تهدید گسترده آمر به معروف +عکس

به گزارش حلقه وصل، در این چند ماه اخیر که کلیپ‌های مختلفی در فضای مجازی درباره آمران معروف از سوی شبکه‌های معاند پخش شده، فارغ از اینکه اکثر فیلم‌ها تقطیع شده و روایت‌ها مغرضانه است، نتوانسته بانوان ایرانی را با خود همراه سازد. تشکیل کمپین‌هایی نظیر «چهارشنبه‌های سفید» که از سوی دوست نزدیک صهیونیست‌ها و با حمایت دشمنان مردم ایران برای کشف حجاب صورت می‌گیرد، قصدی جز براندازی ندارند و از نوای «آزادی زنان» و «تساوی حقوق زن و مرد» یا «نه به حجاب اجباری»، فقط بوی تند دشمنی با احکام اسلام و قوانین کشور اسلامی به مشام می‌رسد.

در کلیپ تازه‌ای که در اینستاگرام «مسیح علی‌نژاد» فعال رسانه‌ای ضدانقلاب در قالب کمپین کشف حجاب منتشر شده، مردی به تصویر کشیده می‌شود که در حال امر به معروف زنان کشف حجاب کرده در یکی از ایستگاه‌های مترو تهران است. 

صادق بیطرفان که بارها در شبکه‌های اجتماعی از طرف گروه‌های معاند تهدید شده است، در شرح این واقعه می‌گوید: طبق روال هر روز از محل کار در حال رفتن به سمت مترو خیابان طالقانی بودم تا به منزل بازگردم. متوجه حضور ۳ خانم جوان شدم که روسری‌هایشان را دور گردن انداخته بودند و داشتند به صورت غیرعادی در پیاده‌رو حرکت می‌کردند. دائماً به اطراف نگاه می‌کردند و با استرس به مسیرشان ادامه می‌دادند.

نمونه‌ای از پیام تهدیدآمیزی که از سوی یک اکانت اینستاگرامی برای صادق بیطرفان ارسال شده است

وی با اشاره به اینکه در مترو یک خانم بی‌حجاب هم به جمع آنان اضافه شد، می‌افزاید: ابتدا فکر کردم، اینها به خاطر گرما و یا احیاناً خستگی متوجه افتادن حجابشان نیستند و شاید چند قدم جلوتر حجابشان را رعایت کنند، اما با طولانی شدن مسیر و ورود آن‌ها به مترو، متوجه عمدی بودن این کار شدم. کمی با تأمل به مسیر ادامه دادم تا شاید رفتارشان را اصلاح و حجابشان را رعایت کنند. اما همچنان با همان وضع به مسیر ادامه دادند تا وارد فضای سکوی مترو برای سوار شدن به مترو شدند. زمانی که چند دقیقه دیگر قطار به ایستگاه می‌رسید، به سمت آن‌ها حرکت کردم و با رعایت فاصله حداکثری با آن‌ها شروع به صحبت کردم و از رعایت قانون کشور اسلامی گفتم. اما یکی از آن‌ها گفت که به قانون بد نباید احترام گذاشت و دیگری گفت که برده‌داری هم قانون بوده است.

در قسمتی از فیلمی که در صفحه مسیح علی‌نژاد منتشر شد، یکی از بانوان، مسلمان بودن خود را انکار می‌کند و می‌گوید که اصلاً مسلمان نیست و به قانون بد احترام نمی‌گذارد! در حالی که اقلیت‌های دینی کشورمان همیشه پایبند حقوق شهروندی در اجتماع بوده‌اند.

این ادعای بانوان کشف حجاب‌کرده موجب شد که با بیطرفان (فعال فرهنگی ـ اجتماعی و آمر به معروف) درباره جایگاه حقوق شهروندی اقلیت‌های دینی و گستره حجاب و عفاف در جامعه اسلامی از بُعد اجتماعی گفت‌وگو کنیم که مشروح آن در می‌آید:

در این کلیپ، یکی از بانوان مطرح می‌کند که اصلاً مسلمان نیست؛ بنابراین خودش را ملزم به حجاب نمی‌داند. به فرض این‌که آن خانم از شهروندان غیرمسلمان باشد، اقلیت‌های دینی در جامعه اسلامی دارای چه حقوقی هستند و آیا می‌توانند در ملأ عام چنین رفتاری داشته باشند؟ 

از نظر متون اسلامی، مهم‌ترین شرط همزیستی بین مسلمانان و غیرمسلمانان، حرمت نهادن به پیمان‌ها و قراردادهای اجتماعی و عمل به آن‌ها است که قانون اساسی ما همان پیمان و قوانین حاکم بر جامعه است. در این صورت است که همه غیرمسلمانان، در زمینه حقوق و بهره‌مندی‌های اجتماعی با مسلمانان در رتبه یکسانی قرار دارند وهرگونه تعدی و تجاوز به حقوق آنان، همانند تعدی و تجاوز به حقوق آحاد مسلمانان، مورد سرزنش و نکوهش است.

