به گزارش حلقه وصل، «احمد عزیزی» بیشک در زمره شاعرانی جای میگیرد که صاحب سبک است و به قول معروف کارهایش امضا دارد. هرچند بخشی از حیات شاعر که دوره بالندگی و پختگی او میتوانست به شمار آید، در بستر بیماری گذشت، اما عزیزی در همان سالهایی که فعالیت کرد نشان داد که شاعری خوشقریحه، نثرنویسی توانمند و آشنا به ادبیات و جنس واژه است. او واژگان را بیهوده خرج نمیکرد. واژه برای او اعتبار داشت؛ برخلاف آنچه که در شمار بسیاری از شبهکتابهای شعری امروز میتوان دید.
تمایل سبک وی به معنویت و عرفان اسلامی با فرم جدیدی از مثنوی - ملهم از مثنوی مولوی- در شعر معاصر بینظیر است. این سبک تاثیر بسیار زیادی در شعر معاصر گذاشتهاست. اشعار عزیزی با عرفان اسلامی آمیختگی دارد و تمجید از اهل بیت(ع) در بیشتر آثارش موج میزند.
از او کارهای متعددی به یادگار مانده است؛ از «کفشهای مکاشفه» تا «شرجی آواز» و «باران پروانه» و ... . علاوه بر این، آثار او در حوزه شعر کردی نیز توجه کارشناسان را به خود جلب کرده است. به گفته برخی از منتقدان؛ عزیزی در اشعار کردی خود با استفاده از واژگان اصیل و قدیمی توانسته آثاری ماندگار در این حوزه خلق کند. با توجه به تأثیری که احمد عزیزی بر شعر معاصر فارسی و کردی گذاشته قرار است آرامگاه او به مرکز فرهنگی در کرمانشاه تبدیل شود؛ وعدهای که اگرچه چندماهی از درگذشت شاعر میگذرد اما هنوز عملی نشده است.
زینب عزیزی، خواهر احمد عزیزی، با انتقاد از بیتوجهی مسئولان استانی نسبت به این موضوع میگوید: جلسهای بعد از مراسم خاکسپاری برادرم در فرمانداری تشکیل شد. مسئولان در این جلسه اعلام کردند که قرار است با فراخوانی عمومی برای دریافت طرحهای مختلف، آرامگاه عزیزی به مرکزی فرهنگی برای مردم کرمانشاه تبدیل شود. این در حالی است که چندماه است از درگذشت برادرم میگذرد، اما هنوز وعدههای داده شده عملی نشده است. مزار احمد از مردم عادی هم عادیتر است. مسئولان استانی باید به شخصیتهای فرهنگی استان بیشتر بها دهند.