
به گزارش حلقه وصل، معصومه آباد عضو شورای شهر تهران که از جمله جانبازان هشت سال دفاع مقدس نیز هست، پس از دیدن فیلم سینمایی «نفس» قرار داده دیدگاه خود را مطرح کرده است.
در متن یادداشت معصومه آباد چنین آمده است:
«توفیق داشتم در فضایی آرام به تماشای فیلم ارزشمند «نفس» بنشینم تا آرام آرام شاهد باز شدن دریچههای دانایی، در برابر دخترکی به نام بهاره باشم. بهاره نام تمام آدمهایی است که در بهار شکفته میشوند، قد میکشند و بالغ میشوند و محصول میدهند.
«نفس» یک فیلم مفهومی در یک فضای خانوادگی سنتی در اقلیم کویر با لهجه شیرین یزدی است که در نود دقیقه هم توانستیم آداب و سنن و فولکور منطقه را ببینیم و لذت ببریم و هم شاهد روشن شدن چراغهایی بودیم که با یک جرقه اندیشهای در کودکی به نام بهاره شکل میگیرد. راستی بچهها هم فکر میکنند؟ آنها به چه چیز و چگونه فکر میکنند؟
مهارت فکر کردن و اندیشیدن از همان زمان که بهاره به پای قصههای حسن کچل و گوهر شب چراغ مینشست و صامت گوش میداد و در سکوت شب به ترکهای خورده سقف خیره میشد، اندیشیدن و پرسیدن و خودآگاهی در او شکل میگرفت. اگرچه بین آگاهی و خودآگاهی به اندازه دو قاره فاصله است. خودآگاهی است که از ما انسانی مسئول میسازد ما فقط راه شکمبه را به کودکانمان یاد میدهیم و از قلمبه شدنش لذت میبریم. اما بهاره از لابهلای همه رنجهایی که در خس خس نفسهای پدرش و باز کردن گرههای گیسوانش که توسط ننه آقا کشیده و گشوده میشد به فکر فرو میرفت تا آنجا که قبل از اینکه هنوز الفبا را بیاموزد جذابیت کتاب خون فروش را میفهمد، مردی که فقیر و بیچاره است و خونش را میفروشد تا پول بگیرد و زندگی کند.
دنیای فردای ما زاییده تخیلات و بافتههای ماست که «نفس» تلاش کرد تا بگوید زندگی چیزی نیست جز تحقق یک خیال که به واقعیت میپیوندد. احسنت خانم نرگس آبیار که مایه افتخار جامعه زنان هستی.»