میراث ۳۶ هزار شهید دانش‌آموز، قدرت جنگ نرم امروز

به گزارش حلقه وصل: به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی دکتر سعید جلیلی، نماینده رهبر انقلاب در شورایعالی امنیت ملی، با حضور در اردوگاه تربیتی الزهرا(س) تهران، در جمع دانش‌آموزان حاضر در اردو «مکتب عشق» مرکز دانش‌آموزی موسسه فرهنگی شهید بهشتی اصفهان حاضر شد و ضمن سخنرانی به سوالات برخی از دانش‌آموزان پاسخ داد

صف‌آرایی جنود شیطان برای برنامه‌ریزی علیه امید و حرکت

سِنی که شما در آن قرار دارید یک سن بسیار مهم و ارزشمندی است، هم برای خودتان و هم برای محیط و جامعه‌ای که در آن هستید. سن دانش‌آموزی سن کنجکاوی‌ست. این کنجکاوی می‌تواند کمی عمیق‌تر شود که اصلاً برای چه در این دنیا هستم، از کجا آمده‌ام، به کجا می‌روم؟ یا اگر از کشورمان صحبت می‌کنیم، ۱۰ سال پیش، ۵۰ سال پیش یا ۱۰۰ سال پیش چه بوده است و ۱۰ سال یا ۵۰ سال دیگر قرار است چه شود؟ این ‌سوالات، سوالات مهمی‌ست. چرا این کنجکاوی‌ها مهم است؟ چون فرصت هیچ انسانی در این دنیا تکرار نمی‌شود. یعنی اینگونه نیست که بگوییم یکبار تا ۷۰ سالگی برویم، اگر اشتباه رفتیم و بد بود،  دوباره برمی‌گردیم.

 این‌ موضوعات را برای چه عرض می‌کنم؟ برای اینکه در این محیطی که هستیم یک کنجکاوی کنیم، یک حرکتی کنیم، سعی کنیم، تصمیمی بگیریم، چرا که این یک محیط خالی نیست بلکه محیطی است که عده‌ای به دلایل مختلف، برخلاف چیزی که درست است، برای شما برنامه‌ریزی می‌کنند که در رأس آن‌ها، شیطان است. از روزی که انسان خلق شد، شیطان، یاران شیطان و جنود شیطان شروع به برنامه‌ریزی کردند.

اگر الان در سال۱۴۰۲ یک صحبتی می‌کنیم، فکر نکنید فقط همین یک نقطه است، این نقطه یک گذشته‌ای داشته که باید دید چگونه به این نقطه رسیده‌ایم و یک آینده‌ای دارد و باید دید آن آینده چه خواهد بود. یکی از تلاش‌های جنود شیطان این است که می‌خواهد شما را از گذشته خودتان غافل کند. معنی کفر چیست؟ پوشاندن. یکی از رفتارهای شیطان این است که نقاط قوتی که تا امروز داشتید را می‌خواهد بپوشاند تا نگاهتان به آینده هم، یک نگاه ناامیدی شود. یکی از تلاش‌های شیطان این است که شما را از حرکت و امید، بازبدارد. 

سیاسی‌ترین مفهوم قرآن، کلمه «رب» است؛ دعوا سر این است که چه کسی هدایت کند!

حالا انسان اگر می‌خواهد حرکت کند، باید متقابلاً چه کار کند؟ اول باید بداند که در چه محیطی قرار دارد؛ اگر مثلاً به من و شما بگویند دنیا همین سالن است، یک جور برنامه‌ریزی می‌کنیم و اگر بگویند نه، پشت این سالن یک حیاطی هم هست، یک ساختمان دیگرهم هست، بلکه یک شهر یا کشور دیگر هم هست، آن موقع برنامه‌ریزی شما چقدر متفاوت می‌شود! یکی از تلاش‌های انبیاء این بوده که توجه دهند همۀ محیط، این ساختمان نیست، بعد از این هم قرار است باشد، انسان یک ابدیتی در پیش دارد. ببینید! این کلی متفاوت می‌شود. 

حالا چه کسی من را کمک کند؟ چه کسی راهنمایی کند؟ یک وقت فلان شخص، خیلی آدم باسوادی‌ست، او بیاید من را راهنمایی کند، خب این خوب است. اما بالاخره عمل آن شخص هم یک حدی دارد. یک وقت هست می‌گویند نه،  خیلی فراتر از این است، خود خداوند است که راهنمایی می‌کند. آن‌وقت این دو اصلاً دیگر قابل مقایسه باهم نیست. 

