به گزارش حلقه وصل، اما چرا پرسپولیس در سه سال اخیر با این تغییرات قهرمان شد. بدون تردید دلیل اصلی موفقیت سالهای گذشته پرسپولیس ثبات روی نیمکت مربیگری و در پی آن ترکیب بازیکنان این تیم بوده که با کمترین تغییر نسبت به رقبا فصل را آغاز میکند و با هماهنگی کامل طبیعتاً نتایج بهتری به دست میآورد. اما یکی از سؤالاتی که شاید از دیروز تا الان خیلی به آن پرداخته نشد این بود که چرا تیم بزرگی مثل پرسپولیس باید در عرض پنج سال هفت مدیرعامل را به خود ببیند. آیا آنها کارشان را خیلی خوب بلد نبودند یا اینکه انتخابشان از اساس اشتباه بود.
به هرحال اتفاقی که از مدتها قبل مطرح و یکی از مهمترین سوژههای باشگاه پرسپولیس بود سرانجام رخ داد. ایرج عرب صندلی مدیرعاملیاش در این تیم را به محمد حسن انصاری فرد داد که پیش از این هم همین پست را تجربه کرده بود. روز دوشنبه بیست و هفتم اسفند 97 بود و پس از اینکه اعضای جدید هیأت مدیره پرسپولیس انتخاب شد، با تصمیم اعضای جدید، ایرج عرب بهعنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس معرفی شد. با جدایی حمیدرضا گرشاسبی، عرب مدتی بهعنوان سرپرست باشگاه فعالیت میکرد تا اینکه در آن روز رسماً حکم مدیرعاملی خود را دریافت کرد.
اما خبر قبل از اینکه به طور رسمی رسانهای شود به گوش کالدرون رسید. شاید او از قبل میدانست و برای اینکه فضای تیمش بیش از این متشنج نشود بازیکنانش را به ضیافت ناهار به یکی از رستورانهایی در زعفرانیه دعوت کرد. مرد آرژانتینی میخواست با این کار همه چیز را خیلی هم بحرانی جلوه ندهد. جالب تر این که او یک کلمه هم درباره استعفای عرب و مدیرعامل جدید حرف نزد. او میداند که چه بازی سختی را در تبریز مقابل تراکتور پیش رو دارد. از امروز هم تغییری در رفتار و شکل تمرینات پرسپولیس از کالدرون نخواهیم دید و او مثل روزهایی که عرب بود کارش را انجام میدهد با این تفاوت که شاید امیدوارتر از قبل به دریافت مطالباتش باشد. بدون شک برای بازیکن یکی از اولویتهایش دریافت مطالباتش است و شاید برایشان خیلی فرق نکند که این پول را عرب بدهد یا انصاری فرد. به همین دلیل مدیرعامل جدید که خودش از جنس فوتبال است این را خیلی خوب میداند که اگر مطالبات بازیکنان و کادرش را به موقع ندهد به سرنوشت ایرج عرب دچار میشود. در جشن قهرمانی پرسپولیس هم برخورد کریم باقری و برانکو در زمان دریافت جایزه و رفتن روی سکو با عرب کاملاً نشان میداد که آنها رابطه خوبی با هم ندارند و حتی شایعاتی بود که برخی بازیکنان هم همین شرایط را دارند.
اگرچه در روزهای اخیر کالدرون خیلی درباره مشکلات مالی و وصول نشدن مطالباتش صحبت نکرد اما همان یک مرتبهای که گفت «شرایط اقتصادی باشگاه را درک میکند اما نمیتوانم بدعهدی آنها را تحمل کنم»، نشان میداد که او خیلی هم از عملکرد مدیرش رضایت ندارد.
اما آنچه میان بازیکنان پچ پچ میشد این بود که چه کسی مدیرعامل میشود. وقتی انصاری فرد خیلی زودتر از آنچه که فکرش را میکردیم مدیرعامل معرفی شد همه به این نتیجه رسیدیم که وزارت ورزش و هیأت مدیره باشگاه قبل از همه اینها تصمیمشان را گرفته بوند. این اتفاق را باید به فال نیک گرفت که بازیکن بلاتکلیف نیست و اگر تا صبح دیروز طرفش ایرج عرب بوده، ظهر همان روز انصاری فرد را طرف خود میبیند.
اما کمی به عقبتر برگردیم چند روز پیش علی پروین در مصاحبهای تند خطاب به وزیر ورزش گفت که اجازه نمیدهند نام هر مدیری را از قوطی دربیاورند. حالا این سؤال پیش میآید که آیا نام محمد حسن انصاری فرد در قوطی مد نظر پروین بوده یا نه که بعید به نظر میرسد. حالا باید دید موضع علی پروین نسبت به انتخاب مدیرعامل جدید چیست. انصاری فرد که باید برایش نوشت بازگشتی دوباره داشته در زمان حضور با همین پست در سالهای گذشته با آری هان هلندی (همان کسی که پروین دربارهاش گفته بود آری هان کیه، البته بعدها رابطهشان خوب شد) و مصطفی دنیزلی کار کرده است.
انتخاب انصاری فرد را میتوان به نوعی مثبت دید به شرط اینکه او از تجارب سالهای گذشتهاش درس گرفته باشد و به قول فوتبالیها اشتباهاتش را تکرار نکرده و نقاط قوتش را تقویت کند. از طرفی او از جنس فوتبال است و انتظار میرود که نگاه بسیار متفاوتی نسبت به عرب به تیمش داشته باشد. استعفای حساب شده وقتی بیست روز پیش محمدحسن انصاریفرد در اعتراض به ورود - بهزعم وی بیانصافانه- محمدرضا ساکت به جمع اعضای کمیته فنی فوتسال از سمت خود در این کمیته استعفا کرد بهنظر میرسید این کار را در حمایت از لایقان و در نفی ناسزاواران و در راستای عدل و انصاف انجام داده اما حالا این شائبه وجود دارد که چون از قبل به وی گفته بودند که کاندیدای نخست جایگزینی عرب است دست به این کار زده و برای احراز پست اصلیتر و مهمتر خود را «بدون پست» کرده است. شاید هم این دو اتفاق با یکدیگر بیربط باشند اما در فوتبال ما که گاه حتی یک جرعه آب هم از سوی عدهای بدون اجازه مقام بالادستی تناول نمیشود باور اینکه انصاریفرد نمیدانسته است در مسیر جدی بازگشت به جمع سرخها قرار دارد و بدین روی لغو سایر گرفتاریهایش الزامی است واقعاً سخت مینماید.