به گزارش حلقه وصل، کتاب «آداب روزهداری، احوال روزهداران» شامل گزیدهای از مجموعه توصیهها، نصایح، مواعظ و تحلیلهای رهبر انقلاب، یکی از بهترین نمونهها در تبیین دقایق و ظرائف معارف ماه رمضان است که در فرازهایی از بیانات معظّمٌله در ماههای رمضان سالهای 1369 تا 1390 ارائه شده است. در این اثر که بهاهتمام علیرضا مختارپور قهرودی تدوین و از سوی انتشارات انقلاب اسلامی منتشر شده، ضمن حفظ ترتیب زمانی بیانات معظّمٌله، برای دسترسی آسانتر علاقهمندان به محورهای مباحث، فهرستی جامع از کلیدها و موضوعات متعدد مندرج در این مجموعه ارائه شده است.
* اینک به مناسبت قرار داشتن در ماه مبارک رمضان، به بیاناتی از رهبر معظم انقلاب اسلامی درباره اهمیت و جایگاه این ماه شریف اشاره میشود:
امروز که خدای متعال اجازه داده است که شما به زاری، تضرع و گریه بپردازید، دست ارادت به سوی او دراز کنید، اظهار محبت و اشک صفا و محبت را از دل گرم خودتان به چشمهایتان جاری کنید. این فرصت را مغتنم بشمارید، وگرنه روزی هست که خدای متعال به مجرمین بفرماید: «لا تَجْأَرُوا الْیَوْمَ»؛ بروید، زاری و تضرع نکنید، فایدهای ندارد: «إِنَّكُمْ مِنَّا لا تُنْصَرُونَ». این فرصت، فرصت زندگی و حیات است که برای بازگشت به خدا در اختیار من و شماست و بهترین فرصتها ایامی از سال است که از جمله آن مباره مبارک رمضان است و در میان ماه مبارک رمضان، شب قدر.
شب قدر هم در میان این سه شب است. طبق روایتی که مرحوم محدث قمی نقل میکند، سوال کردند که کدام یک از این سه شب – یا دو شب بیست و یکم و بیستوسوم – شب قدر است؟ در جواب فرمودند: چقدر آسان است که انسان، دو شب – یا سه شب – را ملاحظه شب قدر کند. چه اهمیت دارد بین سه شب مردد باشد. مگر سه شب چقدر است؟ کسانی بودهاند که همه ماه رمضان را از اول تا آخر، شب قدر به حساب میآورند و اعمال شب قدر را انجام میدادند! قدر بدانید.
ملتی که دل خود را به خدای خود اینگونه صاف کند که در خانه خا برود، از خدا صادقانه بخواهد و به خدا صادقانه پناه ببرد، هرگز بدخت و روسیاه نخواهد شد؛ دچار فساد، دچار ذلت، اسیر دشمن و دچار اختلاف داخلی نخواهد شد. آنچه از این بدبختیها بر سر ملتها میآید، «فَبِمَا كَسَبَتْ أَیْدِیكُمْ»؛ بر اثر کوتاهیها، غفلتها، گناهان و فسادهایی است که خودمان برای خودمان درست میکنیم، کسی که در خانه خدا میرود، خود را یک قدم به عصمت و به حفظ و نگهداری از گناه نزدیک میکند.
به خدا پناه ببریم، از خدا بخواهیم، برای خدا کار کنیم و قدم برداریم و دلها را به خدا بسپریم. صفای دلهایمان را با یاد خدا روزافزون کنیم. وقتی دلها با صفا شد؛ وقتی دلها چنگ در دنیا نزد و اسیر دنیا و مادیات نشد، آن وقت جامعه، جامعهای میشود با مردمی حقیقتاً نورانی و با صاف و پاک. چنین مردمی، خوب تلاش میکنند، خوب کار میکنند، دنیای خودشان را هم خوب میسازند. دلبسته نبودن به دنیای شخصی، معنایش نساختن دنیا نیست؛ آبادی دنیا، کاری برای خدا و جزو کارهای اخروی است. آنچه که به آبادی زندگی مادی میانجامد، چیزی است که خدا از ما خواسته است و این هم یک عمل اخروی است. همین هم وقتی با یاد خدا همراه باشد، بهتر، روانتر، شیرینتر و کاملتر انجام میگیرد.
این روزها را قدر بدانید، شبهای قدر را حقیقتاً قدر بدانید. قرآن صریحاً میفرماید: «خَیْرٌ مِّنْ أَلْفِ شَهْرٍ»؛ یک شب بهتر از هزار ماه است! این خیلی ارزش دارد. شبی است که ملائکه نازل میشوند، شبی است که روح نازل میشود، شبی است که خدای متعال آن را به عنوان سلام دانسته است. سلام، هم به معنی درود و تحیت الهی بر انسانهاست، هم به معنای سلامتی، صلح و آرامش، صفا میان مردم، برای دلها و جانها و جسمها و اجتماعات است. از لحاظ معنوی، چنین شبی است! شبهای قدر را قدر بدانید و برای مسائل کشور، مسائل خودتان، مسائل مسلمین و مسائل کشورهای اسلامی دعا کنید.
کشورهای اسلامی چقدر مشکلات دارند! حل آن مشکلات را از خدا بخواهید، برای همه انسانها دعا کیند، برای هدایت انسانها، برای خودتان، برای زندگیتان، برای مسئولیتتان، برای کشورتان، برای گذشتگانتان و برای آن چیزی که میخواهید خدای متعال به شما بدهد، دعا کنید. این ساعات و دقایق را قدر بدانید، بنده هم از همه شما برادران و خواهران عزیز، در شبهای مبارک قدر، ملتمس دعا هستم.