اگر همت همهجانبه برای افزایش روابط و گسترش روابط با شرکای آفریقایی و در کنار آن، برقراری روابط و ایجاد دفاتر نمایندگی در کشورهای بکر این قاره، همچنین در مناطق دیگر جهان شود، این مهم حتی در کوتاهمدت هم تأثیر خوبی بر اقتصاد تحریمزدهمان خواهد گذاشت و این امر امکانپذیر نخواهد بود مگر با داشتن یک تیم مناسب در حوزههای ستادی و میدانی در وزارت امورخارجه و همینطور وزارتخانههای اقتصادی.
آمریکاییها عصر کنونی را عصر خشونت و هرزگی، عصر چپاول، عصر خرافه و علم مدرن، عصر فقر و حقارت، عصر فرار از مرگ و انکار معاد میدانند. انقلاب اسلامی و بسط قدرت آن در منطقه و جهان، سند زنده پایان چنین عصری است.
باید از مسئولان محترم پرسید که آیا تبلیغ نظرات و دیدگاه سازمان جاسوسی آمریکا (CIA) در کشور آزاد است؟! و آیا آقای رابرت مالی، نماینده ویژه رئیسجمهور آمریکا در امور ایران(!) و عوامل تابلودار سازمان سیا میتوانند پیشنهادات خود برای مقابله با جمهوری اسلامی ایران را آزادانه در روزنامههایی که به آنها مجوز رسمی دادهاید، منتشر کنند؟!
سفر رئیسجمهور ایران به دمشق، در واقع بلند کردن پرچم پیروزی «مکتب مقاومت» در مهمترین موضوعات جهانی است، موضوعاتی که هر کدام در حکم یک سنگ بنا در ساخت «نظام آینده» جهان به شمار میآید.
رفتاری که در ماجرای شایعه اعطای شاسی بلندها به نمایندگان مجلس از مافیای رسانهای وابسته به اشرافیت غربگرا دیده شد، نه مواجهه صریح و صادقانه با تخلف ادعایی، بلکه عملیات فریب بود. کشاندن مسؤولان به درگیری با یکدیگر، نقشه بدخواهان ملت ایران است که راز حمایتشان از مدیران ناکارآمد در دولت سابق را «رساندن کشور به نقطه جوش» میخواندند.
مخاطب این یادداشت، همه مسؤولان و مدیران در سه قوه و همه نیروهای انقلابی هستند. دشمنان سرشکسته از اقتدار فزاینده ایران، شبانهروز، به جنگ ترکیبی در ابعاد رسانهای، فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و امنیتی اهتمام دارند. این مصاف، میدان آزمون بصیرت، غیرت و همت است. معیشت مردم، همان قدر در معرض دستدرازی بدخواهان است، که فرهنگ و باورها و ادراکات افکار عمومی.
یک سال بعد … میشود هنوز عاشقانه گریه کرد از داغ تلخ نداشتنش، و میشود صد دانه تسبیح شیرین الحمدلله گفت برای داشتنش؛ خدا را شکر که نادر طالبزاده را داریم، و سید مرتضی آوینی را، و مصطفی چمران را، و قاسم سلیمانی را، و … ، و بیاورند اگر دارند مشابهش را.
وحدت اساس میخواهد، بپسندیم یا نپسندیم این اساس در ایران اسلام بوده و است. ایران فارغ از اسلام نمیتواند ایجاد وحدت کند. نمیتواند یعنی در عالم واقع ممکن نیست، چنین اتفاقی بیفتد.
چند سال قبل در یکی از یادداشتهای کیهان به نکتهای اشاره کرده و آورده بودیم «سوره هود» که نازل شد، غم سنگینی بر قلب رسول خدا(ص) نشست و از آن پس، بارها به غُصه میفرمود: «سوره هود مرا پیر کرد».
