
به گزارش حلقه وصل، دکتر محمد صادق کوشکی طی یادداشتی کوتاه در کانال تلگرام به حواشی فوت مریم میرزاخانی پرداخت که در ادامه می آید:
سخن از بهشت و جهنم کسی در میان نیست و شاید روح آن مرحوم به علتی مشمول رحمت الهی باشد اما سخن از شیفتگی حقیرانه برخی به آمریکاست! اگر این مرحوم در همین ایران باقی می ماند و به همین مدارج علمی می رسید بازهم در هنگام فوت با این حجم “توجه از جانب صدا وسیما و سران قوا و مطبوعات اصلاح طلب روبرو می شد؟
الف)خداوند اموات مسلمین از جمله خانم ریاضیدانی که مرگش در این یکی دو روز احساسات رئیس جمهور و ریاست مجلس و نشریات اصلاح طلب را جریحه دار کرد بیامرزد.
ب) در این میان دلیل این همه توجه به این بنده خدا را نفهمیدم.شاید برخی معتقد باشند که ایشان نابغه ای جهانی و مایه افتخار ایران بوده و تجلیل از او تجلیل از علم ودانش است .اما به راستی هدف از این همه توجه (مخصوصا از جانب نشریات اصلاح طلب ) جایگاه علمی آن مرحوم است؟ اگر چنین است پس چرا یک هزارم این توجه به صدها نابغه علمی ایرانی که هم اکنون در این کشور با سخت ترین شرایط مشغول کار علمی و تحقیقاتی اند نشده ونمی شود؟ تا الان کدام نابغه و پژوهشگر شاخص ایرانی افتخار پیدا کرده تا به خبر و تیر یک همه نشریات اصلاح طلب تبدیل شود؟
ج) در ضمن چگونه می توان فردی را که پس از سالها استفاده از امکانات رایگان آموزشی در ایران، به آمریکا مهاجرت کرد و تابعیت آمریکا را پذیرفت و با یک شهروند اروپای شرقی ازدواج کرد و سبک زندگی آمریکایی را بر سبک زندگی ایرانی – اسلامی ترجیح داد ایرانی دانست؟ در طول سالهایی که آن مرحوم مشغول تحصیل و تحقیق در آمریکا بود چه فایده و نصیبی از ایشان به ایران و ملت ایران رسیده و ایشان چگونه از ملت و کشور سابقش قدردانی نموده است؟ همان ملت و کشوری که هزینه و امکان سالها تحصیل ایشان وامثال ایشان را فراهم آورده است؟
د) سخن از بهشت و جهنم کسی در میان نیست و شاید روح آن مرحوم به علتی مشمول رحمت الهی باشد اما سخن از شیفتگی حقیرانه برخی به آمریکاست! اگر این مرحوم در همین ایران باقی می ماند و به همین مدارج علمی می رسید بازهم در هنگام فوت با این حجم “توجه از جانب صدا وسیما و سران قوا و مطبوعات اصلاح طلب روبرو می شد؟ پس چرا یکی مثل “مجید شهریاری” که به تنهایی و بدون هیچ چشمداشت مالی و … بیش از صدها نابغه علمی به کشور و مردمش خدمت کرد به تیتر اول رسانه های اصلاح طلب تبدیل نشد؟
و) آیا علت غاز یا طاووس دانستن مرغ همسایه نیست؟ آیا هدف تجلیل کنندگان از مرحوم میرزاخانی (دانسته یا ندانسته) تجلیل از آمریکا و تعظیم در برابر عظمت آن نیست؟ آیا نتیجه این حجم توجه به فردی که آمریکایی بودن و زندگی درآمریکا را بر تحمل سختی ها در کنار مردمش ترجیح داد ، آن نخواهد شد که سایر نخبگان و نوابغ هم به این نتیجه برسند برای عزیز شدن باید “آمریکایی” شد و وطن را فراموش کرد؟ آیا تبدیل کردن چنین اشخاصی به الگوی جوانان ، وفاداری و تعصب نسبت به ایران را در ذهن و جان آنان افزایش خواهد داد؟
محمدصادق کوشکی