به گزارش حلقه وصل، آیتالله محمد ضیاءآبادی در یکی از جلسات تفسیر به تبیین آیه 59 سوره مبارکه «اسراء» پرداخت که بخشی از آن در ادامه میآید؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
وَمَا مَنَعَنَا أَنْ نُرْسِلَ بِالْآیَاتِ إِلَّا أَنْ کَذَّبَ بِهَا الْأَوَّلُونَ وَآتَیْنَا ثَمُودَ النَّاقَةَ مُبْصِرَةً فَظَلَمُوا بِهَا وَمَا نُرْسِلُ بِالْآیَاتِ إِلَّا تَخْوِیفًا ؛ و [چیزى] ما را از فرستادن معجزات باز نداشت جز اینکه پیشینیان آنها را به دروغ گرفتند و به ثمود ماده شتر دادیم که [پدیدهاى] روشنگر بود و[لى] به آن ستم کردند و ما معجزه ها را جز براى بیم دادن [مردم] نمىفرستیم». (اسراء/ 59)
هدف خلقت انسان
میدانیم خداوند انسان را برای رسیدن به مقصد عظیمی خلق کرده است که این مقصد را لقاءالله تعبیر میکنند. حیات ابدی که بعد از مرگ آغاز میشود، قطعاً برنامهای هم از طریق وحی به پیامبر(ص) ابلاغ کرده است.
پیامبر(ص) کسی است که کاری فراتر از توان سایر افراد انجام میداد. وقتی حضرت موسی(ع) عصا را تبدیل به مار کرد یا حضرت عیسی(ع) در گهواره سخن گفت نشان داد که کار بشر عادی نیست و معجزه است.
مردم هر زمان به پیامبران گفتند که نشانهای بیاور تا بدانیم از سوی خدا آمدهای، خداوند هم در قرآن میفرماید که ما رسولان خود را همراه با نشانه فرستادیم. پیامبران هم طوری نیستند که هر وقت کسی اثبات و حقانیت خواست معجزه بیاورند. آنچه که سبب شد نشانههای پیشنهادی شما را عمل نکنیم این است که گذشتگان شما با وجود اثبات پیامبران به آنها ایمان نیاورند و تکذیب کردند.
معجزه؛ دلیل اثبات رسالت پیامبران
حضرت صالح(ع) پیامبر قوم ثمود بود، به او گفتند تو که میگویی پیامبر(ص) از کوه طور شتری بیرون بیاور، حضرت شتری از کوه بیرون آورد، اما مردم لجوج و معاند صالح(ع) را تکذیب کردند و شتر را کشتند.
خداوند میداند مردم چند دسته هستند. بنابراین آنها را آزمایش میکند. خداوند میداند افکار مردم چگونه است. پیامبر(ص) خوابی دید که بر مردم امتحان شد؛ برخی میگویند پیامبر(ص) در سال 6 هجرت به مکه میرود در حال احرام بشارت دادند که به زودی مکه را فتح میکنی. همان سال هم به سمت مکه حرکت کرد و آن سال صلح شد. مردم آن زمان دو دسته شدند؛ دسته اول راه حق را پیش گفتند و دسته دوم معاند شدند. پیامبر(ص) باشکوه و عظمت در سال 8 هجرت مکه را فتح کرد.
همانطور که قرآن هم اشاره کرده، در زندگی فتنههای زیادی پیش میآید، اینها امتحان الهی است. خداوند میفرماید: مردم پنداشتهاند وقتی گفتند ایمان آوردیم آنها را امتحان نمیکنیم. نه اینطور نیست، خدا انسان را در تمامی لحظات امتحان میکند. نگو آدم خوبی هستم، وقتی امتحان پیش میآید مشخص میشود که چگونهایم. امتحان خدا برای این نیست که بداند بندهاش چه کاره است، باید امتحان شود هم افراد خودشان را بشناسند و هم مردم آنها را بشناسند.
خداوند به پیامبر(ص) خطاب میکند و میفرماید خوابی که به مکه وارد شدی خواستم امتحانی باشد تا صفها مشخص شود. بنیامیه 90 سال بر مردم حکومت کرد. مشخص شد چه کسانی صادق هستند و در مسیر حق قرار میگیرند و چه کسانی تکذیب میکنند.