من از این گفتار گستاخانه مهدی نصیری تعجب نمیکنم. این شیوه مرسوم تندروها برای پاک کردن سابقه خود و باز کردن جا در دل دیگران است. پیش از این یکی از هممشربان او که قدم در این مسیر گذارد، تا پابوسی بهائیت نیز پیش رفت. حال او تا کجا پیش رود الله اعلم.
ایران سرزمین مفاخر است. این حرف لفاظی و رویاپردازی نیست. این خاک آنقدر قلههای مرتفع در زمینههای گوناگون دارد که روشنفکران ایرانی گاهی از بودن این غولهای ادبیات، حکمت، هنر و .... گله میکنند. جایی یکی از روشنفکران گفتهبود: وجود این همه مفاخر در این سرزمین مانند غل و زنجیر به پای ما انسانهای عادی است، هر چه تلاش کنیم نمیتوانیم به صد قدمی اینها برسیم، آنقدر بزرگ هستند که ما را به انفعال میکشانند.
دیدم یکی در نقد «برادران لیلا» نوشته بود، این فیلم ربطی به خانواده ایرانی و فرهنگ ما ندارد. واقعیت آن است که داستان این فیلم مملو از نماد بود و اساسا بنا نداشت راست بگوید. فیلم برای مخاطب «متوهم» خوب بود. مخاطبی که خودش را نشناسد و نخواهد که بشناسد. مثل اغتشاشات چند ماه قبل که برای متوهمین مناسب بود.
شاید بتوان تمرکز اجرا در نقشه آیتالله خامنهای را اینگونه دید که ایشان میخواهند با «سپردن فعّالیّتهای اقتصادی مورد نیاز مردم به مردم»، «دولتی بودن اقتصاد» را از بین ببرند. با محور قرار دادن «تولید دانشبنیان»، «وابستگی به صادرات نفت خام» را از بین ببرند و با کاهش «وابستگی به دلار» و «افزایش تحرک تجارت خارجی» تحریمها را کم اثر کنند تا هم «رشد مستمر و سریع اقتصادی» به دست بیاید و هم «تورم کاهش» یابد.
این واقعیت را نمیتوان انکار کرد که بیغیرتی مردان در بیحجابی و بیحیایی زنان تأثیرگذار است.
شکست پروژه زن، زندگی، آزادگی و نقش بر آب شدن همه نقشه ها و هزینه های هنگفت خیلی بر دشمنان موثر افتاده است تا جایی که دیوانه شده و تمرکز و عقل خود را از دست داده و تشخیص نمیدهند که با پروژه وحشیانه مسمویت سریالی بیش از پیش پرده از چهره حقیقی و غیرانسانی خود برداشته و نزد ملت شریف و آگاه ایران، رسواتر و منفورتر میشوند.
فیلم داستان جذابی دارد و مخاطب را تا انتها، با خود همراه میکند. از همان ابتدا به نظر میرسد با داستانی آبکی و پیشبینیپذیر مواجه شویم، ولی فیلم با روایت داستانی لایهلایه، به مخاطب اجازه نمیدهد دستش را بخواند. همین موضوع را میتوان بزرگترین نکته مثبت فیلم امید شمس دانست.
مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران در یادداشتی به بیان مواضع جهان غرب در برابر نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
وقتی رو به جلو حرکت خواهیم کرد که بتوانیم از تکرار هزارباره کلیشههای نخنما عبور کنیم. سینمای مستقل و خصوصی در ایران یکی از اصلیترین گزینههای کلیشهای و دروغینی است که عمده افراد نه با «دلیل»، بلکه با «علت»های خاص از آن دفاع میکنند.
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با همه فراز و نشیب هایش به ایستگاه پایانی رسید. به اذعان بسیاری از کارشناسان، سطح کیفی فیلمهای این دوره پایینتر از جشنوارههای قبل بود.
حجت الاسلام عزت زمانی در یادداشتی از مطالب حسین قدیانی که در موضوع انعکاس تصاویری از افراد کم حجاب در بازنمایی شنبه تاریخی در رسانه ملی و خبرگزاری نوشته شده بود انتقاد کرد.