«متهم گریخت»، «میوه ممنوعه» و چندین سریال خوش ساخت دیگر ادامه مسیر فوق العاده صدا سیما در ماه رمضان های دهه ۸۰

سرویس پرونده: سال 1384 ادامه سال خوب و موفق رسانه ملی در مجموعه های مناسبتی اش برای ماه مبارک رمضان است. شبکه های دوم و سوم سیما به مسیر فوق العاده خود مشابه سال گذشته ادامه می دهند و گویی سیاست های مدیران سابق شبکه تهران در سال های گذشته را سرلوحه خود کرده اند. در این سال شبکه دوم سیما «او یک فرشته بود» را پخش می کند اثری که ساخته علیرضا افخمی است و قدرتمندانه فضای باور، اعتقاد و انتخاب انسان نسبت به خداوند را در قالب ژانری ماورایی و کم و بیش ترسناک با نمایش شخصیت شیطان به تصویر می کشد. مرحوم حسن جوهرچی در یک بازی فوق العاده از خود در کنار پدیده سیمای آن روزها بهاره افشاری ماندگارترین و به مراتب قدرتمندترین اثر فضای خود را خلق می کند. اما کمی آن سو تر به حقیقت پر مخاطب ترین ، قدرتمندترین و شاید بهترین سریال تمام این سال های رسانه ملی در حال نمایش است.

«متهم گریخت» ساخته جذاب رضا عطاران با بازی سیروس گرجستانی، مریم امیرجلالی، سعید آقاخانی، محمود بهرامی و علی صادقی. اثری که تاکنون از یاد مخاطبان تلویزیون نرفته است و تمام شادی و غم هایش را به یاد می آورند و با هر بازپخشش مجددا به رسانه ملی خودمان پناه می آورند. در این سال شبکه تهران مجموعه «برای آخرین بار» را آماده نمایش کرده است اثری ماندگار با ته مایه های کمدی و طنز با بازی ستاره های طنز سیمای آن روزها امیر جعفری و یوسف تیموری. اثری که موسیقی تیتراژ پایانی اش با صدای احسان خواجه امیری همچنان یکی از خاطره ساز ترین هاست.

سال 1385 و پس مدت ها شبکه اول سیما سریال خوش ساختی را آماده پخش کرده است. اثری با حضور ستاره های سینما در قاب تلویزیون و آخرین نمایش باران کوثری در مقابل دوربین های تلویزیونی. «صاحبدلان» ساخته محمد حسین لطیفی قصه یوسف پیامبر را امروزی تر روایت می کرد و پیامبر گونه ای ماندگار در قاب تلویزیون با هنرنمایی حسین محجوب ترسیم می کند. صاحبدلان یکی از موفق ترین قصه های رسانه ملی  با این ژانر و فضا بوده است که مخاطبین بسیاری داشته اما از امکان بازپخش سهم چندانی را در این سال ها نداشته و به تدریج رو به سمت فراموشی می گذارد. شبکه سوم سیما «زیرزمین» ساخته علیرضا افخمی را آماده نمایش کرده است. اثری با فضایی کم و بیش طنز گونه و داستانی نه چندان دلنشین اما با خاطره ای خوب از بازی های ابوالفضل پورعرب و سروش صحت و ...

سال 1386 «اغما» ساخته سیروس مقدم اثری در ادامه روایت های انسان و شیطان و وسوسه های اوست. اغما با بازی قدرتمند حامد کمیلی، امین تارخ و لعیا زنگنه در خاطر مخاطب می ماند و او را در اندیشیدن در این شب ها میان رابطه هایش وادار می کند.

اما شاید در این سال موفق رسانه ملی برد با ساخته بی نظیر حسن فتحی است. سال هشتاد و شش «میوه ممنوعه» یک درام تمام عیار انسانی  را با بازی استادانه علی نصیریان در خاطر مخاطب چنان نقش می بندد که حاجی فتوحی و سیر زندگی اش را با این حجم از ساختارشکنی فیلمنامه حسن فتحی در ترسیم یک شخصیت سالخورده دیندار وسوسه شده و بازنده هرگز فراموش نخواهد کرد. اثری که یک هانیه توسلی بی نظیر و یک امیر جعفری متفاوت تر از همیشه را دارد.

سال 1387 پس از سه سال غیبت باز هم شبکه سوم سیما به سراغ قدرتمندترین طنزپرداز خود می رود. رضا عطاران خاطره سازترین مرد رمضان رسانه ملی این بار مجموعه ای گزنده را با طنز خود مهمان سفره های افطاری می کند. «بزنگاه» با دیدی بر مسئله اعتیاد، طلاق و مشکلات اجتماعی چنان مسئولین وقت را می گزد که قید حضور عطاران را می زنند و بازپخش اثر او را جز اندک باری نیز از یاد می برند.

سال 1388 شبکه سوم سیما «پنجمین خورشید» را آماده نمایش دارد و شبکه اول سیما داستانی تاریخی از غیاث الدین جمشید کاشانی بزرگ بنام «نردبام آسمان» به کارگردانی محمدحسین لطیفی را به پخش رسانه ملی می رساند که متاسفانه هر دو اثر با اقبال خوبی در میان مخاطبین مواجه نیستند و گذران وقت ساده ای به شمار می روند.

در سال 1389  حسن فتحی پس از مجموعه قدرتمند میوه ممنوعه این بار مسئله قصاص را موضوع خویش قرار داده است و با حضور بازیکنان مطرح فوتبال کشور درامی بنام «در مسیر زاینده رود» خلق می کند که به جز حسین محجوب و بازی ماندگارش سریال چنگی به دل نمی زند. «ملکوت» ساخته محمدرضا آهنج هم یک شکست برای ادامه آثار ماورایی محسوب می شود و «جراحت» ساخته محمد مهدی عسگرپور آنچنان کند و بی انگیزه است که مخاطب هواخوری پس از افطار را به نشستن پای تلویزیون ترجیح می دهد.

ادامه دارد...