«عمار» را به واسطه اعتقادمان پیدا کردیم/ بلیت فروشی در اکران‌های عمار اختیاری است

به گزارش حلقه وصل، در کمتر از یک هفته مانده به آغاز هشتمین جشنواره مردمی فیلم عمار، اکران‌های مردمی این جشنواره در نقاط مختلف کشور در حال برگزاری است. زهرا قهرمانی، اکران کننده مردمی جشنواره عمار در دانشگاه شهید آذربایجان(تبریز) است که اولین اکران‌ بلیتی این جشنواره را با مستند «کارخانه جهان» برگزار کرده است. با این فعال فرهنگی که مدت یک سال و نیم است در کانون فیلم و عکس دانشگاه شهید مدنی اکران فیلم های عمار را عهده دار است به گفت و گو نشستیم.

بلیت فروشی اختیاری

اکران فیلم «کارخانه جهان» چطور برگزار شد؟

وقتی با دبیرخانه جشنواره عمار برای برای تحویل بسته‌های اکران مردمی دوره هشتم ارتباط گرفتم، چند اثر را برای اکران دانشگاهی، پیشنهاد کردند که یکی از آنها «کارخانه جهان» بود. با توجه به اینکه مستند هم بود، استقبال خوبی هم از آن شد. این مستند را با قیمت 1000 تومان بلیت فروشی اختیاری کردیم. حیف شد که تعدادی از بچه‌ها نبودند چون آخر هفته بود و دانشجویان برای ایام فرجه پیش از امتحانات به خانه می‌رفتند.

البته بسیاری از دانشجویانی که حضور داشتند درخواست کردند که فیلم را برای‌شان روی فلش بریزم اما به خاطر اینکه نمی‌خواستند اکران کنند و شرط جشنواره عمار، اکران آثار است، به آن‌ها ندادم، قصد داریم مجددا این اثر را به خاطر استقبال‌ها اکران کنیم.

در اکران «کارخانه جهان» هیچ گروهی شکایت نداشت

چرا قیمت 1000 تومان را برای اکران در نظر گرفتید؟

معمولا دانشجویان برای مستند زیاد هزینه نمی‌کنند. حدودا 65 هزار تومان بلیط خریداری شد. در پایان فیلم مخاطبان برای مستند دست زدند و تشویق کردند. این برخلاف دیگر فیلم‌هایی بود که در دانشگاه اکران کرده بودیم. حتی برای فیلم‌های سینمایی هم تا به حال کسی دست نزده بود ولی مستند «کارخانه جهان» به خوبی تشویق شد.

این تنها مستندی بود که بچه‌های غیر مذهبی نیامدند بگویند چرا این را اکران کردید! چون برای‌شان جالب بود و قبول داشتند که مستند بی‌طرفی است. بیشتر مستند‌ها و فیلم‌های داستانی جشنواره عمار را می‌شود، بلیط فروشی کرد.

چطور بین دانشجویان میل و رغبت ایجاد کردید که یک مستند را با پرداخت وجه ببینند؟

همین که گفتیم این اثر تازه رونمایی شده است، جذابیت ایجاد کرد. به علاوه، موضوع اثر هم جدید است و دانشجویان در مورد چنین موضوعی، اثری ندیده بودند، ولی مستند‌هایی را که اطلاع داشتند قبلا اکران شده است نمی‌آیند یا اگر بیایند پول نمی‌دهند. به طور مثال مستند «آذرخش» را که سال گذشته اکران کردم امسال، دوباره اکران کنم، شاید کسی بیاید ببیند اما برایش پول نمی‌دهد. یا حتی هنگامه را که فیلم داستانی است اگر مجدد بیاورم، دیگر برایش هزینه نمی‌کنند، آثاری را که تازه رونمایی شده است استقبال بیشتری می‌کنند.

پیش از این هم اکران فیلم با در نظر گرفتن جنبه اقتصادی داشتید؟

بله، دو سال پیش، زمانی که مسئول کانون فیلم و عکس نبودم ولی عضو کانون بودم، فیلم داستانی «هنگامه» را بلیت فروشی کردیم. پارسال فیلم داستانی «ترمینال غرب» را اکران اقتصادی کردیم. برای تبلیغات هم نوشته بودیم، «سیاسی‌ترین فیلم سال». هر سه هم خوب بودند و استقبال شد اما اکران فیلم سینمایی «ترمینال غرب»، بیشتر با استقبال دانشجویان همراه بود. حتی مورد داشتیم با وجود اینکه بلیط اختیاری بوده و هزینه مشارکت اختیاری 1000 تومان بوده است، کسی 5000 تومان داده است.

