بسیاری از نویسنده ها از سرقت طرح ها و ایده ها و فیلمنامه هایشان به شیوه های مختلف گلایه مند بودند و این مسئله آسیبی است که از دو وجه قابل بررسی است.
حمید هیراد با پرداخت مبالغی به شاعران معترض، رضایتشان را جلب کرد، اکنون اما سعید بیابانکی این امر را حقالسکوت به شاعران و دور از شرافتِ شاعری میداند.
محمدرضا سنگری میگوید که امروزه مقالات متعددی در قالب علمی پژوهشی منتشر میشود که از عصاره و دسترنج دیگران بهره میبرند، بیآنکه ارجاعی به این آثار داده شود.
سرقت ادبی یعنی چاپ اشعار دیگران به نام خود از گذشته دور وجود داشته است.