نقش هوش مصنوعی در تهدیدات نرم افزاری جنگ شناختی

هوش مصنوعی (AI) نقش چشمگیری در تهدیدات نرم‌افزاری در زمینه جنگ شناختی ایفا می‌کند، به این صورت که می‌تواند هم به عنوان ابزاری برای دفاع و هم به عنوان سلاحی برای حمله مورد استفاده قرار گیرد.

به گزارش حلقه وصل: سید علیرضا آل داوود در یادداشتی نوشت: هوش مصنوعی (AI) نقش چشمگیری در تهدیدات نرم‌افزاری در زمینه جنگ شناختی ایفا می‌کند، به این صورت که می‌تواند هم به عنوان ابزاری برای دفاع و هم به عنوان سلاحی برای حمله مورد استفاده قرار گیرد.

در جنگ شناختی، هدف تغییر درک، باورها، و رفتارهای افراد یا گروه‌ها از طریق تسخیر قلب‌ها ‌و ذهن‌ها است. AI با قابلیت‌های خود در تجزیه و تحلیل داده‌ها، پردازش زبان طبیعی، و یادگیری ماشینی، می‌تواند این فرایند را به شکل‌های زیر تسهیل کند:

الف)تولید و توزیع اطلاعات جعلی: AI می‌تواند محتوای جعلی، از جمله مقالات، تصاویر دیپ‌فیک، ویدئوها، و حتی صداهای جعلی را با کیفیت بالا و در حجم انبوه تولید کند. این محتوا می‌تواند برای گمراه کردن، تضعیف اعتماد عمومی، یا تحریک به واکنش‌های خاص استفاده شود.

ب)هدف‌گیری دقیق: با استفاده از الگوریتم‌های تحلیلی، AI می‌تواند رفتارهای برخط کاربران را بررسی کرده و پیام‌ها یا کمپین‌های اطلاعاتی را به شکلی هدفمند به آنها عرضه کند که بیشترین تأثیر را داشته باشد، یا حتی پروفایل‌های روانشناختی بسازد تا پیام‌های مناسب را ارسال کند.

ج)شناسایی و مقابله با تهدیدات: از سوی دیگر، AI نقش مهمی در شناسایی و مقابله با این تهدیدات دارد. سیستم‌های هوشمند می‌توانند الگوهای اطلاعات نادرست یا محتوای جعلی را شناسایی کنند، منشأ حملات سایبری را ردیابی کنند، و حتی با استفاده از یادگیری ماشینی، روش‌های جدیدی برای مقابله با این تهدیدات توسعه دهند.

د)اتوماسیون حملات: AI می‌تواند به بات‌ها یا بات‌نت‌ها اجازه دهد تا به صورت اتوماتیک و با مقیاس بزرگ، کمپین‌های اطلاعاتی اجرا کنند، مانند تکثیر نظرات جعلی،

توییت‌ها یا پست‌های شبکه‌های اجتماعی که به نظر می‌رسد از طرف افراد واقعی هستند.

ه)تحلیل واکنش‌ها: هوش مصنوعی می‌تواند واکنش‌های جامعه یا گروه‌های هدف را به کمپین‌های اطلاعاتی تحلیل کند، به این ترتیب که چگونه افکار عمومی تغییر می‌کند، و این تحلیل‌ها برای بهبود استراتژی‌های آینده استفاده شود.

بنابراین، AI در جنگ شناختی نقش دوگانه‌ای دارد: هم می‌تواند ابزاری برای حمله و تهدید باشد، و هم می‌تواند در دفاع و محافظت از جوامع در برابر این تهدیدات کمک کند. این دوگانگی نیاز به توسعه اخلاقی و قانونمند سیستم‌های هوش مصنوعی، و همچنین آموزش عمومی درباره تشخیص و مقابله با تهدیدات نرم‌افزاری شناختی را برجسته می‌کند.