نکتهای که در مورد همین موضوع هیأت مطرح است، این است که طبق تحلیلی که از اسناد ترجمه شده از مراکز آمریکایی در دست رسیده است، فتنهای که در برنامه آنها قرار دارد، استفاده از ظرفیت هیأتهایی است که پتانسیلهایشان در جهت اسلام آمریکایی است.
عزاداری اهلبیت(ع) طی قرون متوالی فراز و نشیبهای فراوان داشته، گاه محدود و سرکوب شده و گاه توانسته به شکل مطلوبش برگزار شود. اما طی سالهای اخیر اتفاقاتی پیرامون برخی متولیان هیاتهای عزارداری پیش آمده که موجب شده، بحث تازهای در باب عزاداری گشوده شود، بحثی با درونمایه آسیبشناسانه.
اسلام آمریکایی یعنی اسلام تشریفاتی، اسلام بیتفاوت در مقابل ظلم، در مقابل زیادهخواهی، اسلام بیتفاوت در مقابل دستاندازی به حقوق مظلومان، اسلام کمک به زورگویان، اسلام کمک به اقویا، اسلامی که با همه اینها میسازد. امام این اسلام را امام نامگذاری کرد: اسلام آمریکایی.
نسبت بین عاشورا و دفاع مقدس هشت ساله ما در چیست؟ آیا اگر رزمندهها عاشورایی نمیشدند با آن امکانات کم امکان غلبه بر صدام که بیشتر کشورهای سرمایهداری در پشتش بودند، امکانپذیر بود؟ چرا و چگونه عاشورا و دفاع مقدس ما با هم گره خوردند؟ اینها سوالاتی است که سعید حدادیان به آنها پاسخ گفته است. وی معتقد است عاشورا و دفاع مقدس مفاهیم و گفتمانهای جدای از هم نیستند.
امسال، روز اول ماه محرم تقارن مبارکی با روز اول هفته دفاع مقدس داشت. با تغییر و تحولات دولت و مسائل فرهنگی، سیاسی و اجتماعیای که صورت گرفته یواش یواش فراموش کردیم که ما از عاشورا شروع کردیم و به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس رسیدیم. در این شرایط و بنا به ضرورت، در این شماره ماهنامه حلقهوصل فضا را برای ایجاد یک خط محتوایی و بازگشت به خویشتن مناسب دیدیم و نسبت بین فرهنگ عاشورای و حسینی را با صاحبنظران در میان گذاشتیم. حجتالاسلام حاجتی در ادامه در گفتوگو با حلقهوصل به تبیین این نسبت پرداخته است.
محمد جواد، جعفر، باقر، نصرالله زمردیان! بیشتر شبیه به اسم، کنیه و لقب است و برای ما ایرانیان آشنا. مشخصات نوجوانی ۱۶ ساله از رزمندگان سالهای دفاع مقدس که در جبهههای نبرد حق علیه باطل به سن تکلیف میرسد و مدتی بعد، اسیر دشمن. در بین خانواده و دوستان به جعفر مشهور است، لیکن در شناسنامه محمدجواد نام دارد. اگر در ماه رمضان چند سال پیش، پای برنامه «ماه عسل» نشسته باشید با او آشنا شدهاید. همان غواص عملیات کربلای ۴ که همرزمانش گواهی شهادتش را میدهند و چندی بعد پیکر شهیدی با همان چهره و قد و بالا شاهد مدعایشان. لیکن سالیانی بعد در بُهت و ناباوری خانواده و همرزمان، در قامت آزادهای از تبار مفقودالاثرهای صلیب سرخندیده به وطن بازمیگردد و علامت سوالی بزرگ که پس آن پیکر متعلق به کیست با آن همه شباهت و ... قصهاش مفصل و خواندنی است اما الان مجال طرحش نیست.
سیدمحمود خیرالامور طی هفده هجده سال گذشته در خدمت کسانی بوده که به عنوان خادم فرهنگی عاشورایی، همه ساله در ظهر عاشورا مراسمی را در منطقه قتلگاه فکه برگزار میکنند. با او در خصوص مراسم عصر عاشورای فکه به گفتوگو نشستیم که در ادامه میخوانید.