دعوا برسر چیست؟ دعوا سر این است که چه کسی باید هدایت کند، چه کسی باید راهنمایی کند. فرعون می‌گفت «أناَ رَبُّکُمْ الأعْلی»، آن کسی که هدایت می‌کند و مسیر را می‌گوید من هستم. سیاسی‌ترین مفهوم قرآن چیست؟ کلمه رب است. «رب القوم من کان فوقهم و ساسهم»، رب یعنی کسی که از یک موضع بالاتر مردم را سیاست کند، هدایت کند. «ٱلحَمدُ لِلَّهِ رَبِّ ٱلعَالمِينَ» یعنی شکر خدایی را که او فقط می‌تواند همه را هدایت کند. چرا او فقط می‌تواند همه را هدایت کند؟ چون «رَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِكُمْ». خداوندی که همه انسان‌ها و همه آفرینش را خلق کرده، بهتر از همه می‌تواند بگوید چه کار کنند.

اگر امروز در مدرسه، در محله، در محیط هر کسی بگوید چرا باید اینطور باشد و چرا اینطور نباید باشد؟ چرا اینطور است و چرا آنطور نیست؟ بله ممکن است که صد نظر وجود  داشته باشد، اما سوال این است که نظر چه کسی می‌تواند انسان را کمک کند، هدایت کند؟ خداوند، رب العالمین. 

چرا انقلاب شد؟ ملتی بپا خاست، قیام کرد و گفت می‌خواهم ربِ من، خدا باشد«الَّذينَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ». گفتنِ تنها مهم نیست، «ثُمَّ استَقاموا» آن موقع استقامت نیاز دارد. آن موقع همۀ شیاطین در برابرت می‌ایستند. اینجا یک صحنۀ نبرد جدی شکل می‌گیرد.

قدرت امروز ما نتیجۀ مقاومت ملت در راه ایمان و آرمان است

شما دیدید چگونه تمام توانشان را آوردند. فقط در یک نمونه، ۸سال جنگ را به شما تحمیل کردند. شما فقط با صدام نجنگیدید، دوستانی که در زمان جنگ حضور داشتند خاطرشان هست، بپرسید از پدرانتان، از کسانی که آن زمان را به یاد دارند، می‌گفتند توپ فرانسوی، میگ روسی، فلان سلاح آمریکایی و آلمانی، سلاح شیمیایی، بدترین موشک‌ها، چرا موفق نشدند؟ چرا نتوانستند؟ این یک سوال مهم است. اینکه من گفتم یک گذشته‌ای داریم، یک حالی داریم و یک آینده‌ای، شما یک گذشته‌ای را می‌بینید که تمام دنیا هرچه سلاح داشت، پای کار آورد، اما موفق نشد. چرا موفق نشد؟ چون «قالوا رَبُّنَا اللَّهُ»! شما مهرداد عزیزاللهی را می‌شناسید. دانش‌آموز اصفهانی، ۱۳-۱۴ ساله، یعنی تقریبا همسن‌ شما. این کلیپ شهید مهرداد عزیزاللهی را ببینید، با همه وجود این را باور کرده است.

یک گذشته‌ای داریم که به این نقطه رسیدیم. در شرایطی که دشمن به صدام همه تجهیزات را می‌داد، به ایران حتی سیم خاردار نمی‌داد. حالا امروز به چه نقطه‌ای رسیده‌ایم؟ همان‌ کسانی که آن زمان به صدام کمک می‌کردند، بیان می‌کنند که صدور فلان تجهیزات نظامی ایران، می‌تواند موازنه جنگ را نه در افغانستان، بلکه در اروپا عوض کند.

این نتیجه ایمان و آرمان یک ملت است. این قدرت چه جوری تولید شده است؟ یک ملتی که ایمان داشته باشد به «رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا»، آن‌موقع شما می‌بینید وعده‌های رب العالمین یکی یکی و پشت سرهم محقق می‌شود. «تَتَنَزَّلُ عَلَيهِمُ المَلائِكَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا: فرشتگان بر آنان فرود می‌آیند که نترسید، نگران نباشید». «إِنْ تَنْصُرُوا اللّهَ يَنْصُرْكُمْ، اگر خدا را یاری کنید، خدا یاری‌تان کند.». چگونه«إِنْ تَنْصُرُوا اللّهَ»بوده است؟ ۳۶ هزار دانش آموز آمدند، جان خود را دادند.

