سرویس معرفی: جایزه ویژه هیأت داوران دومین جشنواره فیلم کوتاه سما به علی دلکاری برای کارگردانی فیلم «هوادار» اهدا شد. این فیلم در ششمین دوره جشنواره عمار نیز خوش درخشیده و فانوس بهترین فیلم داستانی این جشنواره را از آن خود کرده بود. به همین مناسبت گفتگویی داشتیم با کارگردان فیلم کوتاه «هوادار» که در ادامه میآید:
علی دلکاری کارگردان فیلم «هوادار» در گفتگو با حلقه وصل در خصوص نحوه شکلگیری ایده اولیه این فیلم گفت: چندسال قبل در یک فروشگاه، شاهد گفتگوی تلفنی فروشنده میانسال و مادرش بودم؛ به دلیل قرار داشتن فروشگاه در نقطه کور آنتنهای تلویزیونی، فروشنده تلویزیون و رادیویی در اختیار نداشت، به همین دلیل مادر پیرش فوتبال را در خانه تماشا میکرد و نتیجه بازی را به صورت تلفنی به او گزارش میداد. عشق مادری به فرزندش باعث شده بود تا پیرزن نود دقیقه به تماشای فوتبال بنشیند. همانجا ایده اولیه فیلم در ذهنم شکل گرفت.
وی افزود: در ادامه داستانپردازی به کمک ماجرای واقعی آمد تا هر آن چیزی که به جذابیت بیشتر موضوع و همذاتپنداری مخاطب با فیلم کمک کند به قصه افزوده شود؛ البته تنها شرط اصلی داستانپردازی پاسخ به سوالات ایجاد شده در ذهن مخاطب بود تا اتفاقات رخ داده برای پیرزن منطقی جلوه کند.
دلکاری با بیان اینکه «هوادار» تنها در 4 جلسه تصویر برداری در زمستان 93 ساخته شد، اضافه کرد: در اولین گام شخصیت اصلی فیلمنامه مجبور بود به خاطر فرزندش قوانین فوتبال را یاد بگیرد تا بازی را اشتباه گزارش نکند و به همین ترتیب ادامه داستان شکل گرفت.
وی در خصوص نگاه غیر شعاری حاکم بر این فیلم توضیح داد: نگاه غیر شعاری به این جهت بوده است که از ابتدا قرار نبود فیلمنامهای در رابطه با جنگ نوشته شود؛ مسیر قصه هر فیلمی محتوای مناسب با خودش را پیدا میکند؛ بیاثرترین شکل سینما، فیلمسازی بخاطر یک مفهوم است. بطور مثال هیچ فیلمنامهنویسی نمیتواند اراده کند تا در مورد عشق، خیانت، شهادت و یا هرمفهموم دیگری بنویسد بلکه تخیل او قصهای میسازد و قصه مفهوش را به نویسنده تحمیل میکند که صد البته مفهوم داستان تابعی از جهانبینی خالق آن است.
دلکاری نبود نگاه داستانپردازانه را بزرگترین ایراد سینمای دفاع مقدس دانست و افزود: نگاه اغلب نویسندهها به جنگ پیش از آنکه نگاهی داستانپردازانه باشد، نگاهی مفهومی است و از ابتدا داستان مینویسند تا مفهوم مورد نظرشان را به نحوی در داستان پیاده کنند. البته این نگاه فیلمنامهنویسان به دلیل حمایتهای بیضابطه برخی نهادها از فیلمهای ساخته شده با موضوع جنگ است که نوشتن بر مبنای مفهوم جنگ را راحت جلوه میدهند در حالی که داستانپردازی قواعد خودش را دارد.
وی در پایان درباره آثار جدید خود اظهار داشت: در حال حاضر دو فیلم را در دست تولید دارم؛ یک فیلم کوتاهی با نام "زغال" که در ادامه فیلم قبلی ضد جنگ است و به جغرافیای خاصی تعلق ندارد. این فیلم سعی میکند تا آسیبهای ناشی از جنگ را این بار از دید دختر بچهای پنج ساله روایت کند. همچنین مشغول تصویربرداری فیلم مستندی با موضوع نابودی دریاچه ارومیه هستم.