از حمله قلبی بیوه ساز چه می‌دانید؟

به گزارش حلقه وصل، انفارکتوس میوکارد با صعود قطعه اس‌تی قدامی (STEMI) اصطلاح پزشکی برای یک حمله قلبی بیوه‌ساز است.

هر ساله افراد بسیاری در سراسر جهان حمله قلبی را تجربه می کنند. این شرایط زمانی رخ می دهد که بخشی از قلب به میزان کافی خون سرشار از اکسیژن دریافت نمی کند.

شدت یک حمله قلبی با توجه به دلیل زمینه ای، وضعیت سلامت کلی فرد و این که فرد چقدر سریع تحت درمان قرار گرفته است، متفاوت است. در ادامه این مطلب با یک حمله قلبی بیوه‌ساز بیشتر آشنا می شویم.

حمله قلبی بیوه‌ساز چیست؟ یک حمله قلبی بیوه‌ساز زمانی رخ می دهد که انسدادی در ابتدای سرخرگ نزولی قدامی چپ شکل گرفته و جریان خون به یک بخش بزرگ از قلب، از جمله قسمت جلویی که بخش زحمتکش قلب محسوب می شود، کاملا متوقف شود. انسداد در سرخرگ نزولی قدامی چپ می تواند اساسا عملکرد قلب را مختل کند.

طی تنها چند ثانیه یا چند دقیقه پس از شکل گیری انسداد، عضله قلب ممکن است بسیار ضعیف شده، از حرکت باز ایستد، یا بی ثباتی الکتریکی داشته باشد که موجب توقف پمپاژ خون می شود. اگر احیای جریان خون به سرعت صورت نگیرد، عضله قلب ممکن است مرگ برگشت ناپذیر را تجربه کند.

بیشتر حملات قلبی در نتیجه یک بیماری سرخرگ کرونری رخ می دهند. افراد به واسطه رسوبات سرشار از کلسترول به نام پلاک در سرخرگ های کرونری که خون سرشار از اکسیژن مورد نیاز قلب را تامین می کنند، به بیماری سرخرگ کرونری مبتلا می شوند. ایجاد پلاک درون دیواره سرخرگ ها و تنگ شدن آنها به نام آترواسکلروز یا تصلب شرایین شناخته می شود.

حملات قلبی بیوه‌ساز دارای پیامدهای شدیدی هستند. حتی در صورت دریافت درمان، حمله قلبی می تواند موجب آسیب دیدگی و زخم شدن برگشت ناپذیر بافت شود که می تواند اثر دائمی بر عملکرد عضله قلب داشته باشد.

علائم یک حمله قلبی بیوه‌ساز موجب علائمی مشابه با انواع دیگر حمله قلبی می شود. با این وجود، همه افراد علائمی مشابه را تجربه نمی کنند. از علائم این نوع سکته قلبی می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- احساس درد یا ناراحتی در سینه

- تنگی نفس

- ضربان قلب سریع یا نامنظم

- احساس درد در دست ها یا شانه

- دردی که به پاها، پشت، گردن یا فک گسترش می یابد

- احساس سبکی سر یا ضعف

- غش کردن یا ایست قلبی ناگهانی

- تعریق بیش از حد

- استفراغ

درمان هر فردی که فکر می کند خود یا فردی دیگر ممکن است با یک حمله قلبی مواجه شده باشد باید با مرکز فوریت های پزشکی (۱۱۵) تماس بگیرد یا بلافاصله به نزدیک‌ترین مرکز اورژانس مراجعه کند.

در صورت آغاز به موقع درمان، پزشکان می توانند آسیب وارده به قلب را به حداقل رسانده و حتی یک حمله قلبی را به طور کامل متوقف کنند.

در اتاق اورژانس افراد ممکن است تحت یک یا تعداد بیشتری از درمان های زیر قرار بگیرند:

- درمان با آسپرین و رقیق کننده خون برای پیشگیری از لخته شدن بیشتر خون

- اکسیژن‌درمانی

- دریافت نیتروگلیسیرین برای بهبود جریان خون

- دریافت داروهای ترومبولیتیک برای حل کردن لخته های خون در سرخرگ های کرونری

یک پزشک می تواند یک انسداد در سرخرگ نزولی قدامی چپ را با روشی به نام مداخله کرونری زیرپوستی اولیه (PCI) درمان کند. این روش به نام آنژیوپلاستی با استنت نیز شناخته می شود.

این روش شامل مراحل زیر است:

پزشک یک کاتتر را در یک سرخرگ کشاله ران یا مچ دست وارد می کند.

وی کاتتر را در سرخرگ هدایت می کند تا به سرخرگ نزولی قدامی چپ برسد.

پزشک ممکن است لخته خون را ساکشن کرده یا یک بالن که روی نوک کاتتر قرار دارد را باد کند که به باز شدن سرخرگ کمک می کند. گاهی اوقات، پزشک ممکن است هر دو کار را انجام دهد.