خاطرات برخی از این آزاده‌ها را بخوانید؛ زمان دفاع مقدس، از تلویزیون‌های خارجی در اردوگاه اسرای عراقی می‌روند با چند دانش آموزی که اسیر شده بودند مصاحبه می‌کنند، یک دانش آموز ۱۳ ساله خاطرات خود را در دو جلد نوشته است. یکی تحت عنوان «سرباز کوچک امام» و دیگری تحت عنوان «همه ۱۳سالگیم». یک دانش‌آموز ۱۳-۱۴ ساله که اتفاقاً مال استان اصفهان هم هست، طوری با صلابت و با قدرت صحبت می‌کند که آدم متعجب می‌ماند! این ظاهر قضیه بود، بعد که ایشان آزاد شد، آمد و خاطرات خود را نوشت، خاطرات را که می‌خوانی، تازه پشت صحنه را که می‌بینی، آن‌وقت تازه این عظمت بیشتر می‌شود که آن سرهنگ بعثی پشت سرش ایستاده بوده و تهدید می‌کرده است. بعد می‌بینید در این شرایط است که آن‌قدر قوی صحبت می‌کند، می‌گوید هرچه امام بفرماید، من همان را قبول دارم.

این، آن عظمت است. یک ملتی بپا خاست و گفت «رَبُّنَا اللَّهُ، ثُمَّ استَقاموا»؛ ملتی که بحران‌هایی مثل جنگ، ترور، تحریم و راهبرد فشار حداکثری را پشت سر گذاشته است. اگر کشور ضعیفی باشد، توانمند نباشد که دیگر این قدر زور نمی‌خواهد بزنند! این نشان می‌دهد یک قدرتی تولید شده است. این قدرت را چه کسی تولید کرده است؟ همین ۳۶ هزار دانش‌آموز شهید.

نقش‌آفرینی در جنگ نرم؛ امروز هم می‌توان رزمنده در راه خدا بود

حالا الان ما در یک جنگ هستم، اما این جنگ فرق می‌کند، جنگ نرم است. این جا دیگر توپ و تانک نمی‌آید، چه می‌آید؟ سوال و شبهه می‌آید. اینجا طرف مقابل از خود می‌پرسد چرا این 36هزار دانش آموز را که شهید کردم جواب نگرفتم، پس باید چه کنم؟ می‌گوید «باید اصلاً ذهن او را عوض کنم؛ بگویم داری اشتباه می‌کنی، تاریخ را برای او عوض کنم»، این می‌شود جنگ نرم.

ابزار او در این جنگ چه می‌شود؟ می‌شود توییت و این صفحات. این جنگ نیاز به آمادگی از جنس خودش دارد. حالا شما که می‌خواهید ایفای نقش کنید باید آماده باشید، باید بدانید که چه کار باید بکنید. باید بدانید صحنه چیست، باید بدانید او از چه مسیری می‌آید، چه چیزی را دارد دنبال می‌کند و ابزار و سلاحش چیست. الان شما می‌روید در دبیرستان، می‌روید در محله، در محیط، در مسجد می‌بینید خیلی‌ از مردم سوالاتی دارند، اینجاست که باید نقش ایفا کنید.

بعضی وقت‌ها، بعضی دوستان که می‌روند راهیان نور، در آن‌جا خیلی غبطه می‌خورند به حال آن دوره‌ای که واقعا چقدر جوان‌ها فرصت داشتند؛ اما الان اگر از آن دوره مهمتر نباشد، کمتر نیست. امروز هم دانش‌آموزها می‌توانند همان نقش را ایفا کنند، اما در یک صحنه دیگر، در صحنه‌ای متناسب با خودش.

امروز هر یک از شما می‌تواند دوباره یک رزمنده در راه خدا باشد، اما در مسیر جنگی که دیگر نظامی نیست، جنگ نرم است. می‌توانید نقش آفرینی داشته باشید. در ورزش دو امدادی یک شخص می دود به یک نقطه می‌رسد و آن پرچم را به نفر بعدی می‌دهد؛ یک ملت در مسیر خود نیز همین است، یک نسلی می‌آید تا مشعل را تا یک جایی می‌رساند و بعد امروز به دست شما می‌سپارد؛ حالا این دوره را شما باید بروید، باید کشور را به سمت آن پیشرفت برسانید.