خراسان رضوی: اگر جهان بینی امام نبود زیر آواره‌های اسارت مدفون بودیم/شکل گیری اولین هسته‌های مقاومت در اسارت

به گزارش سرویس استان های حلقه وصل، به مناسبت هفته دفاع مقدس شب خاطره «اسرار اسرا» با حضور جمعی از آزادگان و جانبازان هشت سال دفاع مقدس و خانواده‌های آن‌ها برپا شد.

خاطراتی از دوران اسارت و ابتکارات آزادگان در اردوگاه‌های رژیم بعث عراق بیان شد تا چراغ راهی برای جوانان این مرز و بوم در جنگ اقتصادی پیش روی کشور باشد.

دوران اسارت ناگفته‌های بسیاری دارد

در ابتدای مراسم علی اکبرعرفانی، مدیر مؤسسه فرهنگی هنری پیام‌های آزادگان خراسان رضوی گفت: واقعیت این است که از دوران اسارت ناگفته‌های بسیاری داریم زیرا از لحظه اسارت تا لحظه آزادی هیچ رسانه‌ای برای انعکاس خبرهای درون اردوگاه‌ها به بیرون وجود نداشت.

وی افزود: این موضوع تنها مختص به جنگ ایران و عراق نیست بلکه مربوط به تمام اردوگاه‌های اسرا در تمام جنگ‌هاست، اما در رژیم صدام این قضیه شدت بیشتری داشت و به همین دلیل ناگفته‌های فراوانی از آنچه که بر آزادگان گذشت، وجود دارد.

مدیر مؤسسه فرهنگی هنری پیام‌های آزادگان با اشاره به اینکه 52 موضوع در حوزه خاطرات دسته بندی شده است تصریح کرد: تلاش داریم تا از این پس در اینگونه محافل با همکاری حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی، خاطرات آزادگان به صورت موضوعی بیان شود که اولین شب خاطره به موضوع دستاوردها، تولیدات و آموزش در دوران اسارت اختصاص یافت.

در ادامه مراسم سید مصطفی میرشجاع  آزاده دفاع مقدس که راوی مقاومت و آزادگی است با اشاره به سخنی از امام خمینی(ره) که باید  هسته‌های مقاومت را در جهان ایجاد کرد، گفت: این مقاومت هیچگاه شکل نمی‌گیرد مگر اینکه انسان‌های مبارز در تحریم باشند و آزادگان مفتخر هستند که اولین افرادی بودند که این کلام معمار انقلاب را به  ظهور رساندند.

شکل گیری اولین هسته‌های مقاومت در اسارت 

وی افزود: در محاصره کامل اقتصادی علاوه بر جیره‌بندی شدن  آب و غذا همراه با شکنجه‌های شدید، اولین هسته‌های مقاومت شکل گرفت به گونه‌ای که عراقی‌ها عنوان می‌کردند، آیا این‌جا عراق است یا ایران؟

این آزاده دفاع مقدس ادامه داد: هر زمانی کلاس‌های آموزشی تشکیل می‌شد یک نفر باید نگهبانی می‌داد تا عراقی‌ها متوجه نشوند. زیرا در برخی از اردوگاه‌ها داشتن یک ورق کاغذ یا خودکار گاهی منجر به  شهادت همرزمانمان می‌شد، اما آنقدر علم‌آموزی برای ما مهم بود که یادگیری و آموزش را با تمام  سختی‌ها ادامه می‌دادیم.

قلم حکم فشنگ داشت

میرشجاع با اشاره به اینکه از کمترین امکانات برای ابزارهای آموزشی استفاده می‌کردیم عنوان کرد: در ابزارهای نوشتن  تحریم بودیم و قلم حکم فشنگ داشت اما در این دوران خفقان به طلب علم می‌پرداختیم به نحوی که واحد آموزشی درسی از چند قسمت مختلف دروس نهضت سواد آموزی، ابتدایی، راهنمایی و دبیرستانی به اسرا آموزش داده می‌شد.

وی افزود: آزادگان ما وقتی آزاد شدند باید تلاش می‌کردند عقب ماندگی 7-8 ساله را جبران می‌کردند به صورتی که هم باید کار می‌کردند، هم مسکن می‌ساختند و هم درس می‌خواندند.

