کاهش آپنه خواب و بهبود سلامت مغز با ورزش

به گزارش حلقه وصل به نقل از یو اس نیوز، نتایج تحقیقات نشان داده‌اند که تمرینات ورزشی می‌توانند درمان d مکمل، مفید برای افراد مبتلا به آپنه خواب انسدادی متوسط تا شدید باشد. این وضعیت با خروپف شدید و تنفس منقطع مشخص می‌شود و می‌تواند خطر بیماری قلبی، سکته و افت شناختی را افزایش دهد. این وضعیت به‌طور معمول با فشار مثبت مداوم راه هوایی یا CPAP درمان می‌شود، دستگاهی که هوا را با فشار از طریق ماسک به داخل راه تنفسی وارد می‌کند تا هنگامی‌که شخص خواب است، راه تنفسی را باز نگه دارد.

لیندا ماساکو اونو پاردی، استادیار دانشکده هنر، علوم و علوم انسانی در دانشگاه سائوپائولو در برزیل و همکار تحقیقاتی انجمن قلب و انجمن روان‌پزشکی، دانشکده پزشکی گفت: به نظر می‌رسد، تمرینات ورزشی یک درمان غیر دارویی جذاب و کمکی است.

اگرچه تصور می‌شود که بسیاری از موارد ابتلا تشخیص داده نمی‌شوند اما برآوردها نشان می‌دهد که آپنه انسدادی خواب حدود ۹ تا ۳۸ درصد از بزرگسالان ایالات‌متحده را تحت تاثیر قرار می‌دهد؛ این بیماری در مردان بیشتر از زنان شایع است و با افزایش سن شیوع بیشتری پیدا می‌کند.

بر اساس بیانیه علمی انجمن قلب آمریکا که در ماه ژوئن منتشر شد، بین ۴۰ تا ۸۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری‌های قلبی عروقی دارای آپنه خواب هستند. این بیماری اغلب با چاقی همراه است و می‌تواند راه هوایی را در پشت گلو تنگ و تنفس را در حالت دراز کشیده دشوار کند. سیگار کشیدن، سابقه خانوادگی، احتقان بینی، به پشت خوابیدن، مصرف الکل، داشتن گردن ضخیم‌تر یا گلوی باریک و برخی ناهنجاری‌های هورمونی نیز می‌تواند موجب ابتلا به این بیماری شود. برخی شرایط پزشکی مانند دیابت نوع ۲ نیز خطر آپنه خواب را افزایش می‌دهند.

نتایج تحقیقات قبلی نشان داده بود که افراد مبتلا به آپنه خواب با کاهش متابولیسم گلوکز مغز یا توانایی مغز برای بارگذاری و استفاده صحیح از گلوکز، منبع اصلی سوخت مواجه می‌شوند. این موارد می‌تواند عملکرد شناختی را مختل کند. اونو پاردی و گروه تحقیقاتی وی بررسی کردند که آیا ورزش می‌تواند به اصلاح آن کمک کند یا خیر.

این کار جدید بر اساس نتایج یک تحقیق کوچک ارائه شده است که در سال ۲۰۱۹ در مجله Brain Plasticity منتشر شد و نتایج این تحقیق نشان داد، افزایش فعالیت هوازی باعث بهبود متابولیسم گلوکز مغز و عملکرد اجرایی در افراد مسن و میانسال در معرض خطر بیماری آلزایمر می‌شود.

تحقیق جدید شامل ۴۷ بزرگسال برزیلی با آپنه خواب انسدادی متوسط تا شدید بود. نیمی از آنان به مدت ۶ ماه، سه بار در هفته ۶۰ دقیقه در ورزش تحت نظارت شرکت کردند و نیمی دیگر در فعالیت ورزشی شرکت نکردند. تمرین تحت نظارت شامل پنج دقیقه گرم کردن، ۲۵ تا ۴۰ دقیقه دوچرخه ثابت، ۱۰ دقیقه تقویت عضلات و پنج دقیقه خنک کردن بود.

به شرکت‌کنندگان در هر دو گروه یک سری آزمون برای اندازه‌گیری استعداد ورزشی، متابولیسم گلوکز مغز و عملکرد شناختی ازجمله توجه و عملکرد اجرایی، توانایی برنامه‌ریزی و انجام وظایف داده شد. محققان همچنین شدت علائم آپنه خواب انسدادی مانند قطع تنفس و کاهش سطح اکسیژن بدن یا هیپوکسی که نشان داده شده است بر مهارت‌های عملکردی و توجه تاثیر می‌گذارد را اندازه‌گیری کردند.

در پایان ۶ ماه، افرادی که در گروه تمرینی بودند، افزایش استعداد برای ورزش، بهبود توانایی مغز در استفاده از گلوکز، کاهش علائم آپنه خواب و افزایش عملکرد شناختی ازجمله بهبود ۳۲ درصدی توجه و عملکرد اجرایی را نشان دادند. کسانی که ورزش نمی‌کردند هیچ تغییری جز کاهش متابولیسم گلوکز مغز نداشتند.

شایان‌ذکر است، یافته‌ها تا زمانی‌که در مجله معتبر منتشر شود، مقدماتی تلقی می‌شود.

مایکل گراندر، مدیر برنامه تحقیقات خواب و سلامتی و استادیار روان‌پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه آریزونا توسان آمریکا گفت که این تحقیق دلیل خوبی برای این است که چرا ورزش باید به راهبرد درمانی آپنه خواب اضافه شود (وی در این تحقیق مشارکت نداشت).

وی ابراز کرد: این یافته‌ها مهم هستند زیرا نشان می‌دهد، ورزش می‌تواند برای سلامت مغز افراد مبتلا به اختلال خواب مفید باشد.

وی ادامه داد: درمان‌های فعلی ما به‌طور عمده شامل وارد کردن هوا با فشار به راه‌های هوایی افراد است که روشی بسیار عالی و موثر محسوب می‌شود اما نوعی ابزار ساده است. تمرینات ورزشی یکی از گزینه‌هایی است که می‌تواند فایده‌ای  به همراه داشته باشد و حتی ممکن است درمانی باشد. این امر به‌ویژه در مورد یک بیماری که در آن درمان استاندارد طلایی ما علاج‌بخش نیست، با اهمیت است.

دستگاه‌های CPAP برای مقابله با چاقی، بزرگترین علت آپنه انسدادی خواب، کار چندانی نمی‌کنند. گراندنر بیان کرد: تمرینات ورزشی ممکن است در کاهش چربی اضافی اطراف مجاری تنفسی که تنفس در شب را برای افراد سخت می‌کند، موثر باشد. این یکی از پیامدهایی است که اونو پاردی معتقد است در تحقیق او اتفاق افتاده است.

وی گفت: در حالی که وی و گروه تحقیقاتی کاهش وزن یا کشمندی عضلانی را اندازه‌گیری نکرده‌اند اما درصد چربی بدن را اندازه‌گیری کرده‌اند و کاهش قابل‌توجهی را در گروه تمرین یافته‌اند. ورزش ممکن است با کاهش چربی بدن، به‌ویژه در اطراف مجاری هوایی، شدت آپنه خواب را بهبود بخشد.

گراندر افزود: تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شده است که نشان می‌دهد کاهش وزن یک راهبرد به‌راستی قوی برای درمان آپنه خواب است.

این یافته‌ها، این هفته در کنفرانس مجازی AHA's Hypertension Scientific Sessions گزارش شد.