به گزارش حلقه وصل، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
شکوری راد (از بازداشتیهای فتنه ۸۸) هنگام ثبتنام برای انتخابات نگرانی از ریزش رای اصلاحطلبان در انتخابات به دلیل اعتراضات بنزینی را منتفی دانسته و گفته بود «اعتراضات بنزینی موجب ریزش رای اصلاحطلبان نشده یا اینکه این ریزش کمتر از میزان ریزش اصولگراها بوده است.» دلیل شکوری راد برای این تحلیل آن است که این اعتراضات در حاشیه شهرهای بزرگ و «مناطقی که از برخورداری مالی کمتری بهرهمند هستند» اتفاق افتاده و مردم ساکن این مناطق «به طور سنتی مناسکی رای میدادند یعنی همان طور که نماز میخواندند و روزه میگرفتند میآمدند و رای میدادند». او در نهایت نتیجهگیری کرده که از آنجا که این قشر از مردم اکنون «متالم هستند»، بنابراین برخلاف دورههای قبلی که کاهش مشارکت به زیان اصلاحطلبان بود، «این بار کاهش رای در اردوگاه اصولگرایان اتفاق افتاده».
سایت انتخاب، با خودزنی توصیف کردن این سخنان و گل به خودی خواندن آن نوشت: تعبیر شکوری راد در مورد بدنه اجتماعی اصلاحطلبان، درست همان چیزی است که سالهاست اصولگرایان قصد دارند به جامعه القا کنند. اصولگرایان میگویند آرای قشر مذهبی تماما متعلق به آنهاست و قشر غیرمذهبی متعلق به اصلاحطلبان! اصولگرایان میگویند آرای قشر فرودست جامعه متعلق به آنهاست و آرای قشر ثروتمند - یا به تعبیر آنها اشرافزاده و مرفهین بیدرد - متعلق به اصلاحطلبان. میگویند ساکنان بالاشهر متعلق به اصلاحطلبان است.
انتخاب افزود: اگر او معتقد است که بدنه اجتماعی اصولگرایان «مناسکی» رای میدهند، میتوان نتیجه گرفت که آنها باز هم به پای صندوقها رفته و به اصولگرایان رای خواهند داد. در ثانی اگر چنانچه گفته شد او در تشخیص خود در مورد پایگاه و بدنه اجتماعی اصلاحطلبان اشتباه بوده باشد، در نتیجه میتوان نتیجه گرفت که آن بخش از بدنه اجتماعی اصلاحطلبان که در طبقه مذهبی و حاشیهنشین قرار میگیرند، رای خود را از اصلاحطلبان دریغ خواهند کرد. ماجرا فقط این نیست؛ افزایش قیمت بنزین غالب بدنه اجتماعی اصلاحطلبان را از این جریان ناامید خواهد کرد؛ چراکه دستکم این نوع اجرای طرح بنزینی و نیز در تقابل با وعدههای اصلاحطلبان در مورد شفافیت است. هیچ کدام از توجیههای دولت روحانی هم نتوانسته از این نارضایتی بکاهد.
از طرفی، بنزین فقط یکی از دلایل نارضایتی بدنه اجتماعی اصلاحطلبان از عملکرد این جریان است. عمده وعدههای این جریان در دولت دوم روحانی، مجلس دهم و نیز شوراهای شهر نادیده گرفته شدهاند و حتی بسیاری از خود اصلاحطلبان نیز بر این موضوع اذعان دارند که این جریان نتوانسته بدنه اجتماعی خود را راضی نگاه دارد. از این رو، نه تنها میتوان انتظار داشت که بدنه رایدهنده این جریان تا حدی از آمدن دوباره به پای صندوق اجتناب کند بلکه عملا هیچ راهی برای کشاندن قشر خاکستری به پای صندوق نیز وجود ندارد.