حلقه وصل: چهل و هشتمین شب شاعر، پاسداشت فعالیتهای فرهنگی و هنری «محمود دست پیش» شاعر ترک زبان کشور، عصر روز یکشنبه ۳۰ تیر با حضور محسن مومنیشریف رئیس حوزه هنری، ناصر فیض مدیر دفتر طنز حوزه هنری و شاعر طنزپرداز، حسین اسرافیلی شاعر نام آشنای کشور، محمدرضا اصلانی شاعر و نویسنده، اسماعیل امینی شاعر، نویسنده و پژوهشگر ادبیات، کامران شرف شاهی نویسنده و شاعر و جمعی از شاعران، هنرمندان و فرهنگ دوستان کشور در کافه نخلستان سازمان اوج برگزار شد.
در این مراسم، که مثل سایر برنامههای «شب شاعر»، حسین قرایی اجرای آن را برعهده داشت، ناصر فیض اولین فردی بود که پشت میکروفن قرار گرفت و از ویژگی های محمود دست پیش سخن گفت. وی اظهار داشت: استاد دست پیش در حوزه ادبیات آذری اقدامات ماندگاری کرده است و فعالیتهای تحقیقی ایشان تأثیرات زیادی در زبان فارسی و ترکی داشته است که از جمله آن میتوان به دایره المعارف ایشان اشاره کرد.
فیض سپس به فعالیتهای این شاعر آذریزبان در شورای موسیقی صدا و سیما اشاره کرد و گفت: ایشان علاوه بر تسلط بر حوزه شعر، آشنایی کاملی با موسیقی مقامی دارد و همین مسأله باعث شده است اقدامات ماندگاری در زمینه موسیقی با حمایت ایشان انجام شود.
این شاعر کشور در پایان خاطر نشان کرد: بنده افتخار میکنم که در مجلس تجلیل از استاد دست پیش حضور داشتم و به خاطر این مراسم به اهل فرهنگ و هنر تبریک عرض میکنم.
* تشکر مومنی شریف از اوجیها
محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری دومین فردی بود که در جایگاه سخنران قرار گرفت. وی به آوازه دست پیش در کشورهای ترک زبان اشاره کرد و گفت: شهرت ایشان در کشورهای دیگر بیشتر از کشور خودمان است و کمتر مناسبی در تقویم داریم که ایشان در مورد آن شعر نگفته باشند. وی ادامه داد: از اشعار مهم ایشان، معرفی ایران به زبان ترکی است که نشان از عرق و علاقه بالای ایشان به کشور ایران دارد. از سوی دیگر ایشان اشعاری دارد که بارها توسط خوانندگان مختلف ترک زبان در کشورهای آذربایجان و ترکیه اجرا شده است.
مومنی شریف سخنان خود را با تقدیر از سازمان اوج به پایان رساند و گفت: از سازمان هنری رسانهای اوج به دلیل برگزاری چنین جشنی تشکر می کنم، همچنین از حسین قرائی که بانی چنین مجلسی بوده است.
* تمجید اسرافیلی از پژوهشهای «دست پیش»
حسین اسرافیلی شاعر نام آشنای کشور، سخنران بعدی این مراسم بود. وی صحبت خود را اینگونه آغاز کرد: محمود دست پیش از خادمان بزرگ زبان فارسی است که انشاالله عمرشان پر برکت و طولانی باشد. وی افزود: در این مراسم در مورد کیفیت اشعار ایشان صحبت شده است ولی در مورد پژوهش هایشان در مورد زبان آذری کمتر صحبت شده است. در حالیکه پژوهشهای ایشان کمتر از اشعارشان اهمیت ندارد.
اسرافیلی در ادامه به کتاب «از فضولی تا شهریار» اشاره کرد و گفت: ایشان در کتاب ارجمند «از فضولی تا شهریار» شاعران نامدار آذری را معرفی کرده است و همچنین در کتابهای دیگری خدمات زیادی به زبانهای فارسی و ترکی نموده است. وی سخنان خود را به سخت بودن فعالیت پژوهشی به پایان رساند و گفت: ممکن است یک شاعر برای سرودن شعری یک ماه درگیر شود ولی پژوهشهای استاد دست پیش ماهها و بلکه سالها وقت ایشان را معطوف به خود نموده است.
محمدرضا اصلانی بعد از اسرافیلی به ذکر خاطره ای از استاد دست پیش پرداخت. وی گفت: استاد دست پیش معلم مدرسه ما بوده اند و در این سالها مدتی بود از ایشان جدا شده بودم ولی هر آنچه که در زندگی هنری و فرهنگی خود دارم را مدیون ایشان هستم.
* انتقاد «امینی» از نظام تربیتی کشور
دکتر اسماعیل امینی به عنوان سخنران بعدی به نسل استاد دست پیش اشاره کرد و اظهار داشت: دست پیش از بازماندگان نسلی است که ارتباطشان با تحقیق و پژوهش بر اساس تکلیف نیست بلکه بر اساس عشق است. وی ادامه داد: کار نظام تربیت امروزی ما، آماده کردن کارمند برای جامعه است و در این سلسله مراتب حتی افرادی که به مقام استادی می رسند نیز با محققین و دانش پژوهان گذشته تفاوت معناداری دارند.
امینی خاطر نشان کرد: چه چیزی جز عشق می تواند استاد دست پیش را مجاب کند که در سنین بازنشستگی مثنوی را به صورت منظوم ترجمه کند و دایره المعارف ترکی را تألیف کند در حالیکه ریالی از بیت المال خرج ننماید؟
کامران شرف شاهی آخرین شاعری بود که در این مراسم به سخنرانی پرداخت. وی گفت: آشنایی من با محمود دست پیش به دهه 60 بر می گردد. به دورانی که جمع های صمیمی تکرار نشدنی شاعران را شاهد بودیم. وی ادامه داد: وجه بارزی که استاد دست پیش برای من دارند، خصوع و اخلاق متواضعانه ایشان است. امروز ما شاعران زیادی داریم و در این زمینه کمبود نداریم ولی افراد اخلاق مداری چون ایشان باید به عنوان الگو به جامعه معرفی شوند.
این مراسم با تجلیل و اهدای لوح یادبود به استاد دست پیش به پایان رسید.
گفتنی است، «محمود دستپیش» شاعر ترکزبان متولد ۱۳۱۳ باکو و بزرگشده اردبیل است که بعدها برای تدریس و معلمی راهی تهران شد و کارش را در پایتخت پی گرفت.