سرویس سیاست حلقه وصل - بیش از یک سال می‌گذرد از روزی که سازمان حفاظت محیط زیست پس از ۴ سال توقف صدور مجوز شکار در مناطق چهارگانه، پای شکارچیان آمریکایی را به شاخص‌ترین زیستگاه‌های کشور از جمله پناهگاه حیات وحش حیدری در خراسان رضوی و منطقه حفاظت‌شده درمیان خراسان جنوبی باز کرد. خبری که انتشار آن دوستداران محیط زیست را در برابر سازمان حفاظت محیط زیست قرار داد و انتقادات نمایندگان مجلس، متخصصان، پیشکسوتان حوزه محیط زیست نسبت به شکارفروشی را به یکی از مطرح‌ترین موضوعات مورد توجه رسانه‌ها در حوزه محیط زیست تبدیل کرد.
انتقادات طرح‌شده البته به غیر از جنبه تخصصی محیط زیست، ابعاد دیگری را هم شامل شد: تبعات اجتماعی شکارفروشی به اتباع خارجی به ویژه تأثیر سوء مشاهده شکارچیان خارجی توسط بومیان یکی از ابعاد انتقادات را تشکیل می‌داد. موضوع دیگر، که بارها مورد اشاره رسانه‌ها قرار گرفت، حرمت شکار لهوی (تفریحی) است: مراجع تقلید از جمله رهبر انقلاب، شکاری را که با هدف تفریح صورت بگیرد حرام دانسته‌اند که شکار اتباع خارجی در ایران مصداق بارز آن است.
شکارفروشی به اتباع خارجی از بعد امنیتی هم تهدیدی قابل تأمل به شمار رفته و نمایندگان مجلس از جمله اعضای کمیسیون امنیت ملی نسبت به پیامدهای بالقوه آن هشدار داده‌اند.
با این حال سازمان حفاظت محیط زیست، بی‌توجه به همه این انتقادات و هشدارها بر فروش مجوز شکار در مناطق چهارگانه تحت مدیریت خود و همچنین در اراضی ملی که اخیراً مدیریت آن را تحت عنوان قرق اختصاصی به شکارچیان واگذار کرده است اصرار دارد و این اقدام خود را با دلایلی عجیب و غریب توجیه می‌کند: شکار برای کاهش جمعیت برخی گونه‌های جانوری و یا اصلاح نسبت جنسیتی آنها دو مورد از عمده‌ترین دلایلی است که سازمان حفاظت محیط زیست برای توجیه شکارفروشی طرح کرده؛ دلایلی که متخصصان حوزه حیات وحش آن را غیرقابل قبول می‌دانند.
ارزآوری یکی دیگر از توجیهاتی است که سازمان حفاظت محیط زیست برای دفاع از شکارفروشی طرح می‌کند در حالی که کل درآمد حاصل از فروشی مجوزهای شکار در سال گذشته طبق اعلام این سازمان، تنها یک میلیارد و هشتصد میلیون تومان برآورد شده است!
شکارفروشی‌هایی که انتشار فیلم‌ها و تصاویر مرتبط با آنها در فضای مجازی، موجی از اعتراضات کاربران را به همراه داشته است: در این فیلم‌ها و تصاویر، شکارچیان خارجی از آمریکایی و مکزیکی گرفته تا اسپانیایی و روسی و آذربایجانی پس از آنکه مورد استقبال شرکت برگزارکننده تورهای شکار در ایران واقع شده و به شاخص‌ترین زیستگاه‌های کشور در خراسان رضوی، خراسان جنوبی، یزد و کرمان منتقل می‌شوند توسط محیط‌بانان به سوی جانور مورد نظر هدایت شده و پس از کشتار قربانی در حالی که صدای قهقهه‌های پیروزمندانه‌شان به گوش می‌رسد مورد تشویق محیط‌بانان، قرق‌بانان و راهنماهای تور قرار می‌گیرند. سپس محیط‌بانان و قرق‌بانان، لاشه شکار را نزد شکارچی حمل می‌کنند تا گوشت حیوان کباب شود و شاخش آماده تبدیل شدن به سوغاتی که شکارچی با خود از ایران خارج خواهد کرد.
کاربرای فضای مجازی، فروش مجوز شکار به شکارچیان خارجی و تبدیل کردن محیط‌بانان به راهنمایان شکار را مایه تأسف و سرشکستگی هر ایرانی می‌دانند و سازمان حفاظت محیط زیست را بابت پیش گرفتن این رویه مورد انتقاد قرار می‌دهند.
اما حالا چند روزی است فیلمی از آخرین شکار آصیف ایلیاسو، شکارچی اهل جمهوری آذربایجان و برگزارکننده تورهای شکار، در استان یزد منتشر شده است که جلوه‌ای دیگر از این سرشکستگی و تحقیر را به تصویر می‌کشد.
در این فیلم، ایلیاسو که هر ساله با مشارکت شرکت گردشگری یاسمین پارسه در ایران، شکارچیان خارجی را به ایران وارد کرده و به همراه آنها به شکار گونه‌هایی چون آهو، قوچ و کَل مشغول می‌شود، پس از شکار یک قوچ و یک کل در استان یزد، در برابر دوربین و در کنار لاشه خون‌آلود قوچ با لحنی تحقیرآمیز، به بینندگان توصیه می‌کند که عاقل باشند و قدر آنچه برای مردم ایران انجام می‌دهد را بدانند. فیلم شکار و سپس منت گذاشتن ایلیاسو بر مردم ایران طی روزهای گذشته کار را به جایی رسانده که کاربران فضای مجازی خواهان برخورد با مسئولانی شده‌اند که با تصمیماتشان نه تنها سرمایه‌های ملی بلکه عزت مردم ایران را در برابر گلوله شکارچیان خارجی قرار داده‌اند. مسئولانی که بی‌توجه به اعتراضات به‌حق مردم و با پشت کردن به خرد جمعی، انتقادات را نادیده گرفته و بر ادامه شکارفروشی در محیط زیست، اصرار دارند.
حالا باید منتظر ماند و دید مسئولان محیط زیست با اصرار بر شکارفروشی چه خسارات دیگری را به محیط زیست و ملت ایران تحمیل خواهند کرد!
