دیدم یکی در نقد «برادران لیلا» نوشته بود، این فیلم ربطی به خانواده ایرانی و فرهنگ ما ندارد. واقعیت آن است که داستان این فیلم مملو از نماد بود و اساسا بنا نداشت راست بگوید. فیلم برای مخاطب «متوهم» خوب بود. مخاطبی که خودش را نشناسد و نخواهد که بشناسد. مثل اغتشاشات چند ماه قبل که برای متوهمین مناسب بود.
شاید بتوان تمرکز اجرا در نقشه آیتالله خامنهای را اینگونه دید که ایشان میخواهند با «سپردن فعّالیّتهای اقتصادی مورد نیاز مردم به مردم»، «دولتی بودن اقتصاد» را از بین ببرند. با محور قرار دادن «تولید دانشبنیان»، «وابستگی به صادرات نفت خام» را از بین ببرند و با کاهش «وابستگی به دلار» و «افزایش تحرک تجارت خارجی» تحریمها را کم اثر کنند تا هم «رشد مستمر و سریع اقتصادی» به دست بیاید و هم «تورم کاهش» یابد.
این واقعیت را نمیتوان انکار کرد که بیغیرتی مردان در بیحجابی و بیحیایی زنان تأثیرگذار است.
شکست پروژه زن، زندگی، آزادگی و نقش بر آب شدن همه نقشه ها و هزینه های هنگفت خیلی بر دشمنان موثر افتاده است تا جایی که دیوانه شده و تمرکز و عقل خود را از دست داده و تشخیص نمیدهند که با پروژه وحشیانه مسمویت سریالی بیش از پیش پرده از چهره حقیقی و غیرانسانی خود برداشته و نزد ملت شریف و آگاه ایران، رسواتر و منفورتر میشوند.
فیلم داستان جذابی دارد و مخاطب را تا انتها، با خود همراه میکند. از همان ابتدا به نظر میرسد با داستانی آبکی و پیشبینیپذیر مواجه شویم، ولی فیلم با روایت داستانی لایهلایه، به مخاطب اجازه نمیدهد دستش را بخواند. همین موضوع را میتوان بزرگترین نکته مثبت فیلم امید شمس دانست.
مدیر حوزه علمیه خواهران مازندران در یادداشتی به بیان مواضع جهان غرب در برابر نظام سیاسی جمهوری اسلامی ایران پرداخت.
وقتی رو به جلو حرکت خواهیم کرد که بتوانیم از تکرار هزارباره کلیشههای نخنما عبور کنیم. سینمای مستقل و خصوصی در ایران یکی از اصلیترین گزینههای کلیشهای و دروغینی است که عمده افراد نه با «دلیل»، بلکه با «علت»های خاص از آن دفاع میکنند.
چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر با همه فراز و نشیب هایش به ایستگاه پایانی رسید. به اذعان بسیاری از کارشناسان، سطح کیفی فیلمهای این دوره پایینتر از جشنوارههای قبل بود.
حجت الاسلام عزت زمانی در یادداشتی از مطالب حسین قدیانی که در موضوع انعکاس تصاویری از افراد کم حجاب در بازنمایی شنبه تاریخی در رسانه ملی و خبرگزاری نوشته شده بود انتقاد کرد.
دبیر جشنواره فیلم فجر در یادداشتی با تکریم خانواده سینمای ایران، بر لزوم همدلی و یکرنگی اهالی سینما تاکید کرد.
در ماه های اخیر، جهاد تبیین از پرکاربردترین - و به عبارت بهتر- پرکاربردترین کلیدواژه رهبر انقلاب بوده و کمتر سخنرانی و دیداری از ایشان را میتوان یافت که به این موضوع اشاره ای نشده باشد.
چه راست گفت ارسطو در کتاب اخلاق نیکوماخوس که اگر خواستی از چیستی فضایل بدانی برو سراغ کسی که خودش در قله آن فضایل باشد و اسوه آن باشد و اهل بیت پیامبر اسوه همین اخلاق مداری هستند.
قدرت شگفتانگیز بیان بصری که در تبلیغات نهفته است میتواند بستر آموزشهای فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و تربیتی را برای مخاطب فراهم نماید و چنانچه این آموزشها بر مبنای ساختارهای انسانی و دینی و الهی ارائه نگردد و صرفاً بر پایهٔ منفعتطلبی بنانهاده شود تنها جامعهای مصرفی به بار خواهد آورد.
سینما بهدلیل قدرت منحصربهفرد در ارتباط با مخاطب، تاثیرگذاری زیاد و جذابیت فراوان، ازجمله فرصتهای فرهنگی است که از ابتدای انقلاب مورد توجه سیاستگذاران و فعالان فرهنگی قرار گرفتهاست.
قریب سه ماه آشوب و اغتشاش دشمن بخشی از کشور و ملت نستوه ایران اسلامی را درگیرکرد. بازخوانی علل و عوامل، بانیان و طراحان، هدفها و شعارها، سرکردگان و مجریان، ابزارها و شیوه های این آشوب، نکات عبرت آموزی را عیان می کند و درس هایی برای دوستان این مرز نیک آیین و دشمنان بدسیرت دارد.
امروز جامعه انقلابی ما از نبود زیرساخت های نرم و سخت جهت تربیت دانش آموز تراز مکتب شهیدان در دوگانگی به سر میبرد؛ زیرا با یک هفته تبلیغ و ترویج از ارزش های تمدن ساز نمی توان ۵۱ هفته دیگر جوانان محاصره شده در مدارس و دانشگاه ها را با غفلت های مدرن و برنامه ریزی های تقابلی دشمنان داخلی و خارجی، پیوند زد و پناه داد.
رسانه های معاند ابتدا خود را به عنوان دلسوز مردم جا می زنند و اعتماد مخاطب را جلب می کنند و سپس با پمپاژ شدید دروغ و تحریف با هدف ناامید کردن مردم و القای ناکارامدی نظام، مغز مخاطب را در اختیار گرفته و اجازه شناخت را از وی می گیرند!
ابراز رفتارها و سیاستهای احمقانه از اپوزیسیون جمهوری اسلامی موضوع تازهای نیست ولی آنها در جام جهانی احمقتر از همیشه رفتار کردند.
فیلم کوتاه مخاطبان بالقوه زیادی دارد و اگر بستر نمایشی آن تقویت شود، علاقهمندان قطعا از این آثار استقبال میکنند و دستکم نسبت به تماشای آن کنجکاو هستند.
چهره شاخص اجتماعی اعم از هنرمندان، ورزشکاران، سیاستمداران و حتی فعالان فضای مجازی و... وقتی در عرصههای کلان اجتماعی و عامالمنفعه ورود مؤثر میکنند بهعنوان الگوهای جامعه شناخته میشوند و در تعریفی نو به این گروه سلبریتی میگویند.