به گزارش حلقه وصل، اکبر صحرایی نویسنده شیرازی و تقدیر شده در بخش داستان بزرگسال هفدهمین دوره انتخاب بهترین کتاب دفاع مقدس دوسالانه 93 و 94 ضمن گلایه از متصدیان برگزاری هفدهمین دوره اظهار داشت: در مورد این دوسالانه ابتدا قصد سکوت داشتم، آنهم به دلیل ارزشی که برای جایزه و مفهوم دفاع مقدسی که 25 سال است برای آن قلم میزنم و به آن معتقدم، اما در نهایت دیدم سکوت بنده کمکی که نمیکند هیچ اما شاید نقد ما باعث تحرکی برای دورههای آتی باشد.
صحرایی با تاکید به اینکه نقدها دلسوزانه است و برای این ارائه میشود که کمکی باشد برای بهتر دیده شده آثار و نویسندگان، خاطر نشان کرد: تاکنون سه دوره برگزیده جایزه انتخاب بهترین کتاب دفاع مقدس بودم، در دورههای نهم، چهاردهم و هفدهم و تقریبا جشنوارهها و مراسمهای اینگونه مختلفی را دیدهام، اما متاسفانه هفدهمین دوره دو مشکل محتوایی و اجرایی داشت.
وی با تاکید براینکه در بخش محتوایی و اجرایی مواردی قابل بازگویی وجود دارد که مطرح میکنم، اضافه کرد: معمولا جشنوارههای دفاع مقدس اختصاص به انتخاب کتابهای مختلف در حوزه دفاع مقدس دارد، اما این مراسم در این دوره مبدل به تجلیل از افرادی چون کتابدار، خیرین و نهایتا صد نفر شده بود.
صحرایی گفت: حتی ارزش این جایزه در دورههای گذشته به حدی بود که رئیس جمهور و یا وزرا در آن شرکت میکردند و جوایز از سوی آنها اهدا میشد، در حالی که این دوره در حد معاون وزیر بود، از سوی دیگر معرفی تقدیرشدهها ضعیف بود و اجرای مراسم کاستیهایی داشت.
نویسنده «حافظ هفت» ادامه داد: بی اعتنایی به نویسندگانی که بعضا از مسافتهای دور راهی این مراسم شده بودند هم از نکاتی دیگر بود. مراسم 4 ساعت به طول انجامید، اما متاسفانه شکل ظاهری و اجرا مشکل داشت.
صحرایی بیان کرد: جالب این است که تمام نویسندگانی که نامزد معرفی شده بودند مورد تقدیر قرار گرفتند و به همان شکل امروزی که از برگزیده خبری نیست و جوایز به تقدیری تقلیل مییابد مثل جایزه جلال آل احمد، در این جشنواره هم اینگونه بود و هر شش نامزد تقدیر شدند. این موضوع بهانهای برای مسئولان برگزارکننده شده که جوایز را از برگزیده به تقدیری تقلیل میدهند!
به گفته وی، افراد برگزیده 5 میلیون تومان و تقدیرشدگان یک ونیم میلیون دریافت کردند، هرچند مبلغ جایزه مهم نیست اما نویسندگان و شاعران بزرگی در این جشنواره حضور داشتند، آقای بایرامی، حمید داوودآبادی، شهریار عباسی، علیمحمد مودب و... که به نظرم شاهد مراسم ضعیفی بودیم. تقلیل جوایز در راستای عدم معرفی برگزیده و تنها نام بردن از تقدیرشدگان خود نوعی بیصداقتی برگزارکنندگان را در پی دارد. گاهی هم متولیان عدم اخذ امتیاز را برای ندادن جایزه اول عنوان میکنند، اما بازهم مشخص نیست که این امتیازها بر چه مبنایی است. در هر صورت نکتهای بود که موجب دلخوری برخی از شاعران و نویسندگان از این مراسم شد.
علاوه بر صحرایی، نویسندگان دیگری نیز با انتشار متنهایی در صفحات مجازی خود از فهرست بلندبالای تقدیریها و همچنین برخی کمدقتیها در برگزاری مراسم اختتامیه این جایزه انتقاد کردهاند.