اینکه عدهای هنرور در هم غوطهور شوند، بدون آن که نقشه راه محتوایی اثر آشکار و بارز باشد و حتی نتوان یک خط روایت آشکار از آن برداشت کرد، چه نسبتی با فرهنگ بالنده محتواگرای ایرانی دارد؟
«مرگ فروشنده» یک تراژدی مدرن است. تراژدیای که ضرورتهای دنیای مدرن، آن را رقم میزند، ضرورتها و اصطلاحاتی چون سرمایهداری، پول، بیکاری، توسعه، رفاه، پسانداز، قسط، بیمه عمر و… اصطلاحاتی که ما در سراسر نمایشنامه ردپاهایی پررنگ از آنها را میبینیم.