اعتصاب متقاعدمان کند ولی ما قبول نمی کردیم و واقعا مانده بودند شرایط ما را بپذیرند یا خیر. منتها در آن مذاکره سربلند بیرون آمدیم و به خواست های خود رسیدیم.در واقع در آن مقطع تاریخی نقش جواد ظریف را در مذاکرات بازی کردیم.

به عنوان آخرین سئوال آیا در همان دوران شنیدید که قصد کشتن اسرا را داشته باشند؟

- به دفعات شنیده بودیم که ما را می کشند و در این راه نقشه هایی هم کشیده بودند که با یک آمپول هوا ما را بکشند، اما پزشک اردوگاه ممانعت کرد و گفت که جامعه بشری متوجه ماجرا  شده است و نمی توان این کار را کرد.