این آزاده دفاع مقدس در بخشی از خاطرات خود به تهیه جزوات برای مطالعه اسرا اشاره کرد و گفت: با وجود محاصره توانستیم 500 برگه برای امتحان احکام تهیه کنیم همچنین در اسارت بر آموزش دو زبان عربی و زبان انگلیسی بسیار تاکید می‌شد و این آموزش‌ها در محاصره و مقاومت منجر به خلق انسان‌های عارفی در اسارت شد.

پس از اجرای گروه کُر حوزه هنری انقلاب اسلامی خراسان رضوی، عباس پارسایی‌راد دیگر آزاده دفاع مقدس که سال‌های جوانی خود را زیر شدیدترین شکنجه‌ها در زندان رژیم بعث عراق به سر برده بود از خاطرات خود در دوران اسارت گفت.

وی اظهار کرد: ایام دفاع مقدس ایستگاهی برای بیان خاطراتی که احیاگر ایثار، شهادت و تقویت ایمان و امید در دل جامعه ما است و ما نیز به عنوان عقب ماندگان از شهدا مسئولیت بیان مطلبی را داریم که کمک کننده این هدف مقدس باشد.

این آزاده دفاع مقدس بیان کرد: زمانی که در اسارت  بسر می‌بردیم و رفتار فرعون مآبانه بعثی‌ها در ایام محرم و دهه فاطمیه را مشاهده کردیم و فضای تحریم در بخش فرهنگی، اقتصادی و در زندگی عادی یک فرد به اسرا فشار می‌آورد اگر جهان‌بینی امام و جهان بینی یک زندگی مومنانه نبود باید خود را زیر آواره‌های دیوار اسارت مدفون می‌دیدیم.

پارسایی راد متذکر شد: خداوند وعده داده است اگر در راه من مقاومت کنید و در راه من، برای من و برای ارزش‌های دین من قیام کنید من با شما خواهم بود.

این آزاده دفاع مقدس با بیان اینکه با کمترین امکانات ایام عزاداری امام حسین (ع) را گرامی و برگزار می‌کردیم گفت: گرامی می‌داریم یاد و خاطره شهدای دفاع مقدس، یاد و خاطره شهدای مظلوم اسیر و یاد سید آزادگان سید علی اکبر ابوترابی را و درود می‌فرستیم بر تمام آزادگان سرافراز و خانواده‌های آن‌ها را که حیاط طیبه را تجربه  و تکرار می‌کنند.

در این نشست محمود رعیت نژاد، آزاده دفاع مقدسی که 9 سال از دوران جوانی خود را در زندان رژیم صدام گذرانده بود گفت: در عملیات بستان بر اثر انفجار مین هر دو پاهایم آسیب دید و نظر گروه پزشکی بر این شد که پاهای مرا قطع کنند که قبول نکردم و به بیمارستان جندی شاپور مراجعه کردم که آنجا هم همین نظر را داشتند که بازهم زیر بار آن نرفتم و پس از مراجعه به مشهد و بستری شدن در بیمارستان قائم نیز نظر کمیسیون پزشکی بر قطع پا بود.

وی افزود: در حالی که در راه اتاق عمل برای قطع پا بودم مادر و مادربزرگم اجازه قطع پای مرا ندادند و با داروهای زخم و خون مردگی پای مرا از بین بردند و درمان شد که بعد از 17 روز توانستم راه بروم و برای چهارمین بار با همان پا مادرم مرا به جبهه راهی کرد.

نقشه قتل صدام را کشیدم

این آزاده دفاع مقدس درباره نحوه به اسارت در آمدن خود عنوان کرد: نقشه قتل صدام را کشیدم که متاسفانه نقشه عملیاتی نشد و من به اسارت درآمدم و 9 سال در اسارت بودم.

رعیت نژاد خاطر نشان کرد: آن روح حماسه را از مادربزرگ‌های خود گرفتیم و به فرزندان خود منتقل کردیم و باید در خانه هر بسیجی ده مدافع حرم باشد که به گفته مقام معظم رهبری اگر نسیم مقاومت به این کشور بوزد این مملکت گلستان می‌شود.