
سرویس معرفی: اگر قرار باشد در یک مهمانی شرکت کنیم، طبیعتاً شب زودتر به خانه می رویم، دوش می گیریم، لباس مناسب می پوشیم، خود را خوشبو می کنیم و... هر چقدر مهمانی مهم تر و میزبان مهم تر و عزیزتر باشد، آمادگی ما بیشتر و حساسیت ما نیز بیشتر خواهد بود.
حال ماه عزای اشرف اولاد آدم فرا می رسد. ماه ماتم حضرت اباعبدالله (علیه السلام)، پس هر کسی که خود را نوکر و ارادتمند به ایشان می داند، باید خود را روحاً و جسماً محیای ورود به ماه عزا و شهادت آن حضرت کند. برای این آمادگی باید مقدماتی فراهم شود. اولین آن ها معرفت به محرم و صاحب محرم است. باید به تفکر و مطالعه بیشتر در این زمینه ها پرداخت. تا به واسطه اندیشیدن در معارف عاشورا و حضرت سید الشهدا (علیه السلام) و شهدای کربلا و نیز بهره مندی از کتب معتبر بزرگان و علماء، کسب معرفت نمود. تا وقتی که این معرفت وجود نداشته باشد، آدمی خود را آنچنان که در شأن محرم و صاحب آن است آماده نمی کند.
از جمله کارهایی که برای بهر بردن بیشتر از محرم بهتر است انجام دهیم:
۱- مطالعه و تفکر بیشتر در مقام و منزلت حضرت ابا عبد الله (علیه السلام) و شهدای کربلا.
۲- تفکر و مطالعه در زمینه اهداف، رسالت ها و پیامدهای عاشورا و درس های جاویدان آن.
۳- برداشتن ختم روزانه زیارت عاشورا (تا روز عاشورا هر روز زیارت عاشورا را بخوانیم و در مضامین بلند آن تفکر و مداقه کنیم).
۴- دعا و توسل به اهلبیت (علیهم السلام) در مورد عنایت ویژه ایشان در عزاداری کردن خالصانه، با معرفت و مناسب شأن اهلبیت (علیهم السلام).
۵- مراقبت اعضا و جوارح و بلکه روح و قلب از آلوده نشدن به کثافات گناهان و حتی مکروهات. چرا که تمام اعضا و جوارح آدمی باید عزادار شود و همانطور که برای یک مهمانی مهم خود را از آلودگی ها پاک می کنیم برای ورود به محرم نیز باید روح و جسم خود را از آلودگی گناهان پاک کنیم. زبانی که می خواهد نام و مصیبت و منقبت آن حضرت بر آن جاری شود باید از آلودگی ناسزا گویی و دروغ و غیبت و تهمت و ... پاک باشد. حنجره ای که می خواهد به ذکر مصائب آن حضرت بپردازد باید از آهنگ های لغو حرفهای بیهوده پاک باشد. دستی که می خواهد سینه بزند باید از اعمال حرام دور باشد. پایی که می خواهد وارد مجلس والا مقام آن حضرت شود باید از راه های حرام و ناشایست دور باشد. صد البته که خود اهلبیت (علیهم السلام) نیز وقتی کسی همت به ترک گناه کند و از ایشان کمک بخواهد، به او کمک می کنند. این از جسم و اما روح که مرتبه ای بالاتر دارد. پس باید قلب و روح خود را برای محرم آماده کرد و آنرا از حب گناه، ریا، حسادت، کینه و دیگر ناخالصی ها پاک کرد.
