صوت، متن و تفسیر/ دعای روز بیست و ششم ماه رمضان

خدایا سعی و زحمت ما را بپذیر، روزه گرفتن زحمت دارد، مبارزه با خواسته های نفسانی زحمت دارد، بالاخره گرسنگی و تشنگی را تحمل کردن زحمت دارد و با همه این مشقت ها اگر خداوند نپذیرد این انسان بیچاره باید چه خاکی بر سر بریزد درست مانند کشاورزی که زحمت بکشد و تخم و بذر بپاشد و زمین را اصلاح بکند ولی با تمام این احوال آفت بیاید و زراعت را از بین ببرد و محصولی برداشت نشود این کشاورز چقدر باید غصه بخورد؟! لذا مواظب باشیم اعمال ما دچار آفت نشود، گاهی با یک غیبت تمام اعمال خودمان را از بین می بریم. با یک غیبت اعمال چهل روزه شما در نامه عمل شخص غیبت شونده نوشته می شود و این در صورتی هست که عمل خوبی داشته باشی واگر عمل خوبی نداشته باشی در این صورت اعمال زشت و گناهان شخص غیبت شده در نامه اعمال شمایی که از او غیبت کرده اید نوشته می شود.

تا می توانیم درباره دیگران حرف نزنیم و به نفس خودمان توجه کنیم و ببینیم خودمان چکاره هستیم؟ از خود سئوال کنیم و بینیم آیا هیچ عیبی نداریم؟ مگر می شود که ما عیب نداشته باشیم؟!

در حدیث آمده است: چگونه هست که تیغ کوچک را در چشم برادر دینی ات می بینی « یبصر أحدهما القذی فی عین أخیه و لا یبصر الجذع فی عین نفسه »  ولی شاخه به آن بزرگی که در چشم خودت رفته است را نمی بینی؟!

و این مطلب کنایه از این هست که تو عیب های بزرگ خودت را نمی بینی ولی عیب های کوچک دیگران به چشم تو بزرگ می آیند لذا درحدیث دیگری آمده است: خوشا به حال کسی که به عیب های خودش مشغول است و به عیوب دیگران نمی پردازد.

لذاست که از خدا می خواهیم که اعمال ما را قبول کند و به ما کمک کند تا گرفتار آفت نشویم

خدایا در ماه رمضان گناهانم را بیامرز، ماه رمضان فصل در آمد است، چرا که خواب شما در این ماه عبادات است « نومکم فیه عبادة»، نفس کشیدن شما عبادت است « انفاسکم فیه تسبیح » نفس

می کشید ثواب سبحان الله برای شما می نویسند و این ماه عجب ماه پر برکتی هست! خلاصه این ماه، ماه پردرآمدی هست و جای تعجب خواهد بود که با این همه در آمد انسان نتواند جان خودش را از گرو در آورد و مورد آمرزش الهی قرار نگیرد، رسول اکرم در خطبه شعبانیه می فرمایند: پشت شما از بار گناه سنگین شده است و به گرو رفته است و در ماه رمضان بیائید و بدنتان را از گرو در آورید.

الان ما در گرو هستیم و گناهان ما را سنگین کرده اند؛ اگر می بینی برای نماز صبح نمی توانی از خواب بلند شوی بخاطر گناهان توست

شخصی به امیرالمومنین ( علیه السلام ) گفت: من هر شب می خواهم نماز شب بخوانم ولی موفق نمی شوم! جکار کنم؟ حضرت فرمودند: «قیدتک ذنوبک» گناه تو را زنجیر کرده است

و اگر کسی دوست دارد نماز شب بخواند و موفق نمی شود باید اهل استغفار بشود تا موفق به نماز شب بشود و اشکال کار از گناهان ماست که ما را به غل و زنجیر کشیده است.

شخصی شبانگاهان از خواب بیدار شده بود، شنید مرغی در حال ناله کردن است و آن شخص با شنیدن صدای آن مرغ گریه کرد و بی هوش شد

دوش مرغی به صبح می نالید **** عقل و صبرم ببرد و طاقت و هوش

یکی از دوستان مخلص را ****مگر آواز من رسید به گوش

و یکی از دوستان او صدای داد و ناله وی را شنید و گفت: من گمان نمی کنم که تو از صدای بانگ مرغی بی هوش بشوی

گفت باور نداشتم که تو را ****بانگ مرغی چنین کند مدهوش

از ماجرا سئوال کرد و دوستش در جواب گفت:

گفتم این شرط آدمیت نیست ****مرغ تسبیح خوان و من خاموش

لذاست که

« هر که سحر ندارد**** از خود خبر ندارد »

از برکات ماه رمضان استفاده کنید و سحر های ماه مبارک رمضان را درک کنید لذا این شعر « هر که سحر ندارد **** از خود خبر ندارد » شعر پر مغزی هست، انسانی که اهل خلوت و سحر نیست خودش را نشناخته است و باید بگردد و بببیند که او چه حقیقتی هست؟!

در روایت آمده است: عجب است مردم دنبال گمشده خود می گردند ولی دنبال خودشان نمی گردند!

اگر انسان خودش را بشناسد متوجه خواهد شد که او گنج جواهر ناسوت هست و ای بشر بدان تو خیلی مهم هستی! برو وضوء بگیر و رو به قبله بنشین و صد مرتبه به خودت بگو من چه حقیقتی

هستم؟ من کیم؟ شاید خودت را پیدا کنی! آن وقت که خودت را پیدا کردی تازه هوس نماز شب می کنی!

خدایا در این ماه رمضان اعمال مرا بپذیر و عیب های من را مخفی کن و بپوشان و کسی را از عیوب من مطلع نکن، البته خدا این ستاریت را انجام داده است تا بحال هم نگذاشته است کسی از عیب ما با خبر شود، اگر گناه بو داشت هیچ دونفری کنار هم نمی نشستند! « قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لَوْ تَکاشَفْتُمْ مَا تَدَافَنْتُم »  اگر از عیوب هم با اطلاع بودیم کسی جنازه دیگری را دفن نمی کرد اما خدای ارحم الراحمین ستار العیوب هست و مردم در نماز میت می خوانند « اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیراً »

ای خدایی که تو از همه شنونده ها شنوده تر هستی، اگر ما نجوای هم بکنیم خداوند می شنود حضرت موسی به خداوند گفت: « یا رَبِّ أَ قَرِیبٌ أَنْتَ مِنِّی فَأُنَاجِیک أَمْ بَعِیدٌ فَأُنَادِیک» خدا فرمود « یا مُوسَی أَنَا جَلِیسُ مَنْ ذَکرَنِی » خداوند فرمود: هر کس به یاد من باشد من با او همنشین هستم