«پراشتهایی» و «کم اشتهایی» عصبی چیست؟

روان‌پزشک ویژگی‌های افراد دچار بیماری پراشتهایی و کم اشتهایی عصبی را تشریح کرد.

به گزارش حلقه وصل، یکی از علل چاقی وجود استرس و بیماری‌های روانی است. البته افراد دچار بیماری‌های روانی مانند افسردگی و اضطراب نسبت به استفاده از مواد غذایی واکنش‌های مختلفی دارند؛ به شکلی که برخی از این بیماران دچار پرخوری و پر اشتهایی و برخی دیگر دچار کم خوری و بی اشتهایی می‌شوند.

کاظم ملکوتی، روان‌پزشک درباره «بیماری پرخوری و کم‌خوری عصبی»، اظهار داشت: بعضی افراد هستند وقتی عصبی می‌شوند، اشتهای غذایی‌شان از بین می‌رود و در مقابل، برخی نیز وقتی عصبی می‌شوند، اشتهای غذایی‌شان زیاد شده و دوست دارند یکسره غذا میل کنند.

وی با بیان اینکه دو نوع بیماری پراشتهایی و کم‌اشتهایی عصبی داریم، افزود: البته این بیماری‌ها ملاک‌هایی دارند؛ مثلاً از جمله شاخص‌های آن این است که باید فرد دچار چاقی شده باشد یا عملکرد و فعالیت اجتماعی فرد مختل شود؛ در نتیجه اگر فرد چنین ویژگی‌هایی داشته باشد، می‌گوییم پراشتهایی عصبی دارد.

ملکوتی با اشاره به ویژگی‌های افراد دچار پراشتهایی عصبی، خاطرنشان کرد: این افراد آنقدر غذا می‌خورند و در مقابل نیز ورزش‌های شدیدی انجام می‌دهند تا چاق نشوند، یا از قرص‌های مسهل استفاده می‌کنند تا دچار چاقی نشوند؛ این کارها از جمله اقدامات افراد دچار پراشتهای عصبی است.

وی با اشاره به ویژگی افراد دچار کم‌اشتهایی عصبی، خاطرنشان کرد: فردی که دچار کم‌اشتهایی عصبی است، بسیار لاغر است،‌ اما مرتب جلوی آئینه قرار گرفته و می‌گوید من چاق هستم؛ در نتیجه هر دوی این حالت‌ها جنبه روانی دارد. البته ما با توجه به علامت و رفتارهای گزارش‌شده توسط خانواده‌ها و مقایسه آنها، این بیماری را تشخیص می‌دهیم.

*پرخوری و کم خوری از نشانه‌های افسردگی

این روان‌پزشک در پاسخ به این پرسش که «آیا افرادی که دچار افسردگی هستند، احتمال ابتلا به چنین بیماری را دارند؟»، خاطرنشان کرد: از نشانه‌های افسردگی این است که برخی افراد پرخور و برخی کم‌خوراک می‌شوند، یا برخی چاق و برخی نیز لاغر می‌شوند؛ البته داشتن چنین حالت‌هایی به شدت رفتارهای پراشتهایی و کم‌اشتهایی عصبی نیست.

وی در پاسخ به این پرسش که «آیا با مصرف داروهای اعصاب، پرخوری افراد کنترل می‌شود؟»، افزود: بله، امکان دارد؛چرا که وقتی فرد دچار حرص و جوش می‌شود، نمی‌تواند اعصاب خود را کنترل کند و عملاً اشتهای غذایی او کم و زیاد می‌شود.

ملکوتی اضافه کرد: وقتی به چنین افرادی دارو می‌دهیم، میزان سروتونین مغز یا همان هورمون شادی بالا می‌رود، این باعث کم شدن اضطراب و افسردگی می‌شود؛ ضمن اینکه باعث می‌شود اشتها نیز کم شده،‌ اما این اثرها واکنش‌های مختلفی دارد؛ در نتیجه دادن دارو، علائم منطقی، جسمی و خواب چنین افرادی به تدریج خوب می‌شود.

وی متذکر شد: باید گفت پرخوری و کم‌خوری نیز می‌تواند علائمی از بیماری روانی باشد. بعضی مواقع نشانی از وجود بیماری جدی است، اما ساده‌ترین آنها یک حرص و جوش ساده است که نیاز به درمان است و ما بیماری فرد را بررسی می‌کنیم و به آن دارو می‌دهیم.

منبع: فارس