مشکل شما مدعیان اصلاحات دفاع از حاکمیت ملی نیست! انکار نکنید. شما در بیانیه اخیر خود بر توازن در سیاست خارجی تأکید کردهاید ولی در همان حال از مقابله ایران با جنایات فراوان آمریکا با عنوان غربستیزی افراطی(!) یاد کردهاید.
اینکه عملکرد شورای نگهبان سؤالاتی را در افکار عمومی ایجاد کرده است، لزوماً بهمعنای ضعف این نهاد نیست، بلکه ناشی از کارکرد این نهاد و حساسیتها و ظرافتهای مأموریتی است که برعهده دارد.
امروز همگان بر نقش عزتمندانه ایران در معادلات کلان سیاسی جهان اذعان دارند، لذا در این یادداشت کوتاه به دنبال صورتبندی پاسخ به چرایی شکستناپذیری جمهوری اسلامی ایران هستیم.
آنچه امروز در خیابانهای پاریس، مارسی و... جریان دارد، جنبشی بر ضد همان بیعدالتیها و اقدامات خجالتآوری است که در نامه سال ۱۳۹۳ رهبر انقلاب خطاب به جوانان اروپا و آمریکای شمالی، آمده بود.
یک جریان سیاسی خاص که دهه اول انقلاب پرچمدار مبارزه با غرب بود در سه دهه اخیر با چرخش ۱۸۰ درجهای، آنچنان دلباخته ارتباط با غرب شده که سیاست خارجی کشور را بدلیل تعامل با کشورهای آمریکای لاتین، آفریقا و آسیا، مورد نقد و حتی حمله قرار می دهد!
آنچه امروز در غرب به عنوان یک زیست فکری شاهد هستیم، محصول فرآوردهها و محصولات بهاصطلاح فیلسوفانه عصر مدرن است. این زیست، زیستی «سامریمسلک» است و نمونههای آن را در طغیان قوم بنیاسرائیل، قوم لوط و ثمود و عاد میتوان سراغ گرفت.
تحقیق به قصد تبلیغ، کار ما را در حوزه تبیین از ابتدا جهتدار میکند. باید به خودمان بقبولانیم که تبیین از زمان تحقیق یا خواندن شروع میشود، نه بعد از آن. تأمل به قصد تولید مؤثر میافتد. تبلیغ مؤثر با تحقیق عملی ممکن میشود. بدون درک این همزمانی، تبلیغ، خبررسانی صرف میشود.
نمیخواهیم و بایسته هم نیست که «کلیاتابوالبقاء» ببافیم! از این روی در آغاز به سراغ نقطه پایان میرویم و آن اینکه، لایحه موسوم به «حمایت از عفاف و حجاب» برخلاف نامی که بر آن نهادهاند، نه فقط حمایت از عفاف و حجاب نیست، بلکه در صورت تصویب، گسترش بیحجابی را نیز به دنبال خواهد داشت.
یک زمانی حکومت ضد دین پهلوی به عنوان سند «رقیت» چنین القا میکرد که اسلام با حکم حجاب میخواهد زن را در خانه محصور کند و مانع فعالیتهای اجتماعی او شود و امروز هم همان خط فکری با همان ادبیات میخواهد القا کند که دین و مظاهر آن حجاب مانع پیشرفت زن مسلمان ایرانی در فعالیتهای اجتماعی است.
وقتی نگاهی به اظهارات بسیاری از مقامات ارشد کشور میاندازیم، متوجه میشویم که بسیاری از آنها در این باره اظهار نظر خاصی نکردند ولی رهبری در بالاترین سطح سخنرانیهای علنی خودشان به این موضوع پرداختهاند.
چشمانداز جمهوری اسلامی ایران در افق 1404 که 20 سال پیش از سوی رهبری معظم انقلاب اسلامی به عنوان مبنای سیاستهای کلی چهار برنامه پنج ساله آینده ابلاغ شد دارای ویژگیها و محورهای حکیمانه است که در بخشی از آن جامعه ایرانی را در این افق معرفی میکند.
نباید اجازه داد نقاط قوت این حرکت عظیم مهمانی غدیر را نقطه ضعف معرفی کنند. نباید اجازه داد خرده روایتهای افراد مغرض یا کماطلاع تبدیل به روایت غالب شود، نباید اجازه داد مقیاس این اقدام جریانساز با طرح شبهات کودکانه و اشکالات غیرمبنایی و سلیقهای دچار انحراف شود.
حالا مردم بعد از چهل و چند سال دوباره برای رسیدن به آزادی، «امام حسین» را مبدأ حرکت خود انتخاب کرده بودند. سراسر این راه مستقیم ده کیلومتری، به گواهی فیلمها و عکسها مملو از جمعیت بود. زن و مرد و پیر و جوان و کودک و نوجوان، آمده بودند تا غدیر را جشن بگیرند و دوباره با امام اول خود بیعت کنند و پیمان ببندند.
اساسا هدف تحریمهای فلجکننده «آنها» این بود که در مردم ایجاد «درد» کنند تا آنها از حکومت جدا شوند. میدانند تا زمانی که این پیوند وجود دارد نه حمله صدام و اسرائیل موفق خواهد شد، نه تجزیه طلبی کومله و پژاک و...
مولوی عبدالحمید نقش مهره و پادو در افکار عمومی دارد و اساسا نباید کارکرد ضدامنیتی آشکاری مثل جیشالعدل داشته باشد و به همین دلیل مشاهده میشود که او اولین نفری است که این حادثه را محکوم میکند!
این خطاست که برخی سکولارها فکر می کنند که دولت اسلامی «منسکسازی» میکند تا فرآیند «ملتسازی» را با آن پیش ببرد. این مسیرها در حرکت نظام دینی «اصالت» دارد و «اعتباری» نیست و فارغ از مدرنیزاسیون، این از وظایف حکومت دینی است که اجتماعات بزرگ دینی را «تسهیل» و «بسترسازی» کند تا دینداری در جامعه جذاب شود.
حمله رژیم صهیونیستی به شهر جنین، اگرچه به زعم بسیاری یک حمله احمقانه به حساب میآید -چرا که فقط احمقها به خانهای که در آن حضور دارند، کبریت میکشند- اما در همان حال میتواند به معنای علامتی از شروع یک سری درگیریهای جدید در کرانه باختری باشد.
انقلاب ۵۷ ایران در واقع انقلاب دفاع از غدیر و بازگرداندن جامعه بر مدار غدیر بود، به دلیل همین ذات است که هرچه انقلاب به تکامل نزدیکتر میشود، معرفت غدیر نیز در ایران سیر صعودی به خود میگیرد.
جشن ده کیلومتری غدیر در تهران و جشنهای باشکوه دیگر در سرتاسر ایران عزیز، جلوه متفاوتی از ایران اسلامی و انقلابی را به نمایش گذاشت، جلوهای که بدون تردید، دوستان انقلاب را در سراسر جهان خشنود و دشمنان را دلخور و افسرده میکند.
امیرالمؤمنین (ع) در واقع پاسخ امروز کسانی همچون «سعید حجاریان» را دادند که در لوای دموکراسی و پروژه جمهوریخواهی و با شعار تجدد، پنبه مشروعیت نظام دینی را میزنند و گستاخانه مشروعیت نظام جمهوری اسلامی را با معیارهای سطحی و عرفیگرایانه خود و فرهنگ لیبرال دموکراسی غرب مورد سنجش قرار میدهند.