دوگانه‌سازی ایران یا امارات در سوریه!

طرف عربی-غربی می‌خواهد مردم سوریه را در میان ۲ انتخاب ایران و جبهه مقاومت یا غرب به عاملیت امارات بگذارد.

به گزارش حلقه وصل: آنچه در ده روز گذشته در سوریه رخ داده به اندازه‌ بحران 2009 تا 2013 پیچیده و به میزان جنگ 2013 تا 2017 جدی و حیاتی است.

طرف مقابل با سلاح غربی، آموزش اوکراینی، اطلاعات ترکیه‌ای، جنگ شناختی اماراتی و پول گروه قدرتمندی از کشورها به صف شده تا اینبار کار را برای دولت اسد تمام کند. سقوط پی‌درپی شهرها در عرض ده روز هم نشان از آن دارد که این هدف چندان دور از دسترس نیست. به ویژه با سقوط حماه به عنوان شهری که دروازه حمص و خط ساحلی سوریه است. جالب اینکه نقاطی در این ده روزه سقوط کرده که در کل ده سال آغازین جنگ سقوط نکرده بود.

جبهه النصره نیز با چهره‌ای کاملا مدنی به میدان آمده؛ اولین کار آنها پس از فتح حلب، ترمیم شبکه برق این شهر برای بهبود خدمات رسانی بوده است. آن‌ها در سه سال گذشته توانسته بودند ادلب را به منطقه‌ای نمونه از لحاظ خدمات اجتماعی تبدیل کنند. درحالیکه این شهر برق 24 ساعته داشت، حلب کمتر از 4 ساعت برق روزانه را ذیل دولت مرکزی به مردم ارائه می‌داد. اینها علاوه بر جنگیدن با اسلحه و پهبادهای غربی، به سبک همان‌ها برای شبکه اجتماعی، طرح‌ریزی می‌کنند و مردم را به خود جذب می‌نمایند. لذا وجه اجتماعی ماجرا بسیار پیچیده و عمیق است.

حالا مشخص می‌شود که چرا خبر پیشنهاد امارات درباره پیشنهاد ساخت سوریه منتشر و توزیع شد. طرف عربی-غربی می‌خواست مردم سوریه را در میانه دو انتخاب ایران و جبهه مقاومت یا غرب به عاملیت امارات بگذارد.

با تصویرسازی از ایرانِ در تحریم و دوبی پیشرفته در شبکه اجتماعی هم مشخص بود که دل عامه به کدام طرف جذب می‌شود. ولو در واقعیت قطعی باشد که امارات اساسا در سوریه سرمایه‌گذاری خاصی نمی‌کند چراکه سوریه خارج از مدار ژئوپولتیک محور اماراتی است. احتمالا علت اینکه بخشی از ارتش سوریه چندان جدی نمی‌جنگد هم همین موارد اجتماعی، رسانه‌ای و برخی موضوعات اقتصادی باشد. تصویر ذهنی برای برخی از آنان این است که دارند برای ایران می‌جنگند درحالیکه کشورشان فرصت‌های بهتری می‌تواند داشته باشد.

وضعیت روی زمین هم بسیار وخیم است. احتمالا به زودی جبهه درعا هم روشن خواهد شد. پس از آن جنگ هسته‌های مخفی در دمشق و نقاط دیگر برای فتح شهری شروع می‌شود و بحرانی بسیار عمیق پیش‌روی ما خواهد بود. برخی ابزارهای جبهه مقاومت برای کمک به سوریه نیز دیگر در دسترس نیست یا به شدت تضعیف شده و دولت مرکزی در این زمینه با مشکلات جدی لجستیک و نیروی رزمی مواجه خواهد بود. دورنمای فعلی واقعا خطرناک و حساس است. باید با توکل بر خدا و تدبیر به سراغ این جریان خطرناک رفت و از برخی اتفاقات یک سال و نیم اخیر درس گرفت.