بر اساس نظر منابع اساسی اسلام، یعنی قرآن، سنت پیامبر و ائمه معصومین، غیرمسلمانان در جامعه اسلامی از کرامت انسانی، مصونیت همه جانبه، آزادی مذهبی، حقوق قضایی و آزادی فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی برخوردارند و همچون مسلمانان از این مواهب بهره‌مندند. البته این همه در صورتی است که به قوانین جامعه اسلامی حرمت بگذارند و به مفاد قوانین کشور اسلامی عمل کنند و با دشمنان و بدخواهان مسلمانان همکاری نکنند.

قوانین کشور اسلامی در چارچوب رعایت دموکراسی و رای اکثریت جامعه مورد پذیرش قرار گرفته است و طبیعتاً  شهروند هر جامعه‌ای ملزم به رعایت قوانین حاکم بر آن جامعه است. غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند، از دو حال خارج نیستند؛ یا تابعیت دولت اسلامی را پذیرفته و به قواعد «شهروندی» تن داده‌اند یا تابعیت کشور اسلامی را نپذیرفته که در این صورت «شهروند» آن محسوب نمی‌شوند.

 مگر اسلام حضور دیگر فرهنگ‌ها را در اجتماع به رسمیت نمی‌شناسد؟

سالیانی است که اسلام‌ستیزی در غرب، تشدید شده و نویسندگان و اربابان جراید و رسانه‌های جمعی، حجم عظیمی از تبلیغات خود را بر القای ضدیت اسلام با حضور سایر فرهنگ‌ها در صحنه‌های  اجتماعی و بین‌المللی متمرکز کرده‌اند. صرف نظر از انگیزه‌های سیاسی اینگونه القائات و ریشه‌های آن، این مسأله به عنوان یک موضوع علمی، قابل طرح است که آیا اسلام به عنوان دینی که خود را کامل‌ترین و آخرین دین آسمانی می‌داند، در صحنه زندگی اجتماعی به دنبال حذف و طرد سایر فرهنگ‌ها و استفاده از هر وسیله ممکن برای رسیدن به این هدف است، یا حضور دیگر فرهنگ‌ها و ادیان را در صحنه اجتماع به رسمیت می‌شناسد؟

به عبارت دیگر، آیا اسلام که در بُعد نظری و عقیدتی، خود را کامل و بی‌رقیب می‌داند، در صحنه اجتماع نیز خود را بی‌رقیب و بی‌مثل دانسته و به دنبال حذف سایر فرهنگ‌ها است یا بر عکس، می‌تواند و می‌خواهد در صحنه جامعه با دیگر ادیان و فرهنگ‌ها همزیستی کند و با پیروان آن‌ها زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشد؟

موضوع حقوق غیر مسلمانان تحت این عناوین، قابل بررسی است: کرامت انسانی، مصونیت همه جانبه، آزادی مذهبی، حقوق قضایی و آزادی فعالیت‌های اقتصادی، اجتماعی و سیاسی.

کرامت انسانی: شهروندان غیر مسلمانی که در جامعه اسلامی زیست می‌کنند، صرف نظر از عقیده آنان  از آن جهت که انسانند مورد احترام و تکریم هستند. در مراجعه به آیات قرآن کریم، به آیاتی بر می‌خوریم که به مسلمانان فرمان می‌دهد با هر کسی که با آنان سر ستیز ندارد و آن‌ها را از خانه و کاشانه‌شان بیرون نرانده است، خوشرفتار باشند.

مصونیت همه جانبه: جان، مال، ناموس، معابد، شخصیت و آبروی غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی زیست می‌کنند، محفوظ است و هیچ مسلمانی حق ندارد به صرف اختلاف عقیدتی با غیر مسلمانان، به حریم آنان تجاوز کند. می‌توانید به اسناد تاریخی پیامبر اسلام در قراردادی که با مسیحیان نجران منعقد کردند مراجعه کنید.

آزادی مذهبی: غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی به زندگی مشغولند، می‌توانند به اعتقادات خود وفادار باشند و کسی از عقیده و اندیشه آنان تفتیش نکرده و آنان را وادار به پذیرش اسلام نخواهد کرد. آنان می‌توانند به طور صریح و بی‌پرده، اعتقادات خود را بیان کنند و با مسلمانان اهل نظر و اندیشه به بحث و گفت‌وگو بپردازند. در بُعد عملی نیز پیروان سایر مذاهب می‌توانند آزادانه، مراسم مذهبی خود را برگزار کنند. این نمونه را هم می‌توان در عهدنامه پیامبر با مسیحیان سینا، بر آزادی کامل آنان در اعمال مذهبی تأکید شده است بررسی کرد.