با توجه به اکران با فروش بلیت استقبال برای اکران بعدی چگونه خواهد بود؟

 بلیت فروشی اختیاری است، هر کسی دوست داشته باشد، پول می‌دهد. ما قبل‌تر هم اکران بلیتی داشتیم و به نوعی این مساله را فرهنگ‌سازی کرده‌ایم.

همیشه اکران‌ها مخاطب خاص خودش را دارد حتی مخاطب‌های غیر مذهبی. به نظرم این اکران خیلی خوب بود و باعث شد که اگر دفعه بعد مستندی اکران شود، از آن استقبال کنند. دفعه بعدی اسم مستند که می‌آید، می‌خواهند ببینند مثل کارخانه جهان خوب است یا نه. اگر فیلم خوب دیگری هم در بین آثار دوره هشتم جشنواره عمار باشد، خوشحال می‌شوم تا اکران کنم.

از آثار قبلی جشنواره عمار هم فیلم داستانی «دایو» اثر خیلی خوبی است که حرف برای گفتن دارد. مطمئنا اگر به صورت بلیط فروشی هم اکران می‌کردیم، خیلی‌ها می‌آمدند.

ما  بسیاری از آثار جشنواره را اکران غیر بلیتی کردیم. مخصوصا در اعتکاف سال گذشته دانشگاه مستند‌هایی مثل «نبرد پنهان»، «مادرانه» و... را نیز به نمایش گذاشتیم.

وجود سینما در شهر تبریز، روی استقبال از اکران‌های شما تاثیر منفی ندارد؟

احساس می‌کنم که تاثیر منفی می‌گذارد. زیرا بعضی از دانشجویان به بهانه اینکه بعضی آثار سطحی، روی پرده سینمای شهر تبریز می‌آید و ما به خاطر رسالت فرهنگی و عقیده‌مان این آثار را اکران نمی‌کنیم، به مسئولان فرهنگی گفتند که ما آثار انقلابی را که کانون فیلم و عکس نمایش می‌دهد، نمی‌پسندیم، بیشتر به آثار طنز علاقه دارند.

ما بر اساس اعتقاد کار می‌کنیم، عمار را هم به همین واسطه پیدا کردم که الحمدلله خیلی از آثارش استفاده بردم. جشنواره عمار دردسر‌های موسسات پخش فیلم را ندارد که نیازمند هماهنگی‌های بسیار دارد و باید کلی وقت برای گرفتن مجوز صرف کنیم و بعد از کلی دردسر، خودشان می‌آیند و فیلم را اکران می‌کنند.

جشنواره مردمی فیلم عمار اینطور نیست. این خوبی را دارد که می‌سپارد به خودت و صادقانه با تو رفتار می‌کند. من هم سعی کردم ویژگی‌های عمار را به همه بشناسانم. الان خیلی‌ها در دانشگاه، جشنواره عمار را می‌شناسند ولی مسئولان خیلی آشنا نیستند و می‌گویند: «عمار را خیلی بزرگ کردی! بقیه فیلم‌ها را گذاشتی کنار و فقط فیلم‌های عمار را اکران می‌کنی.»

پیشنهادی برای اکران‌کنندگان عمار دارید؟

اکران‌ مستند «کارخانه جهان» را پیشنهاد می‌کنم که حتما بلیت فروشی کنند. چون برای این مستند خیلی زحمت کشیده شده است و ارزش هزینه کردن برایش را دارد. هزینه کردن برای فیلم دیدن که مثل مطالعه است، هیچ مشکلی ندارد، حتی اگر اجباری باشد.

برای اکران «ترمینال غرب» ایده‌ام این بود که پیکسلی طراحی شود با پوستر فیلم و وقتی می‌آیند بلیط را تهیه کنند، به آن‌ها هدیه دهیم. این طرح خیلی هم هزینه ندارد اما مسئولان فرهنگی دانشگاه برای همین مقدار هم حمایت نمی‌کنند. تا الان موفق به اجرای این ایده نشدیم ولی ان‌شاا... در برنامه بعد اجرایی می‌کنیم.