اگر انتخابات در ایران، آن گونه که انبوه رسانههای دشمن و حنجرههای همسو وانمود میکنند، بیاهمیت و تزئینی و تشریفاتی است، پس چرا به شکل پر حجم، انتخابات را تخریب میکنند؟
برای اصلاح و رشد و تقویت وضع موجود نیز تنها راهحل مشارکت است.
تقوای سیاسی اصلی انکارناپذیر در تعالیم دینی است و جامعه ما مکلف به رعایت این اصل است.
آقای ظریف! این پرسش -با عرض پوزش- از جنابعالی در میان است که دیدگاه حضرتعالی با خواست و اهداف دشمنان جمهوری اسلامی ایران که بارها به صراحت اعلام کردهاند چه تفاوتی دارد؟! آیا دست کشیدن ایران از توان موشکی، خواسته و آرزوی آمریکا و همپیمانان غربی و عبری و عربی آن نیست؟!
ایستادگی بر مواضع خداخواهانه و حقطلبانه شاید سختیهایی داشته باشد اما همیشه جواب میدهد و فرصتهای جدیدی ایجاد میکند؛ شرطش همان است که حاج قاسم سلیمانی گفت: «شرطش این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.»
حضور حماسی و گسترده مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن و درک مثالزدنی و آزمون شده آنها از این واقعیت که شرکت در انتخابات نیز صرفنظر از انتخابشوندگان، نشانه جایگاه مردمی و نماد حمایت مردم از نظام است، حکایت از آن دارد که انتخابات پیشرو با حضور و شرکت حداکثری مردم و در اندازهای بسیار فراتر از آنچه در برخی از پیشبینیها آمده است، برگزار خواهد شد.
۲۲ بهمن امسال را میتوان آهنگ پیشواز انتخابات ۱۱ اسفند قلمداد کرد، آهنگی که به فضل الهی یکبار دیگر قدرت ملی را نمایان خواهد ساخت و این قدرت، ارتقای امنیت ملی را بدنبال خواهد داشت که نقش غیر قابل انکاری در بازدارندگی تهدیدات ایفا می نماید.
مجلس یازدهم با کارنامهای مشخص به داوری رهبری معظم انقلاب در مجموع یک مجلس انقلابی بوده است. این مجلس محصول ائتلاف نیروهای انقلاب اسلامی است.
شکست دادن نظام تحریمی امریکا به عنوان مداخلهگر در اقتصاد ایران به پشتوانه مردمی نیاز دارد. امریکاییها بارها در متونشان و سخنانشان اشاره کردهاند که نظام تحریمی با پالسی که از جامعه میگیرد خود را تقویت یا تضعیف میکند.
امامین انقلاب در مشی سیاست ورزی و انقلابی گری نشان دادند نه حرص و طمعی در رسیدن به قدرت دارند و نه ترس از دست دادن آن را دارند. آنها بر «علم»، «عدل»، «حکمت»، «خداترسی» و «صیانت نفسی» تکیه دارند.
خواص جامعه ایرانی در بعد کیفی و کمی در حال حاضر بدون اغراق با هیچ کشوری در جهان اسلام و خارج از آن، قابل قیاس نیست. به معنای دیگر هیچ کشوری به اندازه ایران نه خواص دارد و نه خواص موفق و در مسیر درست دارد. آن هم خواصی که همه جوانب جبهه خودی را و هم دشمنان و برنامه ها و روشهایش را بشناسند.
آقای کیومرث اشتریان در یادداشتی در روزنامه شرق، این فکر را مطرح کرده که 40 میلیون نفر از جمعیت ایران در اثر تجربههای تاریخی مشترک، به این نقاط مشترک رسیدهاند: باور به وحدت سرزمینی، دینداری، دموکراسیطلبی، توسعهخواهی، کارآمدی، علایق فرهنگی و علایق محیطزیستی.
از حدود دو ماه پس از عملیات طوفانالاقصی و جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، اسرائیلیها میکوشند آمریکا را مستقیم وارد اتفاقات کنند.
فوتبال ورزش است؛ برد و باخت دارد؛ اما ملت ایران با غیرت و استقامت و تلاش، مکر دشمن در تقابل و ضدایرانی کردن علم و هنر و ورزش و غیره را به خودشان برمیگردانند و البته در این مسیر و با این نیت، ببرند یا ببازند پیروزند. فوتبال سیاسی یعنی همین؛ فوتبال به مثابه مبارزه.
دشمن در ادبیاتی که از طریق رسانههای خود و جریانات سیاسی همسو با خود به فرهنگ سیاسی ما تزریق کرده و میکند، اصرار دارد که میانهروی را «اعتدال» ترجمه کند! و متأسفانه برخی از غفلتزدگان و سادهاندیشان نیز این ترجمه غلط را میپذیرند و حتی برای اثبات آن از کلام خدا و احادیث معصومان علیهمالسلام نیز سند میآورند.
خبر دیگری که لا به لای بیانیه وزارت اطلاعات می توان دریافت کرد این است که برخی از همکاران موساد در تور وزارت اطلاعات قرار دارند ولی به دلایل امنیتی زمان دستیگری آنها فرا نرسیده است.
انتخابات مجلس در همه سالهای بعد از انقلاب یکی از اصلیترین عرصههای کنش سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و بینالمللی نظام جمهوری اسلامی بوده است. ادبیات فاخر امام خمینی(ره) مبنی بر در رأس امور دانستن مجلس و نیز عصارة فضایل ملت خواندن مجلس، اهمیت آن را در نظام اسلامی دوچندان کرده است.
انقلاب با فساد مبارزه میکند. مثلا ماجرای مواجهه با «چای دبش» یک افتخار است. جمهوری اسلامی مقصرین و گنهکارانش را گرفت. پول رفته را به بیان وزیر اقتصاد از دبش پس گرفت و حتی این جمهوری اسلامی بود که خبر برخورد با چای دبش را به مردم رسانهای کرد.
4 روز از حمله مرگبار پهپادی به پایگاه سرّی آمریکا در اردن گذشت و پنتاگون با وجود ضربه حیثیتی و هیاهوی فراوان درباره حمله به گروههای مقاومت، هنوز نتوانسته به نحوی عملیات کند که در باتلاق پیامدهای دردناک آن گرفتار نشود.
مدتی است که نگارنده در برخی از همایشهای سیاسی، قبل از شروع سخن به نکتهای اشاره میکند که امروز در نخستین روز از دهه فجر انقلاب اسلامی، اشارهای گذرا به آن بیمناسبت نیست. بخوانید!