حق شکایت از مسلمانان: گرچه غیر مسلمانانی که در جامعه اسلامی زندگی می‌کنند از کالا و خدمات مسلمانان بهره می‌برند؛ اما هیچ مسلمانی نمی‌تواند به این بهانه ظلمی بر آنان روا دارد و حقی را از آنان تضییع کند. در صورتی که ستمی بر آنان شود، می‌توانند از ستمگر شکایت کنند و حق خود را بستانند. اوج استیفای این حق، آنجاست که فرد غیرمسلمان می‌تواند، حتی از حاکم و شخص اول حکومت اسلامی شکایت کرده و علیه او اقامه دعوا کند. نمونه تاریخی اختلاف امام علی (ع) با فردی یهودی در مورد مرْکَب آن حضرت و اقامه دعوای آنان در نزد «شریح قاضی» و حکم او به نفع فرد یهودی به دلیل فقدان بینه برای ادعای امام از نمونه‌های حیرت‌انگیز فرهنگ اسلام در نشان دادن رعایت حقوق اقلیت‌های دینی در جامعه اسلامی است.

با این همه آن‌ها می‌توانند بدون حجاب در جامعه حاضر شوند؟

شهروند غیر مسلمان، مقررات و قوانین جامعه اسلامی را پذیرفته است و طبیعی است که باید به آن‌ها احترام بگذارد. از این رو، باید محدوده حقوق خود را بشناسد و به دیگر شهروندان ستم نکند. انجام نافرمانی مدنی و رواج ناهنجاری، بی‌حجابی و کشف حجاب در انظار عمومی در جامعه اسلامی، تشویش اذهان عمومی، سلب آرامش و برهم زدن نظم جامعه و ارتباط و همکاری با دشمنان جامعه اسلامی از مصادیق بارز بی‌احترامی به قوانین جامعه اسلامی است که این رفتار بارها و بارها از طرف افرادی که ابراز می‌کنند غیر مسلمان هستند در حال رخ دادن است و با بهانه «من مسلمان نیستم»، سعی در بر هم زدن آرامش جامعه و دهن کجی به نظام اسلامی را دارند.

عمل به قرارداد با دولت اسلامی که همان قبول قوانین حاکم بر جامعه اسلامی هست از شروط زندگی غیر مسلمانان در جمهوری اسلامی به شمار می‌رود. زندگی اجتماعی و تعامل بین افراد و جوامع با یکدیگر، بر اساس قراردادها شکل می‌گیرد. غیر مسلمانانی که در  دولت اسلامی زندگی می‌کنند و باید به قوانین آن احترام گذاشته و از آن پیروی کنند، رعایت قانون یکی از اصول پذیرش تابعیت یک کشور است.

حفظ منافع و مصالح ملی، اقتضا می‌کند که همه شهروندان جامعه اسلامی، اعم از مسلمان و غیرمسلمان به مصالح ملی خود وفادار باشند و از هر عملی که موجب تقویت دشمنان و آسیب‌دیدگی امنیت جامعه اسلامی می‌شود، خودداری کنند. در رعایت این شرط، مسلمانان و غیرمسلمانان با هم برابرند؛ چرا که شرط زندگی مسالمت‌آمیز در یک جامعه، همکاری متقابل بین آحاد شهروندان و نفی تعامل با دشمنان است.

خانمی دیگر در این کلیپ مطرح می‌کند که به قانون بد نباید احترام گذاشت. استدلال شما در این باره چیست؟

قانون کشور ما بر گرفته از تعالیم اسلامی و در چهارچوب دموکراسی و انتخاب مردم شکل گرفته است. (رأی به قانون اساسی و جمهوری اسلامی با رای بالای ۹۹ درصد) پس زمانی که قوانین حاکم بر جامعه، به طور مستقیم توسط خود مردم وضع می‌شود (اشاره به قوه مقننه و مجلس شورای اسلامی که نمایندگان آن تماماً با رأی مستقیم خود مردم انتخاب می‌شوند) همه افراد جامعه ملزم به رعایت آن هستند.

حال اگر یک فرد یا گروهی، بخشی یا کل یک قانون را قبول ندارد، در مرحله اول با توجه به پذیرش تابعیت آن کشور ملزم به رعایت آن است و تعدی از آن موجب مجازات تعریف شده در قانون خواهد بود. در درجه دوم با توجه به وجود دموکراسی در کشور، مخالفان قوانین جاری کشور می‌توانند قوانین مورد نظر خود را با ورود نمایندگان دلخواهشان به مجلس شورای اسلامی به تصویب برسانند و اجرایی کنند، اما هیچ کس حق بر هم زدن نظم عمومی و قوانین جامعه را ندارد.

پیگیری حقوقی شما از طریق مراجع قانونی کشور در کدام مرحله قرار دارد؟

ابتدا از نیروی انتظامی به عنوان یکی از متصدیان تأمین امنیت کشور و حقوق شهروندی درخواست دارم تا با هنجارشکنانی که با کشف حجاب و بی‌بندوباری سعی در بر هم زدن نظم جامعه دارند، برخورد کنند و در راستای قانون به وظیفه قانونی خود عمل کنند. این در حالی است که طبق قانون ۵۰۴ تعزیرات، فیلمبرداری از آمران معروف و ارسال به شبکه‌های معاند جرم محسوب می‌شود و در قانون برای آن از یک تا ۱۰ سال حبس مشخص شده است و من حتماً از دستگاه قضایی و انتظامی پیگیر مسأله خواهم بود.