به گزارش حلقه وصل، وجود مقدس اهلبیت(ع) انوار مقدسی هستند که خداوند ایشان را مجرای نعمات و برکات خود قرار داد. همچنین از دیگر سو بر اساس آموزههای شیعی، اهل عترت(ع) در تمام عرصههای زندگی، مرگ، قبر، مواقف مختلف قیامت و ... از دوستداران خود دستگیری کرده و ایشان را مورد شفاعت قرار میدهند. به عنوان نمونه امام رضا(ع) فرمودند: «هر کس مرا با دورى راه زیارت کند و از راه دور به زیارت من آید در روز قیامت در سه موقف به یارى او خواهم آمد تا او را از ناراحتیهاى آن حال نجات دهم». امام(ع) هنگام پخش شدن نامههاى اعمال، عبور از صراط و هنگام بررسی میزان عمل را از جمله این مواقف شمردند.
اما بر اساس دیگر روایات موثق اهلبیت(ع) در مییابیم این بزرگواران در عرصههایی مثل وقت احتضار یا وفات بر بالین شیعیان خود حاضر میشوند و ایشان را به نعمات اخروی بشارت میدهند. آیتالله جوادی آملی روایتی در این باره نقل میکند که در ادامه میبینید.
متن روایت:
یَا عُقْبَةُ لَنْ تَمُوتَ نَفْسٌ مُؤْمِنَةٌ أَبَداً حَتَّى تَرَاهُمَا قُلْتُ فَإِذَا نَظَرَ إِلَیْهِمَا الْمُؤْمِنُ أَ یَرْجِعُ إِلَى الدُّنْیَا فَقَالَ لَا یَمْضِی أَمَامَهُ إِذَا نَظَرَ إِلَیْهِمَا مَضَى أَمَامَهُ فَقُلْتُ لَهُ یَقُولَانِ شَیْئاً قَالَ نَعَمْ یَدْخُلَانِ جَمِیعاً عَلَى الْمُؤْمِنِ فَیَجْلِسُ رَسُولُ اللَّهِ ص عِنْدَ رَأْسِهِ وَ عَلِیٌّ ع عِنْدَ رِجْلَیْهِ فَیُکِبُّ عَلَیْهِ رَسُولُ اللَّهِ ص فَیَقُولُ یَا وَلِیَّ اللَّهِ أَبْشِرْ أَنَا رَسُولُ اللَّهِ إِنِّی خَیْرٌ لَکَ مِمَّا تَرَکْتَ مِنَ الدُّنْیَا ثُمَّ یَنْهَضُ رَسُولُ اللَّهِ ص فَیَقُومُ عَلِیٌّ ع حَتَّى یُکِبَّ عَلَیْهِ فَیَقُولُ یَا وَلِیَّ اللَّهِ أَبْشِرْ أَنَا عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ الَّذِی کُنْتَ تُحِبُّهُ أَمَا لَأَنْفَعَنَّکَ ثُمَّ قَالَ إِنَّ هَذَا فِی کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ قُلْتُ أَیْنَ جَعَلَنِیَ اللَّهُ فِدَاکَ هَذَا مِنْ کِتَابِ اللَّهِ قَالَ فِی یُونُسَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ هَاهُنَا- الَّذِینَ آمَنُوا وَ کانُوا یَتَّقُونَ. لَهُمُ الْبُشْرى فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ فِی الْآخِرَةِ لا تَبْدِیلَ لِکَلِماتِ اللَّهِ ذلِکَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیمُ.