اهانت شرمآور و نژادپرستانه امانوئل مکرون رئیس جمهور فرانسه علیه مسلمانان و رسول گرامی اسلام همزمان با هفته وحدت موجی از خشم ونفرت میان آزادیخواهان جهان و به خصوص مسلمانان ایجاد کرد. مکرون با حمایت از چنین رفتارهایی در حقیقت به نام آزادی بیان در حال ترویج توحش مدرن در اروپای دینگریز است. در حقیقت توهین به مسلمانان و مقدسات آنها سوءاستفادهای فرصتطلبانه از آزادی بیان است. در کجای تاریخ عقلانی بشریت توهین به ادیان الهی و پیامبران آنان نمایانگر آزادی بیان و تمدن و پیشرفت قلمداد شده است؟
مسلمانان راستین هرگز چنین اقدامات لجوجانه و اهانتآمیز به پیامبر مکرم اسلام(ص) را فراموش نکرده و در زمان مناسب پاسخ آن را خواهند داد. آیا علمای واقعی ادیان الهی و معتقدان به کتب آسمانی چنین رفتارهایی را تایید میکنند یا آن را اهانت به تمامی پیامبران الهی و ادیان آسمانی و تورات و انجیل میدانند؟
قطع نظر از توجیه ناموجه دفاع از کاریکاتور موهن به نام آزادی بیان، فرانسه ظاهراً به عنوان یک دولت لائیک می خواهد تا جایی که امکان دارد مرزهای مربوط به قدرت دولتی را از دخالت آموزههای دینی دور نگه دارد؛ چیزی که امتناع ذاتی و مفهومی دارد.
ممکن است رییس جمهوری فرانسه بگوید به نام آزادی بیان از توهین به پیامبر اسلام حمایت کرده است اما او مفهوم واقعی آزادی که مرتبط با حقوق و نیازهای انسانی و واقعیت حیات اجتماعی اوست را نفهمیده است.
موضوع که آزادی یک مفهوم متعالی است. کانت به عنوان یک آزادی خواه لیبرال، آزادی را متاعی با ارزش می داند که باید در دسترس انسانهای قدیس و مهذب قرار گیرد.
از هر زاویه ای که به موضع رییس جمهوری فرانسه نگاه کنیم، موضع او احمقانه و ناشی از جهل است. مکرون یک رجل علمی و فردی فرهیخته نیست بلکه تازه به دوران رسیده ای است که به صورت تصادفی توانسته در مناقشات سیاسی پیروز و جایگاهی پیدا کند و آزادی، برابری و دموکراسی را نمیشناسد. آزادی حتی در تعریف لیبرالها به معنی آزادی از قید و بندهای غیر ضرور است و قید و بندهای ضرور پذیرفته شده است. این قید و بندها بخشی فردی و بخشی اجتماعی است. چطور عده ای به خود اجازه می دهند که با تمسک به اصل و قاعده ای به مقدسات دیگران توهین کنند و خود را پایبند به اصلی بدانند که خاستگاه آن دین است.
در دوره ای که بسیاری از ماتریالیستها در محافل آکادمیک از خداگرایی صحبت می کنند، دفاع از توهین به ادیان الهی به نام آزادی، هزینه گزافی برای مکرون در بر خواهد داشت.
یک استدلال قوی فلسفی و نظری پشت موضع گیری مکرون نیست و به لحاظ شرایط اجتماعی و انضمامی نیز این اظهارات هیچ گونه پشتیبانی سیاسی و اجتماعی دریافت نخواهند کرد. ممکن است در شرایط بد اقتصادی به وجود آمده در فرانسه پس از شیوع کرونا و با توجه به اعتراضات گسترده علیه دولت، مکرون خواسته باشد که افکار عمومی داخلی را از توجه به ناکارآمدی دولتش منحرف کند اما این اقدام بازی با آتش بود.
روشن است که پیوندهایی بین اقدام مکرون با صهیونیسم جهانی و حتی شهودا با پیمان های اخیر برخی کشورهای مرتجع و وابسته عرب با صهیونیسم وجود دارد. وقتی تا این حد خشن با منتقدان هولوکاست برخورد می شود و در عین حال اینقدر راحت اجازه داده می شود تا به ادیان الهی توهین شود معلوم است که موضوع، فکری و فلسفی نیست بلکه موضوع اقتصادی - سیاسی و مرتبط با منافع صهیونیسم است.
به نظر می رسد مکرون نیز ترامپ زده شده و دچار توهم شده است. اقدام مکرون نه تنها توهین به میلیاردها نفر مسلمان و حتی پیروان سایر ادیان در سراسر جهان بود بلکه توهین به میلیون ها نفر شهروند مسلمان فرانسوی زبان در خود فرانسه بود.
هیچ بند و تبصره و اصلی در قوانین بین المللی وجود ندارد که به مکرون اجازه دهد ذیل آزادی بیان از توهین به ادیان الهی دفاع کند. حتی در بحث آزادی لیبرالیستی نیز شرط آسیبی هست که بر اساس آن، هر فردی تا آنجا آزاد است که به دیگران و آزادی آنها آسیب وارد نکند. بر اساس این اصل نیز اقدام مکرون نقض حقوق اجتماعی مردم در اعتقاد و پیروی از ادیان و در موضوع بحث ما اسلام است. آزادی مقدس تر از آن است که به توهین ختم شود و مکرون هتک آزادی کرده و آزادی خواهان جهان باید در قبال این اقدام وی در دفاع از آزادی موضع بگیرند.
اما در این میان دولت جمهوری اسلامی هم وظیفه سنگینی دارد. دولت ما باید رسماً به آنها بگوید که چنین حرفی اعلام دشمنی با ماست، نه اینکه اهانتی شده و باید محکوم شود. این مساله را باید در عنوان دشمنی قرار داد. انتظار مردم از مسئولان نظام جمهوری اسلامی خصوصاً مسئولان وزارت خارجه آن است که برخورد خیلی قوی کنند.
در گذشته این اهانتها توسط بعضی از اشخاص یا روزنامهنگارها به بهانه آزادی بیان مطرح میشد، اما اکنون این اتفاق از طرف شخص اول کشور فرانسه اتفاق افتاده است.
توهین، خصوصاً توهین به مقدسات یک امر قبیح از نظر عقلاست و تعبیری که مسئولان برای این شخص ذکر کردند که این حرکت ناشی از بیخردی اوست، تعبیر صحیحی است. یک رییس جمهور وقتی ضعف عقلی دارد، این گونه حرفها را میزند. البته کنار این ضعف عقلی خباثت و دشمنی هم وجود دارد؛ یعنی کاملاً نشان میدهد که اینها دشمن اسلام، پیامبر(ص) و مسلمین هستند.