به گزارش حلقه وصل، جلیل سامان کارگردان مطرح سینما و تلویزیون در یادداشتی درباره نمایش فصل شیدایی نوشت:
مدتي پيش به دعوت يكي از دوستان، فصل شيدايي را ديدم. بعد از آن با من تماس گرفتند و نظرم را خواستند. من دوستانه و اميدبخش، محاسن و معايب كارشان را گفتم، اما امروز متوجه شدم که از قول من تعابير بينظيري در تمجيد از كار منتشر كردهاند! اگرچه بخش عاشورائي اين نمایش بهتر از ساير بخشها كار شده بود، اما كدام هنرمندی است كه جرئت كند بگويد در طول تاريخ و حتي در حاشيه اين حماسه بزرگ، كاری حرفهاي و عالي به سرانجام رسيده است؟!
این مهم نيست كه من نگفتهام که اين كار بسيار عالي و عميق و حرفهاي است. مطلب نگرانكننده اين است كه دست اندركاران اين كار در مورد كار خود دچار توهم شده باشند! اين بهانهاي شد تا ضمن تكذيب آن مطلب سعي كنم تحليل مختصر و البته منصفانهاي را در اين خصوص بنويسم.
«فصل شيدايي» با تلفيق نمايش ميداني و عناصر سينمايي سعي كرده است تابلوهايي از وقايع مهم تاريخيِ مد نظر گروه سفارشدهنده ـ از خلقت انسان تا ظهور ـ را با جذابيت به نمايش بگذارد. شروع چنين حركتي از چند سال پیش، صرفنظر از اشكالاتش، جسورانه و ستايشبرانگيز است، اما اتفاقاً. اشكال كار هم از همين جا ناشي ميشود، يعني متني كه ميخواهد همه چيز را در یک روایت بگويد. شايد اگر «فصل شيدايي» با متني منسجم و پخته فقط به يكي از دغدغههاي مطرح شده در نمایش ميپرداخت، توفيق بيشتري مييافت، چون اين فرم اجرا خود به خود جذاب است و میتواند انبوه مخاطبان را تحت تاثير قرار دهد. انفجار فوگاز و حركت انبوه هنروران و بازي نور و صدا هر مخاطبي را جذب ميكند. وقتي گرماي انفجار فوگاز تا فاصله دويست سيصد متري به صورتت ميخورد، مگر ميتواني تحت تاثير قرار نگيري؟! و زماني كه خيمهها را جلوی چشمت آتش ميزنند، مگر ميتواني بغض نكني؟ البته بخشي را هم بگذاريم به حساب عشق مردم به حضرات معصومين«ع»!.
گذشته از عدم انسجام متن و پراكندگي موضوعات و كوتاهي انديشه در هر يك از صحنهها، اين نمايش با پرداختن به موضوعات اختلافي با اهل تسنن ممکن است موجبات تفرقه و سوءاستفاده منافقين را نیز فراهم آورد. اين نمايشي است با بيش از سه هزار تماشاچي در هر شب و لذا بايد به مضامين وحدتگرا بپردازد.
و نكته آخر اينكه خوب است چنين تجربههايي با كمك افراد حرفهايتر، خصوصا نمايشنامهنويسان و فيلمنامهنويسان باتجربه و با موضوعاتي چون برخی از عملياتهای دفاع مقدس و رويدادهاي مهم تاريخي كشور تکرار شوند. اين گونه نمايشها در کنار صرف بودجههای کلان و ابعاد اجرايي بزرگ، بايد از نظر غنای مضمونی و اندیشه و تفکر هم پيشرو باشند.
براي بانيان اين قبيل كارها آرزوي توفيق روزافزون ميكنم.