
به گزارش حلقه وصل، علی محمد رادمنش کارگردان تئاتر و کارگردان نمایشهای «در مسیر دست ها» و «نوازش جوجه تیغی» به مناسبت هفته هنر انقلاب عنوان کرد: با صحبتهایی که با حوزه هنری داشتیم قرار شد نمایش «در میسر دستها» به نویسندگی بنده و بازیگری علی محمد رادمنش، فاطمه رادمنش و کودک خردسال،جانا رادمنش به جای نمایش «نوازش جوجه تیغی» به اجرا برود.
وی با اشاره به خیابانی بودن این نمایش نیز گفت: من پیشتر نیز چند نمایشم در حوزه اجرا رفته است و به نظر خودم هم الان «در مسیر دستها» قرابت بیشتری با موضوع محوری این هفته در حوزه هنر انقلاب دارد. عوامل اجرایی «در مسیر دستها» دستیار کارگردان ابوالفضل رییسی، طراح فضا مهران صیف علی پور، طراح لباس، مرضیه رادمنش و موسیقی محمدحسین اثنا عشری هستند.
این کارگردان درباره محتوای کار گفت: این نمایش با نگاهی به دوران دفاع مقدس و سه دوره پس از دفاع مقدس و اکنون نیز مدافعان حرم و در نهایت موضوع اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال به صحنه میرود. داستان این نمایش درباره رزمندهای است که در دوران دفاع مقدس جانباز شده و پس از آن دوران به کار و فعالیت اقتصادی میپردازد، اکنون قصد رفتن به سمت سوریه و دمشق کرده و در آنجا نیز به شهادت میرسد. در نهایت این نمایش برگرفته از زندگی سه شهید است ولی ما این سه موقعیت را مستندوار گرفته و انتخاب کردیم و در یک داستان دراماتیک برای زندگی یک نفر ارائه کردیم.
رادمنش با اشاره به اینکه نمایش «نوازش جوجه تیغی» تنها به اقتصاد مقاومتی میپرداخت، توضیح داد: بنابراین بیشتر به کار و تلاش و کوشش اختصاص داشت به زندگی یک کارگر جوشکار که برای تأسیسات هستهای فعالیت میکند.
وی در ادامه اظهار داشت: برنامههای اجرای نمایش قدری تفاوت کرده است من تصور میکنم کار ما با قبل از یک کنسرت در حوزه یا یک شب خاطره قرار است اجرا بشود حتی فکر میکنم قرار شده یکی از اجراهای ما بر صحنه باشد چرا که نمایشمان قابلیت چنین چیزی را دارد.
وی در پاسخ به این سؤال که چرا مدتی است تمرکزش بر کارهای خیابانی نمایشی است، گفت: البته من کار صحنهای هم زیاد انجام دادم اما هر دو کار برای من غدغه است منتها مدتی است که کارهای خیابانیام بیشتر شده است چرا که احساس میکنم مردم نیاز بیشتری به این کارها دارند، هنوز آنگونه نشده که مردم موفق شوند تئاتر ببیند، بنابراین ترجیح میدهم کار خیابانی بکنم تا عمر تلف نکرده و وارد فضاهایی میشوم که مردم همیشه درآنجا حضور دارند.
رادمنش توضیح داد: من در زندانها، کارخانهها، شهرهای دورافتاده و روستاها با موضوعات مختلف مربوط به بهداشت، فرهنگ، آثار باستانی، بیماریهایی مثل ایدز و بیماریهای کودکان حتی در جازموریان نمایش خیابانی اجرا کردم، با این نگاه من احساس میکنم نباید صبر کنم تا مردم حتما به سالنهای تئاتر بروند کار سالنی هم زیاد انجام میدهیم اما بهتر این است که در بطن فضاهای پررفت و آمد مردم حضور یابیم.
وی درباره اهمیت هنر انقلاب و توجه بدان در تئاتر گفت: ارزشهای جامعه ایرانی مشخص است همه آنها را دوست دارند و برایش اعتبار قائل هستند و ما نیز به آن میبالیم و باید به این موضوعات بپردازیم تا اهداف آینده هم برای مردم ترسیم شود بنابراین بهتر این است که برای نسل جدید این ارزشها نیز نهادینه شود یا حتی این اهداف خوانش جدید شود.
رادمنش با اشاره به اینکه باید نگاه عمیق و دقیقی به موضوعات انقلابی داشته تا تأثیرگذاری آنها را مشاهده کنیم، توضیح داد: خوشبختانه حوزه در این مسیر پیش قدم بوده و همیشه نگاه مثبتی به زاویه دید هنرمندان داشته است و هنرمندان میتوانند آزادانه وارد این عرصه شوند، همین باعث میشود تا از زوایای مختلف هنرمندان یک موضوع را بررسی کنند از آنجا که تئاتر خیابانی پیشرو و آینده نگر است دراین عرصه خیلی میتواند موفق باشد.