حلقه وصل: حجتالاسلام حمیدرضا مهدویارفع/ همه عقب افتادگی ما از عارفان واصل و سالکان مقرب این است که به آنچه میدانستیم، اقرار نکردیم و آنچه را که اقرار کردیم، عمل نکردیم. صدق نداشتیم و گرفتار کذب و ریا و خیانت شدیم و این مزبله رذایل و مرداب پلشتیها را با ادکلن، عطر مصنوعی زدیم و بزک کردیم تا دیگران از باطن آلودهمان خبردار نشوند ... کم کم خودمان هم فریب این ظاهر آراسته و تظاهر به مناسک را خوردیم و به خودمان نمره قبولی در آزمون بندگی دادیم.
به قول امیر بیان: «خدايا به تو پناه مي برم كه ظاهر من در برابر ديدهها نيكو و درونم در آنچه كه از تو پنهان میدارم، زشت باشد و بخواهم با اعمال و رفتاری كه تو از آن آگاهی، توجه مردم را به خود جلب نمايم و چهره ظاهرم را زيبا نشان داده با اعمال نادرستی كه درونم را زشت كرده به سوی تو آيم، تا به بندگانت نزديك و از خشنودی تو دور گردم.» ( نهجالبلاغه ،حکمت۲۷۶)
غافل از اینکه «ِ فَإِنَّ الشَّاهِدَ هُوَ الْحَاكِمُ » یعنی همان خدایی که شاهد اعمال است، در روز جزا حاکم و قاضی است. (نهج البلاغه، حکمت۳۲۴)
اکنون که هنوز زندهای و ماه رجب دیگری را درک کردهای، حالا که بار دیگر خداوند باب رحمت و غفران و توبه را کریمانه به رویت گشوده است، مراقب باش به خودت دروغ نگویی. تو هیچ چیزی نیستی! من هیچ نیستم! بار گناه و جهل و عنادمان بسیار سنگینتر از بار عبادات و حسنات ماست.
صدق در این ضیافت دو خاصیت دارد:
- اول اینکه بیمار به واقعیت حال وخیم خود آگاه میشود و به اضطرار درمان میافتد.
- دوم طبیب که همان خدای مهربان رجب است، به درمان او ترحم میکند و او را پیش میاندازد چون به حرفشنوی این بیمار مضطر اعتماد میکند.
پس با اضطرار آمیخته با امید بگو
یا من ارجوه ... ای کسی که به او امید دارم...