به گزارش حلقه وصل، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
روزنامه همدلی که به گروهک نهضت آزادی و برخی اصلاحطلبان تندرو نزدیک است، در یادداشتی با عنوان «آیا رنگ تشیع سیاه است» نوشت: «از نظر روانشناسی رنگها، رنگ مشکی حزن و اندوه و افسردگی ایجاد میکند و میتواند باعث حالت تهوع شود. بههمین خاطر است که در هواپیما از رنگ سیاه هیچ استفادهای نمیشود. رنگ سیاه، نماد ظلمت است، شادی و انبساط خاطر را از بین میبرد و زمینه خودکشی در افرادی که در بحراناند، افزایش میدهد. این رنگ آثار روانی مخربی دارد. در یک پژوهش نشان داده شده هنگامی که یک پل که رنگش سیاه بود و خودکشیهای بسیار روی آن انجام میگرفت را به رنگ سبز تغییر دادند، آمار خودکشی بر روی آن به میزان قابلتوجهی کاهش یافت.»
این روزنامه میافزاید: «تزریق این همه سیاهی به جان فضای عمومی و طبلکوبیهای گوشخراش و آلودگیهای صوتی و سوءاستفاده از نام حسین بزرگ برای مقاصد دنیوی مبتذل، انحراف از پیام بیدارکننده و عزتبخش عاشوراست... موافقان سیاهپوشی میگویند: مخالفان سیاهپوشی همان وهابیون سعودی هستند. در پاسخ باید گفت که اتفاقاً این خود وهابیون هستند که رنگ سیاه را برای خود برگزیدهاند. گروههایی مثل طالبان و داعش و جبهه النصره که ریشه وهابی دارند، در رنگ سیاه غوطه میخورند و حتی پرچم داعش سیاه است... سیاهپوش کردن فضای عمومی بدعتی مخرب در دین است».
یادآور میشود طیفهای همسو با گروهکها در فضای مجازی، با آغاز محرم، تبلیغات پرحجمی را برای تشکیک و شبههافکنی عقبه عزاداری سالار شهیدان(ع)، توزیع غذای نذری بین مردم و... آغاز کردند که نشان میدهد این حرکت، سازمانیافته است.
بازی روزنامه زنجیرهای با رنگها و تخطئه رنگ سیاه و ترویج رنگ سبز در حالی است که فتنهگران در سال ۸۸، رنگ سبز را هم سرپوش نفاق و آشوبافکنی خود کردند و هرچند در آغاز شعار یاحسین میرحسین میدادند، اما ۸ ماه بعد در ایستگاه روز عاشورا، علنا علیه مساجد و هیئتها و تکیههای مربوط به عزاداری حضرت سیدالشهدا بیحرمتی کردند و آنها را به آتش کشیدند. در این روز برخی عناصر بهایی و وابسته به سازمان منافقین تحرک سازمان یافته داشتند و انتظار میرفت سران فتنه (موسوی و خاتمی و کروبی) از این عمل ضدانقلاب اعلام برائت و بیزاری کنند اما پس از آن تاریخ هم سران فتنه، از فتنه سبز اموی حمایت کردند و موسوی حرمتشکنان وحشی روز عاشورا را مردان خداجو توصیف کرد. بعدها رادیو فردا در یادداشتی به قلم یکی از مدعیان فراست اصلاحطلبی خاطرنشان کرد که آنچه سد راه جنبش (فتنه) سبز و موجب شکست آن شد، نه جمهوری اسلامی بلکه اسلامگرایی و تدین مردم بود.
عجیب اینکه چند سال و پس از فتنهانگیزی داعش و النصره در سوریه، دست اندرکاران فتنه سبز، از جنگ نیابتی تروریستها (که پرچم سیاه هم بر دست داشتند) حمایت کردند و آن روز نسبت به آن سیاهی اعتراض نکردند.