حضرت امام خمینی (س) در مورد فضیلت ماه رمضان و ارزش شب های قدر و وجه تسمیه این شب ها به «شب قدر» می فرمایند: «در وجه تسمیه «لیله القدر» علماء اختلافاتى کردند. بعضى بر آنند که چون صاحب شرف و منزلت است، و قرآنِ صاحبِ قدر به توسّطِ ملکِ صاحبِ قدر بر رسولِ صاحبِ قدر براى امّتِ صاحب قدر وارد شده است، لیله القدرش گویند. و بعضى گفته اند که براى آن «لیله قدر» به آن گویند که تقدیر امور و آجال و ارزاق مردم در این شب مى شود. و بعضى گفته اند به واسطه آن که از کثرت ملائکه زمین تنگ شود، آن را قدر گویند.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 324)
در مورد اهمیت و فضیلت بیکران شب های قدر حضرت امام به تاسی از ائمه اطهار (علیهم السلام) سخنان نغز و کم نظیری دارند که در ادامه به برخی از انها اشاره می شود:
«سید عابد زاهد رضى اللَّه عنه در اقبال فرماید: «بدان که این شب بیست و سوم از شهر رمضان، وارد شده است اخبار صریحه به اینکه لیله قدر است به مکاشفه و بیان. از آن جمله آن است که روایت کنیم به اسناد خود تا سفیان بن السیط (السمط- خ ل) گفت: «گفتم به حضرت صادق علیه السلام تعیین فرما لیله قدر را براى من مفرداً.» فرمود: «شب بیست و سوم.» و از آن جمله آن است که روایت کنیم به اسناد خود تا زراره از عبد الواحد بن المختار الأنصارى گفت: «سؤال کردم از حضرت باقر علیه السلام از لیله القدر.» فرمود: «به خدا قسم خبر مى دهم به تو و تعمیه نمى کنم به تو. آن اولْ شب از هفت شب آخر است.» پس از آن از زراره نقل مى کنند که گفته آن ماهى که حضرت تعیین فرمود بیست و نه روز بود. پس از آن روایات دیگر نقل کنند که «لیله قدر» شب بیست و سوم است، که از آن جمله است قضیه جهنى که معروف است.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص: 332)
رویه حضرت امام خمینی (س) در این شب ها به مانند همه بزرگان عرفان و سلوک معنوی و الهی گوشه نشینی و عبادت با معبود خویش در تنهایی بود. در همین زمینه در طول شب های قدر مانند دیگر روزهای ماه رمضان دفتر حضرت امام(س) اطلاعیه ای می داد و کلیه ملاقات های حضرت امام(س) را لغو می کردند.
همچنین حضرت امام (س) در کتاب عرفانی «آداب الصلاه» به ذکر روایات متعددی در باب فضیلیت این شب ها و بهترین عبادات در این شب های قدر می پردازند و می فرمایند:
«از آن جمله روایاتى است که عارف باللَّه، سید بن طاوس رضی اللَّه عنه در کتاب شریف اقبال نقل فرموده، مى فرماید: «در کتاب یواقیت، تألیف ابو الفضل بن محمد الهروى، یافتم اخبارى در فضل لیله القدر.» تا آن که مى گوید از پیغمبر نقل است که فرمود: «موسى گفت: «الهى من قرب تو را مى خواهم.» فرمود: «قرب من از براى کسى است که بیدار باشد در شب قدر.» گفت: «الهى رحمت تو را مى خواهم.» فرمود: «رحمت من براى کسى است که رحم کند فقرا را در شب قدر.» گفت: «خدایا من گذشتن از صراط را مى خواهم.» فرمود: «این براى کسى است که تصدّق کند به صدقه اى در شب قدر.» گفت: «خدایا از درخت هاى بهشت و میوه هاى آن مى خواهم.» فرمود: «این براى کسى است که تسبیح کند به تسبیحهاى در شب قدر.» گفت: «خدایا نجات مى خواهم.» فرمود: «نجات از آتش؟» گفت: «آرى.» فرمود: «این براى کسى است که استغفار کند در شب قدر.» گفت: «خدایا رضاى تو را مى خواهم.» فرمود: «خشنودى من از براى کسى است که دو رکعت نماز بخواند در شب قدر.» (آداب الصلاه (آداب نماز)، متن، ص 333 و 334)