به گزارش حلقه وصل، در حوزه خاطرات شفاهی مرسوم شده که خاطرات مردان را مردان و خاطرات زنان را زنان بنویسند؛ من قائل به زنانه یا مردانهنویسی نیستم. بر این باورم که خاطرهنگار لازم است نویسندهای باشد که ادبیات داستانی را می شناسد. این شناخت او را کمک میکند تا به راحتی بتواند به هر شکل و سیاقی و با هر زاویه دیدی بنویسد. چنانکه پیش از این خانم معصومه سپهری توانست با نگارش «لشکر خوبان» و «نورالدین پسر ایران» با توصیف قوی از صحنههای رزم به خوبی از پس کار برآید بیآنکه خود جبهه رفته و یا ادوات جنگی را دیده و تجربه کرده باشد. البته لزوم این کار و راز موفقیت چنین کتابهایی جستار و تحقیق مدام نویسنده است.
حمید حسام رزمندهیِ جانبازِ نویسنده است که به خوبی توانسته خاطرات خانم پروانه چراغ نوروزی همسر سردار شهید حاج حسین همدانی را بنویسد. شاید بسیاری از مخاطبان وقتی متوجه شوند کتاب «خداحافظ سالار» از زبان بانویی روایت شده و آقای حسام آن را به رشته تحریر درآورده، تعجب کنند، اما حمیدحسام توانسته با نثری ساده و روان و با ظرافت، دقت، حوصله و توجه به جزئیات احساسات لطیفِ زنانه را به درستی و به خوبی منتقل کند.
ویژگی خاص دیگری که «خداحافظ سالار» دارد همراهی، همرزمی و دوستی دیرینه حمید حسام با سردار همدانی است. همزیستی این دو این امکان را فراهم آورده تا نویسنده بتواند با آگاهی و توانایی بیشتر و ظرافت لازم خاطرات همسر شهید را مکتوب نماید. به عبارت دیگر راوی و زندگی او برای نویسنده قابل تجربه، آشنا و ملموس است. همین موضوع در پرداختن به جزئیات وحفظ خط سیر داستانیِ خاطرات به مدد نویسنده آمده است.
حسام برای نگارش این کتاب هم مصاحبهگر بوده، هم خاطرات را پیادهسازی و هم آنها را با وسواس و دقت تدوین و خاطره نگاری کرده است. این شانس بزرگ نویسنده است که با شهید زیسته، زندگی او را میشناسد و از نزدیک شاهد خیلی از ماجراهای زندگی آنها بوده.
در جلسه نقد این کتاب که به همت دوستان عزیزم در فرهنگسرای انقلاب برگزار شد، گلعلی بابایی نویسنده کتاب «پیغام ماهیها» میگفت که برایم راز سر به مهری بود وقتی در جلسات مختلف میدیدم سردار شهید همدانی با آن همه مسائل و مصائبی که درگیرش بود همیشه روحیهای پر نشاط و بذلهگو و شوخ طبع داشت تا این که کتاب «خداحافظ سالار» را خواندم و متوجه شدم راز و رمز بزرگ روحیه این مرد، زندگی با زنی قوی، مومن، معتقد، شجاع و سربازی گمنام است.
حمید حسام در «خداحافظ سالار» با نثر و زبانی ساده و صمیمی به خاطرات خانم پروانه چراغ نوروزی جان دوباره داده تا به مدد مخاطب آید و با خواندن خاطرات مشترک همسر شهید همدانی با شخصیت او آشنا گردد.