به گزارش حلقه وصل، پس از عبور از سال‌های 2017 و 2018 که فوتبال ایران با حضور در پنج جام جهانی روزهای خوبی را پشت سر می‌گذاشت، وضعیت کمی دگرگون شد. انگار که فوتبال ایران دچار سرگیجه‌ای شده باشد که در هر قدمی که بر می‌دارد، زمین می‌خورد و ادامه مسیر سخت و سخت‌تر می‌شود. تیم‌های ملی بزرگسالان، زیر 20 سال، زیر 17 سال، فوتسال و فوتبال ساحلی تیم‌هایی بودند که حضور در پنج جام جهانی را تجربه کردند، اما پس از این موفقیت، برخی ناکامی‌ها از راه رسید.
حذف تیم فوتبال زیر 20 سال یا همان جوانان از مرحله نخست انتخابی قهرمانی آسیا که حکم انتخابی جام جهانی را داشت، حذف تیم زیر 17 سال یا نوجوانان در مسابقات قهرمانی آسیا، حذف تیم ملی بزرگسالان در مرحله ماقبل فینال جام ملت‌های آسیا و پس از آن هم حذف تیم ملی فوتبال ساحلی در مسابقات قهرمانی آسیا و عدم راهیابی به جام جهانی، پشت سر هم اتفاق افتاد. اتفاقاتی که در کنار وضعیت سینوسی تیم فوتبال المپیک یا امید، وضعیت فوتبال را کمی بغرنج نشان می‌دهد.
با این حال تیم ملی فوتبال با حضور مارک ویلموتس دوباره شکل تازه‌ای گرفته و از شهریورماه در مسابقات انتخابی جام جهانی 2022 قطر و جام ملت‌های 2023 چین شرکت می‌کند. تیم ملی فوتسال در مسیر خودش حرکت می‌کند و فوتبال ساحلی هم با انتخاب سرمربی جدید ادامه فعالیت می‌دهد. شاید آنچه کمی جای نگرانی بیشتری دارد، وضعیت تیم‌های پایه است.
تیم فوتبال امید پس از تجربه تلخ با زلاتکو کرانچار در بازی‌های آسیایی، توانست به عنوان یکی از تیم‌های دوم گروه‌ها راهی مرحله نهایی مسابقات قهرمانی زیر 23 سال آسیا و انتخابی المپیک شود. نتیجه‌ای که فدراسیون فوتبال را راضی نکرد تا پس از قطع همکاری با سرمربی کروات تیم امید، سراغ گزینه‌های مختلفی بروند. فدراسیون فوتبال، در نهایت پس از چند مذاکره با گزینه‌های مختلف به فرهاد مجیدی رسید و این مربی جوان را به عنوان سرمربی المپیکی‌ها انتخاب کرد. انتخابی که حرف و حدیث‌های زیادی را هم به دنبال داشت، اما به هر حال باید از مجیدی به صورت کامل حمایت شود تا بلکه بتواند طلسم عدم صعود به المپیک را بشکند.
درباره تیم امید با هدایت فرهاد مجیدی هنوز زود است که تحلیل‌های فنی صورت بگیرد، اما زمان هم در این شرایط از دست می‌رود. مجیدی از ابتدا در حال انتخاب و گزینش بازیکن است که همین مسئله تیم امید را از رقبا عقب می‌اندازد. از طرفی برنامه بازی‌های دوستانه این تیم نیز نامشخص است و پس از لغو دیدار با کرواسی، مشخص نیست آیا بازی تدارکاتی مناسبی برای امیدها در نظر گرفته شده یا نه؛ فدراسیون در تلاش برای هماهنگی بازی دوستانه است، اما باید دید آیا برنامه مناسبی برای تیم فرهاد مجیدی در نظر گرفته خواهد شد؟
تیم جوانان نیز پس از ناکامی با فرهاد پورغلامی، در اختیار اکبر پورموسوی قرار دارد. این مربی همچنان در حال انتخاب بازیکن از میان استعدادهای داخلی و خارجی است، اما ناکامی جوانان در اولین تورنمنت رسمی که در سن پترزبورگ برگزار شد، کمی وضعیت را نگران کننده نشان داد. حتی هادی عقیلی پس از این تورنمنت از کادرفنی جوانان جدا شد تا این موضوع نیز به حواشی اضافه شود. تیم جوانان هم در شرایطی باید در مسابقات انتخابی قهرمانی آسیا و سپس انتخابی جام جهانی شرکت کند که نتایج آنها در بازی‌های دوستانه، نگرانی را بیشتر می‌کند. حتی اگر نتایج بازی‌های دوستانه را ملاک قرار ندهیم، اما روند موجود باعث بیشتر شدن نگرانی‌ها می‌شود.
تیم تازه تشکیل شده نوجوانان نیز تحت هدایت حسین عبدی شرایطی مشابه دارد. با اینکه نوجوانان برنامه‌های متنوع اردویی و بازی‌های دوستانه داشته‌اند، اما نمی‌توان نسبت به وضعیت این تیم بی‌توجه بود. نوجوانان در تورنمنتی که در چین برگزار شد، نتوانستند نتایج قابل قبولی کسب کنند و با شکست مقابل مالزی و کره‌شمالی و تنها پیروزی مقابل چین در آخرین دیدار، کمی همه را نگران کرده است. در حالی که رقبای سرسختی هم حریف نوجوانان نبودند. با این حال تیم دیگری تحت هدایت حسین عبدی راهی تاجیکستان شده که این تیم هم پس از دو برد مقابل ترکمنستان و ازبکستان، مقابل افغانستان و تاجیکستان شکست خورده است. شکست مقابل این دو تیم هشداری است برای فوتبال پایه ایران.
نمی‌توان به آینده ناامید بود و با کسب نتایج نامطلوب در بازی‌های دوستانه یا تورنمنت‌های این چنینی، آینده را تاریک دید. همیشه می‌گویند برد و باخت در دیدارهای دوستانه مهم نیست اما وقتی روند را می‌بینیم کمی نگران می‌شویم. به نظر می‌رسد لازم است این هشدار به فدراسیون فوتبال داده شود که کمی بیشتر حواسش به تیم‌های پایه باشد. بازیکنان تیم‌های نوجوانان، جوانان و امید پشتوانه فوتبال ایران خواهند بود که حالِ آنها می‌تواند آینده را شکل دهد که در چنین شرایطی بهتر است آنها را بیشتر و بهتر دریابیم.
فصل پنجم مستند بزرگراه همت رونمایی شد
سفر را آغاز کن
