
سرویس حاشیه نگاری- محمداسماعیل نوروزی: تنها چند ساعت بیشتر تا بازی مرگ و زندگی ایران و پرتغال باقی نمانده. باید با تمام قوا و انرژی تیم را به بزرگترین میدان جنگ علیه پرتغالیها فرستاد. این خواست همه مردم است.
هنوز خیلی از مردم ما از خواب شیرین بازی با اسپانیا بیرون نیامدهاند که حالا میبایست خودمان را رودرروی رونالدو بهترین جنگنده بازیکن دنیا ببینیم. میدانیم که بازی با اسپانیا برای ایران یک ابراز قدرت و اثبات هویت به تمام دنیایی بود که سالهاست ما را در همه چیز حتی در ورزش تحریم کردهاند و الا چرا نباید خیلی از بازیکنان ما به بهترین تیمهای دنیا ترانسفر نشوند؟ چرا باید بازیهای تدارکاتی تیم ملی فوتبال ما یکی پشت دیگری لغو شود اما عربستان و دیگر نوچهها با بهترینهای دنیا، بازی دوستانه انجام دهند و آخرش سر بزنگاه چندتا چندتا گل بخورند؟ این خیلی انصاف نیست که بازیکنان با استعداد فوتبال کشور ما مهمترین بازی زندگیشان دست بر قضا اولین دیدارشان با ستارههای دنیا هم باشد که آنها بخواهند از همین موضع بالا به ما نگاه کنند. حتی گزارشگران رسانه خودمان هم که روزانه بازیهای بینالمللی باشگاهی و ملی را گزارش میکنند مدام در بهت اسامی این بازیکنان و رقمهای نجومیشان فرومیافتند که آیا این واقعا ما هستیم که در مقابل آنها قرار گرفتهایم؟
اما حالا دیگر ما یک بازی تدارکاتی بزرگ قبل از بازی با پرتغال در فکر و روحمان ذخیره داریم. میتوانیم بیشتر روی بازی خودمان تمرکز کنیم تا اسامی پرآوازه حریف مثل CR7 . شاید روی کاغذ شانس چندانی برای برد نداشته باشیم اما تجربه بازی با استرالیا و کلا ذات فوتبال به ما نشان داده که امکان رخ دادن معجزه چندان هم دور از واقعیت نیست. چه شود اگر شود! مضافا اینکه دعای خیر و انرژی تمام ایرانیان داخل و خارج از کشور به همراه این بازیکنان پرانگیزه است. شاید خدا هم بخواهد که یک بار دیگر مردم ما رنگ شادی و خوشحالی را ببینند و برای ما یک نسخه متفاوت از دیگران تجویز کنند. تا امروز هم کم تجویز نکرده چون اگر دیگر ملتها کمی از تحریمهای ما را چشیده بودند بنیانشان از هم فروپاشیده بود چه برسد به اینکه بخواهند بیایند در جمع 32 تیم برتر دنیا و برای بزرگان فوتبال شاخ و شانه هم بکشند.
اما ای کاش دیگر این بار عدهای شیرینی بازی غیرتمندانه و دفاع جانانه را با لودگی به دفاع اتوبوسی و شانس گل به خودی حریف و مهملات دیگر تنزل ندهند. چون همه اینها جزئی از فوتبال است اما اینکه یک تیم در اولین بازی مهم تاریخ خود با قدرت اول دنیا بتواند از حیثیت فوتبال خود دفاع کند چیزی نیست که خیلی در فوتبال رخ دهد. پس ما این بار هم خواهیم توانست از غرور ملی خودمان دفاع کنیم. شاید نتوانیم پرتغال را ببریم اما کیسه گل حریف هم نخواهیم شد که بتواند به طرق مختلف به ما گل بزند و ما را زنگ تفریح خود بداند. اما ایرانیم. پیش بسوی سارانسک!