مقتل شهدای فکه محل برنامه دائمی ظهر عاشوراست که 17 سال است در همان محل برگزار میشود و بسیاری از شهرهایشان برای شرکت در این برنامه به فکه میروند. علیرضا کوهفر از قدیمیهای موسسه عاشوراست که از همان ابتدا در برگزاری این برنامه حضور داشته است. کوهفر را حالا با نمایش فصل شیدایی در مرکز فرهنگی مهنا میشناسیمش. با او دربار تاریخچه برنامه ظهر عاشورای فکه سخن گفتهایم.
عملیات کربلای یک با رمز یا ابالفضل در منطقه مهران انجام شد. حتما! شما در تیرماه به مهران رفتهاید. گاهی گرما 50 درجه است. شوخی نیست. 10 قدم راه بروید باید دو تا قمقمه آب میخورید، ولی بازهم جوابگوی تشنگی شما نیست. اما برخی از رزمندهها در همین عملیات سخت، وقتی فهمیدند رمز عملیات، رمز مقدس «یا ابالفضل» است، در قمقمه را باز کردند و آب آن را خالی کردند و گفتند: «خجالت میکشیم، که ساقی تا شریعه فرات رفت و لب تشنه برگشته و ما آب بنوشیم». برخی از شهدا از شدت تشنگی و عطش لبهاشان ترکیده و کبود بود اما به یاد اباعبدالله الحسین(ع) به یاد قمر بنی هاشم(ع) آب ننوشیدند.
هیات رهپویان وصال شیراز هر سال در شب هشتم محرم، برنامه خاصی با عنوان علی اکبرهای خمینی برگزار میکند و این شب را با یاد شهدای دفاع مقدس و حالا با نام شهدای مدافع حرم زینت میبخشد.
حاج احمد پناهیان، رزمنده دفاع مقدس است و در قم هیاتداری میکند و سخنران بسیاری از برنامهها و مراسمهاست. بیان رسا و پر از قدرت و اقتدارش، به جوانان روحیه میدهد و حال و هوای دوران جنگ را در مخاطبش ایجاد میکند. حاج احمد پر از ایدههای ناب و تازه درباره فعالیتهای هیاتی است و مصداقها و نمونههای خوب و جذاب و جالبی از کار در هیات برای روزهای محرم و دفاع مقدس میدهد. با او درباره روزهای تقارن محرم و دفاع مقدس سخن گفتهایم و راهکارهای عملیاتی خوبی داده است.
وقتی ما از امام حسین قیام را یاد میگیریم و عزتطلبی و شهادتطلبی و عدم توجه به نتیجه و کار برای خدا را وظیفه قرار میدهیم، دیگر کلا مسیر یک مسیر مشخص و در مسیر امام حسین(ع) میشود.
با شمر و یزید نمیتوان با رویه تساهل کنار آمد. نمی شود هم یار حسین بود و هم مددکار یزید. میدان حق و باطل میانه ندارد. نمی شود رابطه با یزید را با خوشبینی و امید حل کرد. امید بستن به حسن نیت یزید، ساده انگاری محض است. چشم داشتن به کمک به شائبه یزید، حماقتی نابخشودنی ست. میدان حق و باطل، میانه ندارد. صف های عیان پیکار، تسامح بردار نیست! با دیپلماسی کوفیانه نمی شود به سوی قله های سربلندی حرکت کرد و بسوی آسمان عزت پر کشید. سالار شهیدان آموخت به ما کسی چون حسین با فردی مثل یزید بیعت نخواهد کرد!