سپس، پزشک یک لوله مشبک به نام استنت را وارد سرخرگ می کند. زمانی که در جای خود قرار گرفت، استنت باز می شود تا سرخرگ را باز نگه دارد و خون سرشار از اکسیژن بتواند به سمت قلب جریان یابد.

پزشک روند ریکاوری فردی که حمله قلبی را تجربه کرده است به دقت زیر نظر خواهد داشت. معمولا، بیمار دو یا سه روز باید در بیمارستان بستری باشد که ۲۴ ساعت نخست در بخش مراقبت های ویژه (ICU) سپری می شود. حتی پس از باز شدن سرخرگ، قلب طی چند روز پس از حمله قلبی در معرض خطر عوارض الکتریکی قرار دارد.

در صورت مشاهده انسداد در سرخرگ های دیگر، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند. از جمله روش های جراحی که می توانند برای درمان و پیشگیری از حملات قلبی استفاده شوند می توان به موارد زیر اشاره کرد:

- گرافت بای‌پس سرخرگ کرونری که با ایجاد یک مسیر جدید که محل انسداد را دور می زند به بازگشت جریان خون کمک می کند.

- مداخله کرونری زیرپوستی یا جایگذاری استنت در دیگر رگ های خونی تغذیه کننده قلب در صورتی که پزشک یک دریچه مسدود یا دچار نشت را بیابد.

- جایگزینی دریچه قلب که شامل جایگزینی دریچه قلب آسیب دیده یا بیمار با یک دریچه جدید می شود.

نرخ بقا مطالعه ای که در سال ۲۰۱۸ منتشر شد، نشان داد که حملات قلبی بیوه‌ساز به بیشترین میزان افزایش خطر مرگ، نارسایی قلبی، و سکته مغزی در مقایسه با انواع دیگر حمله قلبی منجر می شوند.

با این وجود، احتمال زنده ماندن فردی که یک حمله قلبی بیوه‌ساز را تجربه می کند به عوامل بسیاری از جمله موارد زیر بستگی دارد:

- چقدر سریع تحت درمان قرار گرفته است

- نوع درمانی که دریافت کرده است

- میزان آسیب وارده به عضله قلب

- وضعیت سلامت کلی فرد

- ابتلا به شرایط پزشکی دیگر

عوامل خطر زیر می توانند احتمال زنده ماندن یک فرد پس از یک حمله قلبی را کاهش دهند:

- سن بالا

- سیگار کشیدن

- دیابت

- فشار خون بالا

- بیماری سرخرگ محیطی

- بیماری مزمن انسدادی ریه

- بیماری مزمن کبد

- سابقه سکته مغزی یا سرطان

عود پیشرفت های پزشکی به میزان قابل توجهی نرخ بقا پس از حمله قلبی را افزایش داده اند. با این وجود، افرادی که پس از نخستین حمله قلبی خود زنده می مانند در مقایسه با افرادی که هرگز یک حمله قلبی را تجربه نکرده اند در معرض خطر بیشتری برای حمله قلبی دوم یا یک سکته مغزی قرار دارند.

پیشگیری به گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، حدود ۵۰ درصد از افراد ساکن این کشور حداقل دارای یکی از سه عامل خطر اصلی بیماری قلبی‌عروقی هستند. این عوامل خطر شامل موارد زیر می شوند:

- فشار خون بالا

- کلسترول بالا

- سابقه سیگار کشیدن

افراد می توانند خطر یک حمله قلبی را با انتخاب های سبک زندگی سالم و مدیریت هرگونه شرایط پزشکی زمینه ای که ممکن است به یک حمله قلبی منجر شود، کاهش دهند.

افراد در هر سنی و آنهایی که در حال حاضر به بیماری قلبی مبتلا هستند می توانند با مد نظر قرار دادن موارد زیر به پیشگیری از حملات قلبی کمک کنند:

- مصرف یک رژیم غذایی سرشار از سبزیجات، میوه ها، غلات کامل، و پروتئین های بدون چربی

- پرهیز از چربی های ترانس و قندهای افزوده

- پرهیز یا محدود کردن مصرف الکل

- ترک یا محدود کردن سیگار

- انجام حداقل ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط در هفته

- کاهش استرس

- حفظ وزن سالم بدن

همچنین، افراد می توانند برای کاهش سطوح فشار و کلسترول خون خود دارو مصرف کنند.

با این وجود، صحبت با پزشک پیش از آغاز مصرف هر گونه داروی جدید حتی داروهای بدون نسخه مانند آسپرین اهمیت دارد. مطالعات جدید نشان داده اند که مصرف دوز کم آسپرین ممکن است تنها برای افرادی که پیشتر یک حمله قلبی یا سکته مغزی داشته اند یا آنهایی که دارای عوامل خطر خاص مانند دیابت هستند، مفید باشد.

منبع: عصر ایران