دلیل غیبت حضرت ولیعصر(عج) و امتحان الهی/غیبت امام زمان (عج) فتنهای است برای مردم
در قرآن کریم داریم: «أَلَمْ تَرَ کَیْفَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا کَلِمَةً طَیِّبَةً کَشَجَرَةٍ طَیِّبَةٍ أَصْلُهَا ثَابِتٌ وَفَرْعُهَا فِی السَّمَاءِ * تُؤْتِی أُکُلَهَا کُلَّ حِینٍ بِإِذْنِ رَبِّهَا وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَذَکَّرُونَ * وَمَثَلُ کَلِمَةٍ خَبِیثَةٍ کَشَجَرَةٍ خَبِیثَةٍ اجْتُثَّتْ مِنْ فَوْقِ الْأَرْضِ مَا لَهَا مِنْ قَرَارٍ ؛ آیا ندیدى خدا چگونه مثل زده سخنى پاک که مانند درختى پاک است که ریشه اش استوار و شاخهاش در آسمان است؛ میوهاش را هر دم به اذن پروردگارش مىدهد و خدا مثلها را براى مردم مىزند شاید که آنان پند گیرند؛ و مثل سخنى ناپاک چون درختى ناپاک است که از روى زمین کنده شده و قرارى ندارد». (ابراهیم/ 24 تا 26)
درختها مختلف است؛ طیب داریم با میوههای طیب، میوه داریم با میوههای خبیث. پیامبر(ص) خبر داده که مردمی میآیند که بر شما حاکم میشوند. همیشه فتنهای وجود دارد، غیبت امام عصر(عج) فتنهای است برای مردم. در زمان غیبت امتحان خیلی سنگین است. برخی در مسیر حق میمانند، اما برخی دیگر تکذیب میکنند و منحرف میشوند. همه باید مراقب باشیم. خداوند میفرماید با وجود اینکه ما گفتهایم اما برخی طغیان میکنند.
اگر کسی در یک شب از ماه رجب 2 رکعت نماز بخواند با 100 قلهوالله؛ در رکعت اول 50 قل هوالله و در رکعت دوم 50 قل هوالله، خداوند ثواب 600 سال روزه مقبول، 100 قصر بهشتی در جوار پیامبران به او میدهد.
«زمینها» مختلف هستند در بذر نباتها و «زمانها» مختلف هستند در پرورش بذر عبادات که در این بین اماکن متبرکه، مساجد، ماههای رمضان، شعبان و رجب فضیلت بیشتری دارد. به طور مثال یک رکعت نماز در مسجدالحرام مصادف با 100 هزار رکعت، در مسجد النبی برابر 10 هزار رکعت. در مسجد کوفه برابر با 1000 رکعت، در مسجد جامع هر شهری برابر 100 رکعت در مسجد محله برابر با 25 رکعت، در مسجد بازار 12 رکعت است. یک شب از ماه رمان آن قدر بزرگ است که 80 سال ثواب دارد.
بدون عبودیت نمیتوان انتظار ربوبیت داشت
زنی نزد حضرت داوود(ع) آمد و گفت: خدا عادل است؟ حضرت فرمود: بله، ظلم به او راه ندارد. شخص ادامه داد: من زن بینوا و چند طفل یتیم، تمام معاش من این است که ریسمانی میبافم و با پول فروش آن زندگی میکنیم. بعد از چند روز که زحمت کشیدم ریسمان بافتم میخواستم به بازار ببرم بفروشم که پرندهای از هوا پیدا شد و دسته را با خود برد، من چه گناهی کرده بودم، غذای امروز را چه کنم؟ همان موقع کسی وارد شد و کیسه پر از طلا به حضرت داد و گفت: این نذر است و به کسی که مستحق است بدهید. حضرت داوود(ع) فرمود: چه نذری کرده بودی؟ شخص گفت: کار من تجارت است، بار و مال ما در کشتی روی آب بود، طوفانی شد و نزدیک بود غرق شویم، همان جا نذر کردیم که اگر نجات یافتیم به نزد شما بیاییم و کیسه طلا برای مستمندان بدهیم. همان لحظه مرغی بالای کشتی آمد و ریسمانی به داخل کشتی انداخت، با همان ریسمان نجات پیدا کردیم.
ما نباید به خداوند بدبین باشیم. میگوییم خدا رحیم است. از طرف ما عبودیت نیست، اما توقع ربوبیت الهی داریم. خداوند میفرماید که شما به عهد من وفادار باشید، من شما را اجابت میکنم. پیامبر(ص) با عبودیت به این درجه رسیده است.
قرائت قرآن و نماز اگر همراه با تدبر باشد انسان را میسازد
در قرآن داریم: «اذکرونی اذکرکم» مرا به یاد بیاورید تا شما را یاد کنم. به ما در نماز دستور دادند که شهادت دهیم پیامبر(ص) چون عبد بوده، پیامبر الهی شده است.
ما از قرآن فقط الفاظ و از نماز حرکات را آموختهایم، در حالی که باید تدبر کرد به آن عمل کرد.
قرآن میگوید: توبه کسی که هر روز میخواهد توبه کند، اما به تأخیر میاندازد، قبول نیست پس ما وظیفه داریم طبق دستور قرآن و نماز عمل کنیم.
قرآن میخواهد ما را بسازد نه فقط الفاظ به ما بیاموزد، نماز میخواهد ما را بسازد نه اینکه حرکات را انجام دهیم. تدبر در قرآن و نماز را فراموش نکنید.
خداوند میفرماید: «از هوا و هوس دوری کن و بدان در محضر خداوند هستی». امیدواریم خداوند توفیق بهرهبرداری از قرآن و نماز عطا بفرماید.