«به وقت شام» ابراهیم حاتمیکیا این روزها سروصدای زیادی به پا کرده؛ فیلمی که به لحاظ فنی فراتر از سینمای ایران است. در میان برخی نقدهای مطرح شده به فیلم اما این حرف عجیب هم شنیده شد که حاتمیکیا از محتوا به سمت فرم حرکت کرده است و آن نگاه «ایدئولوژیمحور» را کنار گذاشته و تنها به ارتقای تکنیکهای سینمایی و جلوههای ویژه پرداخته است.
تصویری از فلاکت و خیانت و خباثت و دنائت و رذالت. تصور کنید در چنین روز آلوده ای به دیدن فیلمی با این ویژگی ها بنشینی که اتفاقا فیلم خوبی به لحاظ بازیگری و کارگردانی هم باشد. فرهاد اصلانی و نوید محمدزاده بازی خوبی ارائه دادند و البته محمدزاده باز هم در نشست خبری تصویری مطابق با فیلم هایی که این روزها بازی می کند از خود نشان داد جایی که تاکید کرد: «خوشم میاد فحش بدهم. من از همون ها هستم که توی اینستاگرام فحش می دهند!»
مهترین فیلم روز چهارم جشنواره "به وقت شام" ابراهیم حاتمی کیا بود که در سانس آخر برای اهالی رسانه نمایش داده شد. یک درام جنگی نفس گیر. سوژه ای جذاب در بستر روایی حوادث اخیر منطقه و پدیده داعش که مخاطب را به راحتی از همان دقایق اولیه با خود همراه میکند.
کمتر از دو روز دیگر تا آغاز جشنواره سی وششم فجر باقی مانده و در این بین برخی از بازیگران، پرکارتر از بقیه بودهاند.دربین عوامل ساخت یک فیلم، بازیگران جزو آن دسته از هنرمندانی به حساب میآیند که بیشتر از بقیه به چشم میآیند و بهدلیل میزان زمانی که در اختیار یک پروژه هستند، بعضاً در یک سال، بیش از برخی دیگر از عوامل سینما، امکان فعالیت دارند.