امان به چه قیمتی؟ به قیمت رفتن و ندیدن غارت خیمهها و اسارت اهل حرم؟ به قیمت تنهایی و بی یاری مولا؟ هیهات! غیرت عباس اجازه نمیداد، خیمهها را سوزان و در حال غارت ببیند و در سایه سار نخلهای کوفی آسوده خاطر بنشیند. اصلا بی حسین زندگی چه ارزشی داشت برای عباس؟ وقتی صدای العطش از حرم حسین برخواسته بود، وعده تعلیق تحریم آب آن هم بصورت مشروط به چه کار عباس میآمد؟ وقتی در آن تحریم ظالمانه، گلها یک به یک در حال پژمردن در خیمهها بودند، وعده آسایش باغها و کاخهای کوفی التیامبخش کدامین غم دل عباس میشد؟
امروز فضای کلی کشور ما تحت تاثیر شهادت یک جوان ایرانی است که با یک قاعده و یک اتفاق خاص رخ داد. شهادت محسن حججی میخواست پیامی به ما بدهد که دارد محرم میآید و چه محرمی. امسال محرم با هفته دفاع مقدس تداخل دارد. بیدارباشی بود که تمام توجهمان به سمت و سوی فضای محرم جلب شود. با حجت الاسلام استاد طائب درباره تلاقی محرم و هفته دفاع مقدس سخن گفته ایم.
بیا چون علیاکبران حسینی، روشن باشیم تا یک به یک آتش فتنههای دشمن را خاموش کنیم! باید روشن باشیم تا دشمن از میدانداریمان عصبانی شود. باید همچو مصطفی - که مقتدایش علیاکبر بود - روشن باشیم تا دشمن برای از میان برداشتنمان ساعتها و روزها وقت خود را صرف کند تا برایمان نقشهها بکشد. بیا آنقدر روشن باشیم که فوت بیهوده دشمن برای خاموش کردن ما، سوسوی هزاران مشعل را شعلهور کند! همچون اکبر حسین، باید برای ولی، علی باشیم!
تا زیر پرچم استکبار نروی، هیچ تحریمی قطع نخواهد شد، مگر آنکه تسلیم مطلق امرشان شوی؛ اگر نه، از حیاتی ترین حقوق خود نیز محروم خواهی شد. این تحریم روزگاری شامل آب می شود و روزگاری شامل دارو و اقلام حیاتی دیگر! از آن روزها تا بحال خوی شان تفاوتی نکرده، مرغ استکبار یک پا دارد از قدیم! بی شک تا جبهه مقابل عبد شیطان است و پایه های حکومتش - چون کاخ خضرای یزید - طاغوتی است، هیچ مذاکره ای نفع حسینی ها را در بر نخواهد داشت.
همه سخنرانیهایش به ذکر خاطرات و روایاتی از شهدای روزهای دفاع مقدس مزین است. نمونههای خوبی به یاد دارد و به شیوهای جذاب و زیبا هم روایت میکند. این روزها هم شهدا مدافع حرم را برای جوانان به تصویر میکشد. از کسانی است که هیات را به خوبی و با هنرمندی به روزهای جنگ، پیوند میدهد و قصه علی اکبرها و قاسمها را تصویر میکند.
یادت که نرفته؟ قرار بود اگر دشمن فشار بیاورد حادثه عاشورا را تکرار کنیم، کجا بودیم و چه کردیم در این فاصله که نرمش قهرمانانه تکرار شد؟ براستی کجا رفتند فهمیده ها؟ کجا هستند قاسم های زمانه؟ اگر امروز وقت صلح حسنی ست، فردا نوبت عاشوراست. دوباره هنگامه نبرد است یاران. وقتش رسیده جام زهر را به جام عسل بدل کنیم! بیایید به قاسم بن حسن اقتدا کنیم، تا علی دوباره فریاد نزند، أین عمار...؟
اگر مبنای فکر و عملمان را عاشورایی کنیم، دیگر منتظر دستور و خواهش و دعوت نخواهیم نشست. بر ما روا مباد که در این امنیت در آسودگی بسر ببریم تا ناگاه، صدای غریبانه ولی ما را متوجه خود کند. بیایید قدری تأمل کنیم و ببینیم امروز حضور جهادی ما در کدام عرصه ضروری است و انتظار ولی از ما چیست.