قصه پر غصه چادر در سال رونق تولید

به گزارش حلقه وصل، چادر در حوزه پوشاک کشور از جمله کالاهای استراتژیک محسوب می‌شود. در واقع چادر در این حوزه نه تنها یک کالا تجاری است بلکه یک کالایپ فرهنگی و مذهبی نیز محسوب می‌شود. از این رو مسئولان کشور باید برای تامین آن حداکثر تلاش خود را کنند.

اما این روزها اخباری عجیب از سر به فلک کشیدن قیمت چادر به گوش رسیده است. موضوعی که حداقل از نظر برخی‌ها عامدانه و ضد پوشش برتر است اما اگر این ادعا را هم قبول نکنیم قطعاً این قیمت‌ها ممکن است در حوزه تامین پوشاک خانم‌ها تاثیر بگذارد. از این روست که با گرانی این کالا بسیاری به تب و تاب افتاده‌اند که به علت جویی این مسئله مهم بپردازند.

براندازی نرم در حوزه حجاب

در همین راستا، بررسی‌ها نشان می‌دهد عدم تخصیص ارز برای واردات پارچه، انحصاری بودن واردات، نبود و کمبود مواد اولیه، تولید کارگاه‌های تولیدی با کمترین ظرفیت ممکن از دلایل اصلی افزایش قیمت چادر مشکی بوده است.

افزایش قیمت‌ها در هر کالایی اثرات نامطلوبی در جامعه به دنبال خواهد داشت اما افزایش قیمت چادر از آنجایی که مستقیماً با پوشش برتر تعداد زیادی از افراد جامعه در ارتباط بوده و یکی از محصولات حجاب و عفاف تلقی می‌شود تبعات نامناسبی به دنبال دارد.

برخی از فروشندگان و توزیع کنندگان چادر علت اصلی افزایش قیمت چادر را محدودیت واردات پارچه چادری به علت تحریم‌های اخیر عنوان کرده‌اند؛ آنها معتقدند علت اصلی به هم ریختن تعادل میان عرضه و تقاضا کم شدن واردات چادر است.

زهرا سعیدی مبارکه عضو فراکسیون زنان مجلس نیز با انتقاد از گرانی قیمت چادر گفت: با توجه به گرایش مردم و بسیاری از بانوان کشور به چادر مشکی و اینکه آن را به عنوان یک پوشش مطلوب برگزیده‌اند اما متاسفانه اخیراً گلایه‌های بسیاری در مورد قیمت چادر شده تا جایی که شاهد افزایش ۴۰۰ درصدی قیمت آن بوده‌ایم.

وی با اشاره به وجود مافیا در حوزه چادر گفت: من به استناد بررسی‌های خود این برداشت را دارم که مافیایی در حوزه چادر است؛ اصلاً دولت پاسخ منطقی دهد که چرا با وجود اینکه مصرف چادر در کشور زیاد است اما تولید ژاپنی و سوئیسی وارد می‌شود و کارخانه تولید چادر با کیفیت در کشور وجود ندارد.

سخنگوی کمیسیون اقتصادی مجلس توضیح داد: مطلع هستم زمانی ژاپنی‌ها و کره‌ای‌ها حاضر بودند در کشور ما این سرمایه‌گذاری را انجام دهند و آن را به تولید برسانند اما دست‌های پشت پرده اجازه نداد.

این درحالی است که در کشورمان مثل سایر بخش‌های تولیدی استعدادهای برتری وجود دارد که می‌توانند دست به تامین نیاز داخلی کشور بزنند و قطعاً در این خصوص با ایجاد شغل وسیعی روبرو خواهیم بود. چراکه مصرف چادر در کشورمان تا حد بسیار زیادی انجام می‌شود و این موضوع برای تولید کنندگان هم سود آور خواهد بود.

علاوه بر آن کشورهای دیگری مانند عراق در همسایگی ایران هستند که مشتری کشورمان در این حوزه می‌شوند. اما سئوال اساسی اینجاست که پای چه کسانی در میان است که این کالا نسبتاً استراتژیک در کشورمان تولید نمی‌شود و باید وارد کننده آن باشیم.

در حال حاضر نیاز کشور به پارچه چادری حدود ۹۰ میلیون متر مربع است اما جالب اینجاست که تنها ۱۰ میلیون متر مربع این کالا در کشورمان تولید می‌شود.

نادر قاضی پور عضو کمیسیون صنایع و معادن در این باره بیان می‌کند: اخیراً از اوضاع آشفته بازار چادر اطلاع پیدا کرده‌ام ولی متأسفانه برخی مسئولان از آنجایی که خانواده شان از پوشش برتر حجاب استفاده نمی‌کنند دغدغه‌ای برای افزایش قیمت چادر ندارند این در حالی است که چادر پوشش اول بانوان در کشور است.

وی مطرح می‌کند: تا کنون مشکلی از بابت تامین مواد اولیه تولید چادر یعنی نخ، وجود نداشته است و محدودیتی برای واردات این محصول وجود ندارد اما اگر کارخانه‌ای با مشکل مواد اولیه مواجه شده هرچه سریع‌تر به کمیسیون صنایع اطلاع بدهد تا مشکل آن را برطرف کنیم.

موضوعی که این روزها بیشتر از هر زمانی به کشور و اقتصاد آسیب رسانده و منجر به گرانی‌های دوره‌ای شده، واردات انحصاری است؛ در زمینه واردات چادر و همچنین مواد اولیه نیز انحصار مشکلات زیادی برای کشور به وجود آورده است.

از طرف دیگر واردکنندگان پارچه چادری هم معتقدند اگر این روزها قیمت چادر ۵ برابر شده دلیل آن واردات پارچه چادری با قیمت بالا است؛ به عقیده آنها از آنجایی که ارز دولتی به پارچه اختصاص پیدا نکرده است، پارچه‌های چادری قبلاً با ارز ۳ هزار تومانی تهیه و به دست مصرف کننده می‌رسید اما اکنون قیمت ارز به بیشتر از ۱۴ هزار تومان رسیده است.

به هر جهت مانند بسیاری از موارد دیگر کشورمان در حوزه تولید و کالاهای مختلف آنچه خود داشت را از دیگران تمنا می‌کند و بازهم حوزه دیگری مغفول مانده است که به همت تولید کنندگان داخلی باید رونق بگیرد. عجیب است که در سال رونق تولید در این حوزه مهم و فرهنگی از سوی مسئولان کمک و کاری دیده نمی‌شود.