یک پژوهشگر و مدرس باسابقه تئاتر معتقد است نگاه سوداگرانه و کاسبکارانه بر فرهنگ و هنر غالب شده و همین مسئله این حوزه را از اصالت و جنبههای خلاقانه دور کرده است.
صبا یاوری، هنرمند معترض به این وضعیت، شیوه برخورد گروه تولید با عوامل را به نوعی نظام بردهداری تشبیه میکند که در آن به اسم حرفهایگری حقوق عدهای پایمال میشود.
یکی از تماشاگران در توصیف این نمایش گفته است: رگباری از شوخیهای جنسی و جنسیتی. بهنظرم خود دستاندرکاران هم فهمیدند آنچه اجرا میشود، دقیقا به حالت جنگ شبانه است و در سینما مفهوم دارد، نه جای دیگر.
بنا بر شنیدهها حامی مالی این نمایش سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران است و این نهاد فرهنگی میتواند نسبت به موضوعات مندرج در همین درگاه رسانهای پاسخهای خودشان را ارسال کنند.
نمایش «هفت شهر عشق» با اینکه با جنجالها و هیاهوهایی در فضای مجازی کارش را شروع کرد؛ اما شواهد نشان میدهد این نمایش توانایی فروش ۲۵۰۰ صندلی هتل اسپیناس پالاس را ندارد.
در کشور ما، هنرهای نمایشی ماهیتی مردمی داشتهاند. هنوز هم در مناسبتهایی چون دهه اول محرم یا اربعین، تعزیهها و نمایشهای شبیهخوانی، گذرگاههای شهرها و روستاهای ما را تزیین میکنند.