براي ورود به هر مکان شريفي آدابي است و هم براي ورود به هر زمان شريفي آدابي است و براي ورود به حرم ائمه (ع) اذن دخولي هستند و مستحباتي وجود دارد تمام اينها آثار مختلفي در انسان مي گذارد وقتي شما آداب را رعايت کرديد خودتان را آماده مي کنيد تا بهتر استفاده کنيد اما اگر مقدمه نباشد به طور يقين کم بهره تر خواهيد بود اگر از لحاظ روحي و رواني در مقدمات امري وقت صرف شد باعث مي شود بهتر آن موضوع درک شود مثل نماز که با مقدمه و وضو اذان و اقامه وارد مي شويم و اين باعث مي شود از لحاظ رواني و جسمي آمادگي باشد. وقتي ذکر گفتني رفتي حرم امام رضا(ع) اثرش در قلب مشخص مي شد اين مقدمات را نامش را آداب مي گذارند و اين آداب براي عاشقاي طبيعي اند و براي عاقلان اکتسابي چون کسي که مي خواهد پيش شخص مهمي برود رنگ چهره اش عوض مي شود ضربان قلبش شديد مي شود و خود به خود آداب را رعايت مي کند نه اينکه آنها نياز به آداب ظاهري و اذن دخول ندارند اما انها بهتر رعايت مي کنند خوشابحال کسانيکه اين آداب قلبي را دارند خوشا به حال او که التهاب نماز در خود او ديده مي شود. براي ورود به محرم آدابي وجود دارد که براي ورود به حرم ابا عبدالله ... (ع) اذن دخولی هست تا بهتر بهره ببرند اما بدون رعايت آداب هم اگر کسي وارد شودبهره مي برد اما شما براي بهره برداري بيشتر چه آدابي را رعايت کرده ايد؟
همه اسير محرم هستند اما امادگي بايد داشته باشيم.ماه محرم از جهاتي شبيه ماه رمضان است محرم ماه پاک شدن ازگناهان است کسي که بر حسين (ع) گريه کند بهشت بر او واجب مي شود ماه، رمضان ماه تفاوت زندگي و اداب و عادت هاي بد است محرم هم همينطور است فضا در محرم علني متفاوت است.
۶- پرهیز از اعمال حرام و حتی ناشایست عزاداران اهلبیت (علیهم السلام).
در ادامه چند شعر از شاعران اهلبیت به مناسبت طلیعه ماه محرم را خواهید خواند.
یادتان باشد لباس مشکی ام را تا کنید
گوشه ای از قبر من این جامه را هم جا کنید
کاش من در شام تاسوعا بمیرم تا شما
خرجیم را نذر خرج ظهر عاشورا کنید
هم کفن دارم و هم قومی که دفنم می کنند
پس فقط هنگام دفنم یاد آن آقا کنید
از صدای ناله ها و گریه های مادرم
بیشتر یاد غم صدیقه ی کبری کنید
آه من مردم ولی یک کربلا قسمت نشد
پیش مردم مایلم این نکته را حاشا کنید
مرگ من آمد ولی آقا نیامد، حیف شد!
فرصت دیدار را شاید شما پیدا کنید
کاظم بهمنی
****
شکر خدا که زندگی ام نذر روضه هاست
شکر خدا که روزی ام از سفره شماست
شکر خدا که پای شما سینه می زنم
شکر خدا که درد مرا نامتان دواست
عمری نفس زدم به هوای نگاهتان
عمری سرم به سایه این بیرق عزاست
قلبم به بزم هر شبتان خو گرفته است
چشمم به خاک خانه تان خوب آشناست
بر روی سنگ قبر من این گونه حک کنید
اینخانه زاد روضه و مجنون کربلاست
روزی اشک چشم مرا مرحمت کنید
روزی دیده ای که نذر کرده شماست
دل را به بال شال عزا بسته ام مگر
یک شب ببینمش که روی گنبد طلاست
حسن لطفی
ستاره بود و شفق بود و فصل ماتم بود
بساط گریه برای دلم فراهم بود
یکی کنار حسینیه چاووشی می خواند
اگر خطا نکنم صدای آدم بود
برای عرض تبرک به ساحت گریه
فرشته منتظر دستمال اشکم بود
چگونه گریه نریزد از نگاهمان وقتی
زمان خلقتمان اول محرّم بود
چرا به آمدن مادرش یقین نکنم
در آن حسینیه ای که خود خدا هم بود
علی اکبر لطیفیان
چند کلیپ مداحی برای رود به ماه محرم
حاج محمود کریمی (شب اول محرم سینه زنت آروزشه)
حاج مهدی رسولی(یه چند شب دیگه تا به محرم مونده)
محمد حسین حدادیان (وقتی که شبا هوای کربلا کنم گریه می کنم)
حاج محمود کریمی(ز نو آمد محرم)