به گزارش حلقه وصل، زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) دارای چنان منزلتی است که امام هادی(ع) در روایتی آن را همانند زیارت امام حسین(ع) معرفی کرد و فرمودند: «مَن زارَ قَبر عَبدالعَظیم الحَسَنی بِرِیْ، کَمَن زارَ الحُسین بِکَربَلا»؛ یعنی هر کس قبر عبدالعظیم حسنی(ع) را در ری زیارت کند، گویی حسین(ع) را در کربلا زیارت کرده است، از این رو زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) همواره مورد اهتمام علمای بزرگ اسلام بوده است.
از سوی دیگر مقام و منزلت علمی و معنوی عبدالعظیم حسنی(ع) به قدری است که علما و محدثین شیعه در کتب خود از وی به نیکی و بزرگی یاد میکردند و یا در کتب خود روایات متعددی را از ایشان نقل میکردند. اما در بین اهل سنت نیز شاهد این تکریم هستیم تا جایی که صاحب بن عباد که یکی از علمای اهل تسنن و وزیر فخرالدوله بوده است، میگوید: عبدالعظیم حسنی(ع) مردی با ورع، پارسا و پرهیزگار و دیندار و خدا پرست، معروف به امانتداری و دارای صداقت لهجه، دانای به امور دین و گویای توحید، و عدل بسیار بود. در زمان خودش در علم و ادب و فضل و دانش و تقوا، بعد از امام زمانش، برتمام معاصران خویش برتری داشت، هیچ کس را منزلت او نبود و به تمام معنا تبعیّت و تقلید از حضرات ائمه (ع) میکرد و در اولاد و احفاد حضرت امام حسن مجتبی (ع) کسی به قدر مرتبه و مقام او نرسیده است.» (رجال نجاشی، ص 247)
حال به این بهانه دو مورد از تشرفات جالب توجه امام خمینی(ره) به زیارت آستان حضرت عبدالعظیم(ع) را منتشر میکنیم.
ماشین بیاورید برویم زیارت
امام(ره) در مدت اقامت در مدرسۀ علوی یک شب اراده کردند بروند حضرت عبدالعظیم را زیارت کنند. فرمودند: یک ماشین بیاورید مرا سوار کنید و برویم زیارت. ما میدانستیم که به این سادگی امکانپذیر نیست. بالاخره یک شب عدهای را مسلح به داخل حرم فرستاده بودیم و تمام مناطق مهم را تحت کنترل گرفتیم و بعد امام را به وسیله ماشین حفاظت کردیم و رفتیم تا حرم عبدالعظیم(ع). تا لحظه ورود امام به حرم کسی نمیدانست جریان چیست. به محض اینکه فهمیدند امام به حرم آمده به قدری ازدحام جمعیت زیاد شد که دربازگشت ماشین را از داخل بازار به کنار در حرم آورده بودیم. مردم آنچنان روی ماشین ریختند که برادر ابوالفضل توکلی راننده ماشین امام میگفت: «من به علت نبودن هوا احساس نفس تنگی کردم که با مشکلات فراوان توانستم ماشین را از آن شلوغی جمعیت خارج کنیم و به تهران برگردیم»1
متأثرم چرا حرم نرفتهام
در ایامی که امام در مدرسه علوی اقامت داشتند یک شب _ ساعت ده مورخ 19 / 11 / 57 به طور ناشناس با ایشان و مرحوم شهید عراقی به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) رفتیم. البته قبلاً به مسؤولین حرم گفته شده بود حرم را خلوت کنند. اما آنها نمیدانستند قضیه چیست؛ لذا تا مردم خبردار شدند امام زیارتشان را کرده بودند. امام در دو سه روز اولی که از پاریس تشریف آورده بودند فرموده بودند: «من متأثرم که در این چند روز که به ایران آمده ام هنوز به زیارت حضرت عبدالعظیم(ع) موفق نشدهام».2