به گزارش حلقه وصل، این مطالعه که توسط دانشمندان موسسه ایمونولوژی لاجولا انجام شد، یکی از اولین نگاه‌های عمیق به ارتباط بین شدت COVID-۱۹ و بیان_ژن در بسیاری از انواع سلول‌های ایمنی است. این کار می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید COVID-۱۹ برای تقویت عملکرد سلول‌های ایمنی کمک کند. بیان ژن فرایندی است که در آن اطلاعات درون ژن استفاده می‌شود تا یک محصول کاربردی از آن بدست آید.
در میان یافته‌های خود، محققان گزارش می‌دهند که یک ژن در یک نوع سلول به نام مونوسیت‌های غیرکلاسیک، که بخشی از تیم سلول‌های ایمنی ذاتی «اولین پاسخ‌دهنده» بدن هستند، می‌تواند یک هدف بالقوه برای درمان‌های COVID-۱۹ باشد.
پروفسور پاندورانگان، نویسنده ارشد این مطالعه می‌گوید: «مطالعه ما قدرت ژنتیک انسانی را برای کشف مسیرهای جدید مرتبط با بیماری برجسته می‌کند. سلول‌های ایمنی متفاوتی وجود دارند و همه آن‌ها عملکردهای کوچکی در تصویر جهانی دارند. ما باید به هر نوع سلول ایمنی به طور جداگانه نگاه کنیم تا بفهمیم سیستم ایمنی چگونه می‌تواند به کووید واکنش نشان دهد.»
محققان چندین ارتباط مهم از انواع ژنتیکی با ژن‌ها را شناسایی کردند. در میان آن‌ها یک نوع خطر وجود داشت که ۱۲ نوع از ۱۳ نوع سلول مورد مطالعه را تحت تأثیر قرار داد. این نوع شدید خطر COVID-۱۹ در کروموزوم ۲۱ با کاهش بیان گیرنده‌ای در سلول‌ها به نام IFNAR ۲ همراه بود.
این گیرنده بخشی از یک مسیر سیگنالینگ است که به سیستم ایمنی بدن در مورد عفونت هشدار می‌دهد. این ارتباط جدید ممکن است به توضیح اینکه چرا برخی از افراد قادر به ایجاد یک پاسخ ایمنی قوی در برابر ویروس SARS-CoV-۲ نیستند کمک کند.
در همین حال، یک نوع خطر در کروموزوم ۱۲ قوی‌ترین اثر را در مونوسیت‌های غیرکلاسیک نشان داد، نوعی سلول ایمنی ذاتی که در بدن گشت‌زنی می‌کند و مولکول‌های سیگنالی را ارسال می‌کند تا سایر سلول‌های ایمنی را در مورد تهدیدها آگاه کند. این نوع خطر باعث شد که مونوسیت‌های غیر کلاسیک بیان ژنی به نام OAS ۱ را کاهش دهند.
فقدان بیان OAS ۱ می‌تواند با کاهش بیان خانواده‌ای از پروتئین‌ها که به طور معمول RNA ویروسی را تجزیه می‌کنند و پاسخ‌های ضد ویروسی سیستم ایمنی را فعال می‌کند تا دفاع بدن را کاهش دهد. مونوسیت‌های غیرکلاسیک نوع سلولی نادری هستند که مورد مطالعه قرار نگرفته‌اند. آن‌ها تنها حدود دو درصد از سلول‌های ایمنی را تشکیل می‌دهند.
دانشمندان امیدوارند که ارزیابی‌های پیش بالینی بیشتری را برای تعیین نقش این ژن‌ها در پاتوژنز COVID-۱۹ انجام دهد. اینکه بتوانیم این نوع مکانیسم‌های ژنتیکی را شناسایی کنیم، گام بزرگی به جلو است. ما می‌توانیم از اطلاعات موجود استفاده کنیم، آن‌ها را با داده‌هایمان در مورد سلول‌های ایمنی ترکیب کنیم و اهداف بالقوه‌ای برای درمان پیدا کنیم.